مدیریت در شهرداری تبریز تغییر و وارونگی عجیبی به خود گرفته است و به قولی وارد فاز عملیاتی خاصی شده است.
رسانه شهرداری تبریز خبر امضاء تفاهم‌نامه‌ای را وارد شدن در فاز عملیاتی چهار طرح بزرگ عمرانی می‌داند و همین روابط عمومی در اقدامی برخی تابلوهای محیطی شهر و پیشانی پل‌ها را با جمله «شهرداری با 300 نوع خدمت در خط مقدم خدمتگزاری به مردم» مزین می‌کند!
بعد از این همه مدت و رکود عمرانی در شهر،گویا تفاهم‌نامه‌ای روی کاغذ امضا شده است و از ذوق‌زدگی مجموعه شهرداری تبریز از آن به عنوان ورود به فاز عملیاتی یاد شده است در حالی که تفاهم‌نامه بدون قرارداد رسمی هیچ‌گونه ضمانت اجرایی ندارد!
لزوم اجرایی شدن هر تفاهم‌نامه‌ای قرارداد متقن است و آن هم رعایت بخش‌های مختلف قرارداد که در این مورد خود مدیریت شهری و تزریق اعتبار از مهم‌ترین اتفاقات قبل عملیاتی است.
البته بعید هم نیست، شهرداری که پرداخت حقوق کارکنان خود را از افتخارات می‌داند نتواند از عهده هزینه‌کرد مالی قراردادهای بزرگ برآید که صد البته به خاطر پیشرفت و آبادانی تبریز همه دست به دعا می‌شویم تا ایشان بتوانند!
روزگاری در شهر تبریز با شعار «خدمت بدون منت» صدها پروژه فاز عملیاتی خود را به پایان می‌رساند و اکنون بدون فازهای مختلف عملیاتی مهم قد علم می‌کند، تابلوی «شهرداری با 300 نوع خدمت در خط مقدم خدمتگزاری به مردم» گویا جمع‌آوری زباله تا اخذ عوارض، امور آرامستان‌ها و غیره و غیره قرار است تبدیل به «منت خدمت » شود.
اینکه تو خدمت کنی و همه بدانند 300 مورد است یا کمتر و بیشتر که دیگر خدمت نیست این منت خدمت را تداعی نمی‌کند؟
اکنون که قرار است منت خدمت‌رسانی را بر شهروندان تحمیل کنیم و پز 300 نوع خدمت را به آنها بدهیم، بدنیست شهروندان تبریزی هم سوالات مهمی را مطرح کنند.
اینکه حدود 50 – 60 میلیارد تومان ماهانه صرف حقوق پرسنل شهرداری تبریز می‌شود، خروجی‌اش بیشتر از 300 مورد است یا کمتر؟ با این همه خدمت چرا طرح‌های عمرانی بعضا نیمه تمام، آبروی تبریز را در بدو ورودی شهر برده‌اند؟ چرا همچنان میدان آذربایجان معطل است و مترو با همان فاز عملیاتی قبلی خود به خدمت‌رسانی مشغول است؟ در این 300 نوع خدمت نکند خدمات ویژه نیز ایجاد شود؟ چه بخشی از بدنه شهرداری تبریز یا اشخاص خدای نکرده توانایی شرکت در معاملات خاصی چون استخدام نورچشمان تا سهم‌خواهی از تشکیلات مردم نهاد می‌توانند داشته باشند؟ پروژه‌های مهمی همچون بافت فرسوده شهر تبریز، موضوع سکونت‌های غیررسمی در حاشیه تبریز، آزادسازی بافت حاشیه‌نشین، عدم فعالیت پروژه‌های مشارکتی، توقف طرح احیای و جداره‌سازی تبریز قدیم، وضعیت بلاتکلیف مقبره‌الشعرای تبریز، توقف برخی طرح‌های گردشگری همچون محورهای گردشگری تبریز، مسکوت گذاشتن طرح بزرگ میدان صاحب‌آباد تبریز، توقف چندین طرح بهسازی در شهر همچون محله چوخورلار و قازان داغی و غیره، توقف مسیرگشایی در بخش حاشیه‌نشین شهر تبریز و وضعیت اسفناک نیمه تملک شده بافت مرکزی شهر همچون پروژه وسیع میارمیار، طرح پارک بزرگ تبریز، نیمه‌کاره ماندن مسیر چند بانده بلوار دو کمال و مشکلات در فضای سبز، آسفالت معابر و رکود شدید عمرانی شهر و موضوعات دیگری چون عدم جشنواره‌های فرهنگی و از این دست در کجای 300 نوع خدمت‌رسانی به مردم قرار گرفته‌اند؟!
به راستی کسی می‌تواند به این موضوع پرداخت کند که شهر تبریز در تامین درآمدهای پایدار شهری کجا بوده است و اکنون در کدام رتبه کشوری قرار گرفته است؟
آنانکه در خط مقدم خدمت قرار گرفته‌اند به جای شعار منت بهتر است خدمت بی‌منت را سرلوحه خود قرار دهند والا شهرداری شهر زیبای باسمنج در حوالی شهرداری کلان‌شهر تبریز هم با 300 نوع خدمت ذاتی و سازمانی در خط مقدم خدمتگزاری به مردم فهیم شهر باسمنج مشغول است اما بدون منت!
