چندین سال قبل وقتی خبر رسید یکی از بازیکنان معروف فوتبال از باشگاهش درخواست دریافت دلاری مبلغ قراردادش را داشته همه معترض شدند که این رسم بسیار ناپسندی است که اگر جا بیفتد، آن وقت دیگر نمیتوان جلوی زیادهخواهیهای این جماعت را گرفت. آن روزها کشور با مشکلاتی که امروز درگیر آن است روبهرو نبود، قیمت ارز هم لحظهای افزایش پیدا نمیکرد، اما خواسته نامعقول آن بازیکن با واکنشهای زیادی همراه شد. اینکه سرانجام بازیکن مذکور به خواستهاش رسید یا نه و اینکه مدیران وقت آن باشگاه بزرگ با وجود اعتراضهای زیاد تسلیم شدند یا نه را باید از خودشان پرسید، اما گویا همان خواسته نامعقول و نابجا سنگبنای عادتی زشت را گذاشت که امروز هم دیده میشود.
خبرهای تأییدنشدهای در خصوص انتقال بازیکن تیم شمسآذر به پرسپولیس شنیده میشود؛ خبرهایی که مشخص میکند باشگاه قزوینی ۳۵۰ هزار دلار برای صدور رضایتنامه بازیکن خود درخواست داده! اینکه یک انتقال داخلی بین دو باشگاه ایرانی چرا باید حدود ۵۰ میلیارد تومان آب بخورد بماند برای بعد. اینکه چقدر از این میزان هم به جیب دلال و بقیه سرازیر میشود بماند برای بعد، سؤال اصلی این است که چرا دلار؟
چرا باید مبلغ رضایتنامه بازیکن ایرانی برای انتقال از تیم ایرانی به تیم دیگر ایرانی دلاری حساب شود. مگر شما و اطرافیانتان دلاری زندگی میکنید؟ شاید هم واحد پول کشور عوض شده و در خرید و فروشها چیز دیگری به کار میرود و ما خبر نداریم. لازم است به حضور اهالی فوتبال که خیلی خودشان را دست بالا گرفتهاند عرض کنیم که اینجا ایران است و هنوز هم مردم ریالی و تومانی درآمد کسب میکنند و ریالی و تومانی هم خرج میکنند. شما جماعت فوتبالی هم از این مردم جدا نیستید که بخواهید دلاری درآمد داشته باشید، ضمن اینکه بهتر است چشمهایتان را باز کنید و قدری بهتر وضعیت کشور را ببینید. بهتر است متوجه باشید که کشور با چه مشکلاتی دست به گریبان است. به اندازه کافی فوتبال پول مردم و بیتالمال را آن هم به صورت ارز صرف خارجیهای بیکیفیت و مسئلهدار میکند، پس لازم نیست روی زخم اقتصادی کشور با پرداختهای دلاری به بازیکنان ایرانی نمک بپاشید و خود را بیشتر از قبل از صف مردم جدا کنید.
فوتبال باشگاهی ایران سالهاست دست در جیب مردم دارد، حتی خصوصیسازی آن هم فقط یک ترفند بود تا بیشتر از قبل دستش به بیتالمال دراز شود. والا همه خوب میدانند که نه هلدینگ خلیجفارس خصوصی است و نه کنسرسیوم بانکی، این را حالا حتی نمایندههای مجلس هم بعد از مدتها فریادزدنهای رسانههای دلسوز فهمیدهاند، اما همزمان دستپخت جدید آقایان رو میشود؛ رضایتنامه دلاری برای بازیکنی معمولی در یک تیم معمولی. یادش بخیر روزگاری علی پروین میگفت: «اگر کسی بخواهد در پرسپولیس یا استقلال بازی کند باید یک چیزی هم بدهد.»
