کد خبر: 939560
تاریخ انتشار: ۰۶ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۵
میکروپور‌های موجود در بافت‌های بدن مانند استخوان و غضروف اجازه می‌دهند مواد مغذی و اکسیژن به هسته نفوذ کنند و با این رویکرد ممکن است در نهایت به بافت آزمایشگاهی اجازه دهند حاوی رگ‌های خونی شوند.
سرویس دانش و فناوری جوان آنلاین- علی طالبی (مترجم): به گفته یک تیم از محققان، کهکشان زیبا در بافت‌های پردازش شده مانند استخوان و غضروف اجازه می‌دهد تا مواد مغذی و اکسیژن را در قلب به ارمغان بیاورد. این روش جدید در نهایت این امکان را فراهم می‌کند بافت‌هایی که در آزمایشگاه قرار گرفته‌اند حاوی رگ‌های خونی باشند.
میکروپور‌های موجود در بافت‌های بدن مانند استخوان و غضروف اجازه می‌دهند مواد مغذی و اکسیژن به هسته نفوذ کنند و با این رویکرد ممکن است در نهایت به بافت آزمایشگاهی اجازه دهند حاوی رگ‌های خونی شوند.

ابراهیم تی. اوزبولات، پروفسور علوم مهندسی و مکانیک، می‌گوید: «یکی از مشکلات در جعل بافت‌ها آن است که اندازه آن‌ها را نمی‌توانیم بزرگ‌تر کنیم. سلول‌ها خواهند مرد اگر مواد مغذی و اکسیژن به آ‌نها نرسد.
 
سلول‌های داخلی نیز در صورتی که ترکیب‌های شیمیایی‌ای که موجب تمایز سلول‌های بنیادی می‌شود، به آن‌ها نرسد، متمایز نمی‌شوند. ساختار پرمنفذ، باعث می‌شود مواد مغذی و دیگر مایعات به گردش درآیند.» محققان با استفاده از سلول‌های بنیادی گرفته شده از چربی‌های بدن و ترکیب آن‌ها با متانول‌های آلژینات سدیم، کار خود را آغاز می‌کنند. آلژینات سدیم، حاصل از جلبک دریایی، می‌تواند به ذرات کوچک تبدیل شود که در صورت حل شدن، حفره‌های کوچکی (منافذ) در بافت به‌وجود می‌آورند. این تیم با استفاده از ترکیب، به رشته‌های ۳D چاپی از بافت متمایز می‌پردازد. سپس آن‌ها می‌توانند رشته‌ها را با یکدیگر ترکیب کنند تا تکه‌های بافت تشکیل دهند.

وقتی محققان بافت را به ترکیب شیمیایی اضافه می‌کنند، سلول‌های بنیادی را به سلول‌های خاص تبدیل می‌کنند که در این مورد استخوان یا غضروف هستند. به دلیل وجود منافذ، مایع می‌تواند در تمام سلول‌های بنیادی جریان یابد. محققان در شماره اخیر بایوفبریکیشن گزارش می‌دهند رشته‌ها تخلخل ۲۵ درصد و اتصال منافذ را تا ۸۵ درصد برای حداقل سه هفته حفظ می‌کنند.

با چاپ سه بعدی رشته‌ها در کنار و بالای هم همانطور که در کار قبلی نشان داده شده است، رشته‌ها خود را برای ساختن تکه‌های بافت می‌سازند.

اوزبولات بیان می‌کند: «این تکه‌ها می‌توانند در استخوان یا غضروف، بسته به اینکه کدام سلول‌ها هستند، کاشته شوند. آن‌ها می‌توانند برای استئوآرتریت، بخیه‌های جراحی پلاستیک مانند غضروف در سپتوم بینی، ترمیم زانو و سایر نقایص استخوانی یا غضروف استفاده شوند.» در بعضی موارد، کار روی غضروف ساده‌تر از استخوان است، زیرا در بدن انسان، در غضروف خون جریان ندارد. با این حال، برخی استخوان‌ها به طور طبیعی متخلخل هستند و تخلخل در جایگزینی یا ترمیم این استخوان ارزشمند است، در حالی‌که در حال حاضر تنها بخیه‌های کوچک قابل ساخت هستند، ساختن این بخیه‌ها ساده‌تر از تولید مصنوعی چوب بندی است. محققان در حال بررسی استفاده از روش‌های مشابه روی عضله، چربی و سایر بافت‌های دیگر هستند.

منبع: ساینس دیلی
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر