دنیا این روز‌ها در حالت آماده‌باش قرار گرفته برای مقابله با ویروس کرونا و پیشگیری از گسترده‌تر شدن محدوده فعالیت آن، مسئله‌ای که اهمیت مقابله با آن، بسیاری از رقابت‌های ورزشی را در اقصی نقاط دنیا لغو کرده است.
آماده‌باش این روز‌های دنیا برای مقابله با ویروس کرونا که هزاران نفر را در نقاط مختلف دنیا مبتلا کرده، نشان‌دهنده اهمیت پیشگیری از آن برای عدم گسترده‌تر شدن دامنه فعالیت این بیماری است. مسئله مهمی که طی هفته‌های گذشته لغو مسابقات متعددی را به دنبال داشته، چراکه جلوگیری از تجمع‌های غیرضروری بدون تردید بهترین راه پیشگیری از این بیماری است. در ایران، اما به‌رغم هشدار‌های اولیه و تصمیماتی که در خصوص لغو تمامی رویداد‌های ورزشی تا دو هفته آینده گرفته شده بود، طی سه ساعت وتو و تصمیم نهایی بر این می‌شود که بازی‌ها و مسابقات بدون تماشاگر برگزار شوند.
بدون تردید عدم حضور خیل عظیم تماشاگران در مسابقات متعدد ورزشی می‌تواند مسئله مهمی باشد، اما ویروس کرونا که تاکنون بسیاری را به کام مرگ کشانده و به سرعت در حال شیوع است؛ نه با کسی تعارف دارد، نه شوخی و هر کسی را می‌تواند مبتلا کند، می‌خواهد تماشاگر باشد یا ورزشکار.
اما تصمیم آقایان برای برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگر این تصور را ایجاد می‌کند که جان ورزشکاران، مربیان، داوران و دیگر دست‌اندرکاران مسابقات اهمیتی ندارد که تصمیم لغو رقابت‌های ورزشی وتو و تنها حکم به عدم حضور تماشاگران در سالن‌ها و ورزشگاه‌ها داده می‌شود.
در حالی که این روز‌ها همه دنیا برای مقابله و پیشگیری با این بیماری بسیج شده‌اند و راه‌های مختلفی را هم در پیش گرفته‌اند و وزیر ورزش نیز جمعه هفته گذشته علاوه بر دستور تشکیل ستادی تحت عنوان مبارزه با گسترش کرونا که در فدراسیون پزشکی راه‌اندازی شد، تأکید کرد که حفظ سلامت ورزشکاران، قهرمانان و تماشاگران از اولویت‌های جدی پیشگیری و مقابله با بیماری کروناست، برگزاری رقابت‌های ورزشی بلامانع خوانده می‌شود و مسابقات ورزشی همانند گذشته برگزار خواهد شد و تنها از حضور تماشاگران در آن ممانعت می‌شود. تصمیمی که نشان از بی‌توجهی به اهمیت پیشگیری از کرونا و به بازی گرفتن سلامت ورزشکاران، مربیان، داوران و دیگر دست‌اندرکاران تیم‌های ورزشی دارد. مسئله‌ای که بدون تردید وزیر ورزش و فدراسیون پزشکی ورزشی در قبال آن مسئول هستند و باید پاسخگو باشند.
برگزاری مسابقات مختلف ورزشی در حالی به زعم آقایان بلامانع است که طبق یکی از توصیه‌های فدراسیون پزشکی ورزشی در این خصوص، رعایت حریم ایمن ۵/۱ تا ۲متری با دیگر افراد در تجمعات مثل زمان حضور در ورزشگاه است، اما آیا در زمان برگزاری یک رقابت ورزشی چنین امکانی وجود دارد و ورزشکاران می‌توانند با رعایت این توصیه مسابقه دهند؟
بی‌شک نمی‌توان پیش‌بینی کرد که ویروس کرونا در چه مکان‌هایی شیوع پیدا کرده و چه کسانی را مبتلا. به همین دلیل است که تأکید می‌شود برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری از تجمع‌های غیرضروری خودداری شود و مکان‌هایی، چون مدارس، دانشگاه‌ها، موزه‌ها و جا‌های پرتردد در نقاط مختلف دنیا تعطیل شده تا ضمن تأمین سلامت افراد، اقدام مؤثری نیز در زمینه پیشگیری این بیماری انجام شود.
اما چه کسی می‌تواند تضمین دهد که هیچ‌گونه مشکلی برای سلامتی ورزشکاران، مربیان، داوران و سایر دست‌اندرکاران در جریان برگزاری مسابقات مختلف پیش نیاید؟ آیا صرف برگزاری مسابقات بدون حضور تماشاگران می‌توان به مقابله با کرونا پرداخت؟ آیا برگزاری رقابت‌ها بر سلامت ورزشکاران و دست‌اندرکاران رقابت‌های مختلف ورزشی ارجحیت دارد که تصمیم لغو مسابقات طی تنها سه ساعت وتو می‌شود تا ورزشکاران مجبور باشند به‌رغم لزوم رعایت احتیاط‌های ضروری، با یکدیگر رو‌به‌رو شوند. حال آنکه لغو مسابقات تا زمان کنترل و کاهش سرعت انتقال این بیماری و یافتن راه درمان کرونا، یک امر ضروری است که بسیاری از کشور‌های دنیا را به آن واداشته تا از انتقال هرچه بیشتر این ویروس جلوگیری کنند، اما بی‌هیچ توضیح قانعکنندهای در کشور حکم به برگزاری مسابقات داده می‌شود. مسئله‌ای که دغدغه مربیان، بازیکنان، داوران و دیگر ارکان ورزش را به دنبال داشته، نگرانی که هنوز هیچ پاسخ منطقی و قانعکنندهای به آن داده نشده است!
