کارلوس کرش همان مربی است که با تیم زیر 20 ساله های کشورش دوبار قهرمان جهان شده و حالا هم هدایت تیم ملی ایران را برعهده دارد. مربی 60 ساله پرتغالی در جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی به همراه تیم کشورش تا مرحله یک شانزدهم نهایی بالا آمد اما پس از رویارویی با اسپانیا به خانه بازگشتند. مدت زیادی از آن زمان گذشته و حالا جام جهانی 2014 در پیش است. کرش در تجربه جدید با شیرهای ایرانی به برزیل می رود و امیدوار است شاگردانش شگفتی ساز این دوره از مسابقات شوند. سرمربی تیم ملی کشورمان با سایت فیفا گفت و گویی انجام داده است.
قبل از اینکه جام جهانی زیر 20 ساله ها آغاز شود تصور می کردید این نسل از فوتبالیست های پرتغال تا این اندازه با استعداد باشند؟
می دانستم که شرایط خوبی برای ما مهیا است.در آن سال ها ثابت کردیم که بازیکنان پرتغالی استعداد بالایی دارند. همان نسل طلایی از هر نظر فوق العاده بودند، از نظر تکنیکی،تاکتیکی، فیزیکی و ذهنی. کاری که فدراسیون فوتبال پرتغال در آن سال ها انجام داد فرهنگ خوبی در تیم ملی ایجاد کرد. هویت همان تیم به تیم بزرگسالان و سایر رده ها انتقال یافت.
از همکاری تان با سرالکس فرگوسن در منچستر یونایتد بگویید.
همکاری با فرگوسن فصل دیگری را در زندگی ام رقم زد. در طول این سال ها هم در عرصه باشگاهی فعالیت کرده ام و هم در تیم های ملی. اما به دلایل زیادی دستیاری فرگوسن شاخص ترین دوران مربیگری من است. اولا ( با احترام با سایر باشگاه ها) اینکه یونایتد بهترین باشگاه جهان است که جو و هواداران بی نظیری دارد. فرصت کار در لیگ برتر و منچستر شانس بزرگی بود که نصیب من شد. تا آخر عمر به بودن در کنار فرگوسن و کسب تجربه و دانش از او افتخار خواهم کرد. یونایتد باشگاه فوق العاده ای است و با هیچ کلمه ای نمی توان سر الکس را توصیف کرد. چیزهای زیادی یاد گرفتم و در شش سالی که در خدمت این باشگاه بودم دوستان زیادی از جمله الکس فرگوسن پیدا کردم.
بزرگترین درسی که از او گرفته اید چیست؟
همانطور که گفتم چیزهای زیادی یاد گرفتم. یکی از آن ها نقش رهبری در تیم است. رهبر تیم تاثیر زیادی در مردم دارد. درس دومی که از موفقیت ها یونایتد گرفتم این است که هیچ کس بزرگتر از باشگاه نیست و همه در موفقیت ها نقش دارند. ترکیبی از این دو فرمول منچستر را به این افتخارات رساند.
و اما پرتغال و جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی.
در آفریقای جنوبی تیم بزرگسالان با ناکامی مواجه شد. متاسفانه به اسپانیا قهرمان جهان خوردیم و کارمان تمام شد. آن ها در اوج قدرت و اعتماد به نفس بودند در حالی که ما با کمبود انگیزه و شانس مواجه شدیم. از طرفی مصدومیت دست ما را بسته بود و بازی سختی هم با برزیل داشتیم. هرچه داشتیم در بازی با اسپانیا رو کردیم. با این وجود فکر می کنم همه چیز عادلانه بود و اسپانیا به حق فاتح جام جهانی شد.
از عملکرد پرتغال راضی بودید؟
فوتبال همین است، هم شادی دارد و هم ناکامی. معتقدیم که تمام تلاشمان را کردیم و پرتغال با عملکردی که داشت هیجان جام را افزایش دادو فقط حیف که خیلی زود حذف شد. وقتی با اسپانیا، برزیل یا آلمان مواجه می شوی قاعدتا یکی از این تیم ها باید حذف شود و به خانه برگردد. بازی با لاروخا در یک شانزدهم نهایی برای ما حکم فینال را داشت. ویسنته دل بوسکه بعدا به من گفت که پس از شکست پرتغال به این نتیجه رسیده اند که قطعا قهرمان جام جهانی می شوند. این اتفاق می توانست برای ما هم رخ دهد. برای من و پرتغال لحظات خوبی نبود اما باز هم می گویم که از هدایت تیم ملی پرتغال احساس غرور می کنم. اسپانیا فقط کمی از ما بهتر بازی کرد. در آن دیدار ژاوی و ویا نقش مهمی در پیروزی اسپانیا داشتند.
صعود به جام جهانی 2014 به همراه تیم ایران افتخار دیگری برای شما محسوب می شود.
این اتفاق پس از گلی که رضا قوچان نژاد در بازی برگشت ما برابر کره جنوبی به ثمر رساند رخ داد و ایران با قرار گرفتن در صدر گروه به جام جهانی رسید. رقابت خیلی سختی بود. انتخابی جام جهانی در منطه آسیا واقعا دشوار است. سفرهای طولانی مدت، اختلاف دما و رطوبت بالاا تصمیم گیری را دشوار می کند. گل رضا جز بهترین خاطراتم بود، این گل زمانی به ثمر رسید که ما فکر می کردیم کارمان برای صعود سخت شده. رسیدن به جام جهانی برای ایران مثل عبور از جهنم بود اما حالا تازه سفر به بهشت آغاز شده. به برزیل می رویم تا شادی و غرور را هواداران ایرانی هدیه دهیم.
همیشه به غیر از صعود به جام جهانی می خواستید استعدادهای جدیدی را در ایران کشف کنید. به این خواسته تان رسیده اید؟
بدون تجربه بین المللی و کیفیت بالا نمی توانید در جام جهانی بازی کنید. در دو سال گذشته این امکان فراهم شد که بازیکنان با استعداد ایرانی را از سراسر اروپا جمع کنیم و به تیم ملی بیاوریم. زمانی که به ایران آمدم تنها یک بازیکن در خارج از کشور بازی می کرد اما در حال حاضر شش یا هفت بازیکن شاغل در خارج داریم. البته کافی نیست ولی بهتر از آن زمانی است که کارم را در ایران شروع کردم. رضا یکی از همین بازیکنان است.
می خواهید با ایران به چه اهدافی برسید؟
در دو سال و نیم گذشته سختی های زیادی را پشت سر گذاشتیم از جمله مسئولیت سنگین صعود به جام جهانی که انتظار 78 میلیون ایرانی بود. بازیکنان به خوبی از پس این مسئولیت برآمدند. آرزوهایمان به حقیقت پیوست. فصل دیگری برای ما آغاز شده، باید درک کنیم که برای تفریح و تعطیلات به برزیل نمی رویم. می خواهیم در مقابل بهترین تیم ملی فوتبال جهان تا آنجا که می توانیم بجنگیم و به هدفمان برسیم. ایران تاکنون به دور دوم جام جهانی نرسیده پس ماموریت ما این است که به دور بعد صعود کنیم. ما مدعی قهرمانی نیستیم و می دانم که قبل از قرعه کشی 31 تیم حاضر در رقابت ها امیدوار بودند با ایران همگروه شوند. حالا این وظیفه ماست که به آن ها بگویم ای کاش این آرزو را نمی کردند.
