سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: حسین اسرافیلی شاعر در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص فقدان اندیشه در شعر پس از نیما یوشیج گفت: از مشروطه به این طرف مسائل سیاسی و اتفاقات تاریخی و وقایعی که در جامعه پیش آمد، بیش از حد به شعر وارد شد. شاعران از بیان نکتهها و ظرافتهایی که در شعر قدیم ما وجود داشت، غفلت کردند.
او افزود: الان هم آن مفاهیم که در شعر قدیم وجود داشت در شعر امروز وجود ندارد. پس از انقلاب اسلامی شعر خیلی سیاسی شد، به خصوص پس از پیدایش شعر نو به ساختارهای بیرونی شعر بیشتر توجه شد و شاعران از جنبههای عمیق علمی، فلسفی، عرفانی و اجتماعی دور افتادند. امروز این مسئله یکی از معضلات شعر شده است. شاعران ما زیاد شدند و هر روز شاهد هستیم مجموعه شعرهای جدیدی منتشر میشود، اما عمق این گستردگیها اندک است.
این شاعر با اشاره به اینکه اگر هم سبکهای معروفی از جمله خراسانی و هندی در شعر امروز دیده شود، عمق این سبکها زیاد نیست، اظهار داشت: در قدیم عمق سبکهای شعری بالا بود. اگر در دریای شعر قدیم غواصی میکردی، میتوانستی مرواریدهای سنگینی را شکار کنی. امروز شعر در سطح گسترده، اما در عمق پایین است. ذائقه مخاطب با شعر و احساسات گره خورده است، اما این شاعرانمان هستند که از مفاهیم گرانسنگ شعر قدیم بهره نمیبرند.
اسرافیلی ادامه داد: برخی حتی شعرهایشان را با غلطهای املایی و نگارشی مینویسند و به نام شعر نو منتشر میکنند. مشکل به نهادهای فرهنگی هم برمیگردد که به این نوع شعرها بها دادهاند. در انجمنهایی که امثال خودشان در انجمن حضور دارند، این شعرها خوانده میشود؛ شعرهایی که ارزش ادبی ندارند وگرنه مستمع سخنسنج است.
او تصریح کرد: شاعران ما باید از ادب گذشتهمان استفاده کنند. برای اینکه شعرشان اثرگذار شود باید مهندسی کلمات را در شعر بفهمند و بدانند چگونه از کلمات استفاده کنند. دیوان شاعران گذشته را مطالعه کنند و در نگارش غلط ننویسند. برخی همان دیالوگی را که در قهوهخانهها صحبت میشود در شعرشان استفاده میکنند، درحالی که کلام شعر باید توانمند باشد و بتواند در مخاطب آن حس و حادثه عظیمی ایجاد کند.