ارتودنسی یکی از روش های متداول امروزی برای صاف کردن دندان ها می باشد. در هر سنی می توان از این روش جهت اصلاح طرح لبخند استفاده نمود. ارتودنسی علاوه بر صاف کردن دندان های کج، موقعیت فک ها و مشکلات مفصل فک را هم رفع می کند. تجهیزات ارتودنسی دندان شامل سیم، بریس، بند، براکت و نگهدارنده می باشد. روش اصلاح اینگونه است که با فشاری که به دندان ها وارد می کند، باعث حرکت دندان ها می شود. استفاده از ارتودنسی 6 ماه تا 2 سال بسته به شدت عارضه و تشخیص پزشک معالج و متخصص طول می کشد. پزشک متخصص ارتودنسی با توجه به نیاز بیمار از انواع ارتودنسی ثابت، ارتودنسی متحرک، ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی لینگوال برای درمان استفاده می کند. درمان دو مرحله دارد، مرحله اول مربوط به دوره استفاده از بریس است و هدف رفع مشکلات دهان و دندان می باشد و مرحله دوم مربوط به دوره نگهداری است. می توان از براکت های بریس همرنگ دندان، شفاف و رنگی استفاده کرد، همچنین می توان براکت ها را در پشت دندان ها به کار برد تا دیده نشوند. براکت های نامرئی از جنس قالب پلاستیک شفاف هستند.
باندینگ یا ونیر کامپوزیت دندان
این روش زمانی به کار می رود که دندان ها دچار شکستگی شده و یا در مواقعی که لکه دار شده اند. یا اینکه فاصله زیاد بین دندان ها فرد را از نظر روحی و روانی اذیت می کند. از این روش برای پر کردن دندان و حفاظت از ریشه دندان هم استفاده می شود. درمان طی یک جلسه انجام می شود. ماده رزین کامپوزیت که همرنگ دندان می باشد، روی دندان قرار می گیرد و سال ها دوام دارد. ولی نسبت به دیگر روش های اصلاح طرح لبخند زودتر فرسوده شده و تغییر رنگ می دهد.
لمینت دندان
موارد کاربرد این روش اصلاح طرح لبخند عبارتند از: فاصله زیاد دندان ها، لکه دار بودن، شکستن، کج بودن و ظاهر نامتناسب دندان ها. در این روش ابتدا سطح مینای دندان تراشیده می شود و لایه نازکی از جنس کامپوزیت رزین یا پورسلین روی سطح دندان قرار می گیرد. پس بایستی دندان ساختار مناسبی داشته باشد زیرا بعد از انجام لمینت ممکن است این روش با شکست روبرو شود. این لایه نازک، رنگ و شکل دندان را تغییر می دهد. عمر لمینت بیشتر از ونیر کامپوزیت می باشد. همچنین ظاهری زیباتر و شیکتر نسبت به ونیر کامپوزیت دارد. قبل از کار گذاشتن لمینت، پزشک متخصص باید اصلاحات جزیی روی دندان انجام دهد و سپس لمینت را جا گذاری نماید سپس با استفاده از اشعه چسب لمینت را محکم تر می کند. روش لمینت چند جلسه طول می کشد چون که قبل از هر چیزی باید در آزمایشگاه لمینت بر اساس ساختار دندان ساخته شود. البته این روش اصلاح طرح لبخند معایبی هم دارد از جمله اینکه در صورت پوسیدگی دندان های اطراف و پر شدن دندان های قدیمی از این روش نمی شود استفاده کرد. همچنین بعد از چسباندن لایه لمینت، رنگ و شکل آن را نمی توان تغییر داد. نکته دیگر اینکه در زمان شکستن باید تعویض گردد. هزینه زیادی هم در بر دارد. ولی در کنار این معایب ذکر شده، محاسنی هم دارد، از جمله اینکه لایه سرامیکی آن رنگ شفاف و سفیدی دارد و در برابر تغییر رنگ و جرم مقاومت می کند.
روکش کردن دندان و استحکام بخشیدن به آن
برای اصلاح و استحکام دندان های آسیب دیده از روکش دندان استفاده می کنند. جنس این روکش از سرامیک رنگ دندان، یا فلز با پوشش سرامیکی، یا آلیاژهای فلز می باشد. این روکش ها به تشخیص دندانپزشک، روی دندان قرار می گیرد تا به عملکرد و اصلاح طرح لبخند فرد کمک نماید. نصب روکش 2 یا 3 جلسه زمان نیاز دارد. روکش دندان علاوه بر زیبایی برای محافظت دندان پوسیده و شکسته هم استفاده می شود. به چند مورد از کاربرد روکش دندان اشاره می کنیم: محافظت از دندان پوسیده، به عنوان پوشش ایمپلنت دندان، استفاده در روش بریج، پوشاندن دندان بدشکل و غیره. در کل استفاده از روکش در اصلاح طرح لبخند، روش پرکاربردی است و نسبت به بقیه روش های طرح لبخند هزینه کمتری در بر دارد.
بریج دندان
روش بریج مانند ایمپلنت عمل می کند. به این صورت که جای خالی دندان از دست رفته را پر می کند. اصلاح طرح لبخند در این روش اینگونه است که دندان های طرفین روکش می شوند و دندان نمادین در وسط آنها چسبانده می شود. لازم به ذکر است که ایمپلنت دائمی تر از روش بریج می باشد. در بیمارانی که اطراف فضای خالی دندان آنها پرشده یا روکش دارند با روش بریج جای خالی دندان پر می شود. برای پر کردن جای خالی دندان ها بهترین روش اصلاح طرح لبخند، روش کاربردی ایمپلنت و بریج می باشد.
ایمپلنت دندان یک روش دائم جهت اصلاح طرح لبخند
این روش درمان یکی از جدیدترین روش های درمان برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته می باشد. همراه با جراحی فک انجام می شود، که هزینه بالایی در بر می گیرد. ولی با این حال بهترین جایگزین برای پرکردن جای خالی دندان است. این روش نسبت به روش بریج از امتیازات بالایی برخوردار است، و روش مناسبی برای اصلاح طرح لبخند در بیمار است. چون در روش بریج باید دندان های اطراف دستکاری شوند یعنی روکش بگیرند تا دندان وسط به آنها متصل شود ولی در روش ایمپلنت فقط جای خالی دندان دستکاری می شود به این صورت که ایمپلنت ساخته شده از جنس تیتانیوم طی عمل جراحی در استخوان فک قرار می گیرد سپس بعد از بهبودی استخوان و لثه، ابتدا Abutment یا اتصال دهنده و سپس تاج دندان روی آن قرار می گیرد. همچنین در ایمپلنت دندان کاشته شده، استحکام بالایی دارد و مانند دندان طبیعی فرد می باشد. درمان چند جلسه طول می کشد. رنگ و عمر دندان عمری بسیار طولانی دارند. اگر فرد داوطلب به عمل جراحی ایمپلنت به بیماری عفونی دندان یا فک مبتلا باشد، نباید عمل جراحی روی فک او انجام شود و ابتدا باید عفونت درمان شده سپس اقدام به ایمپلنت کند. اگر بدون درمان عفونت کاشت ایمپلنت انجام گیرد، مشکلات و عارضه دیگری گریبانگیر فرد شده و ایمپلنت پس زده می شود و هر هزینه ای برای این روش درمانی پرداخت شده به هدر می رود. مراقبت از ایمپلنت مانند مراقبت از دندان طبیعی است. یعنی روزی 3 بار مسواک و روزی یک بار نخ دندان استفاده شود. همچنین برای نظافت دندان ها، استفاده از دهان شویه و آب نمک توصیه می شود.
برگرفته از وب سایت اینترنتی کلینیک دندانپزشکی سیمادنت به آدرس اینترنتی https://simadentclinic.com/
