مهم است چه کسی مسئول باشد. مهم است امور کشور دست چه کسانی باشد. این روزها خیلی بهتر میتوان این واقعیت را درک کرد.
۱- چندی قبل برنامه فوتبال ۳۶۰ به موضوع بازسازی ورزشگاهها و معضل چمن آنها پرداخت. مهندس مهرداد رئوفی به عنوان یک ایرانی کاربلد در این حوزه که با یک تیم ایرانی بخشی از کار ساخت ورزشگاه جدید نیوکمپ را هم برعهده داشته، توضیحاتی را در این برنامه ارائه میکند و وقتی با پرسش شیطنتآمیز مجری برنامه در مورد ساخت ورزشگاه در ایران روبهرو میشود، پاسخی میدهد که فردوسیپور کاملاً آچمز میشود. رئوفی میگوید: «زمان دولت شهید رئیسی با ما تماس گرفتند و پیشنهاد دادند. ما هم برنامه دادیم، اما بعد از آقای رئیسی همه چیز تمام شد!»
۲ -امیرمهدی علوی، مدیر روابطعمومی فدراسیون فوتبال چندی قبل در مورد حواشی حضور تیم ملی در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر حرفهای جالبی زد. از اینکه قرار بود در مجمع فیفا ایران را بهخاطر شرایط داخلی از جام جهانی کنار بگذارند و ایتالیا را جایگزین کنند، اما با تلاشهای شهید امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه وقت و نظر مثبت اینفانتینو این مسئله بهطور کلی از دستور کار جلسه خارج شد تا ایران با وجود تمام کارشکنیهای داخلی و خارجی راهی جام جهانی شود.
پس «مهم است چه کسی مسئول باشد». مهم است «کار دست چه کسی باشد». آنچه این روزها میبینیم و میشنویم شبیه چیزهایی است که اتفاق افتاده، با این تفاوت که فرق میکند چه کسی مسئول باشد. این روزها مشکل بازسازی، مرمت و ساخت ورزشگاه، مشکل کاشت و نگهداری چمن به اصلیترین معضل فوتبال تبدیل شده، مشکلی که با توجه به وجود آدمهای کاربلد ایرانی قابل حل است، اما، چون مدیر کاربلد، دلسوز و متعهد سرکار نیست، همه چیز خراب شده است. چون مدیر دلال سرکار است، مافیای چمن درست شده تا آقایان درصدشان را بگیرند. بازسازی ورزشگاه طول کشیده، چون آقایان میخواستند و میخواهند آن را به نام خودشان بزنند. بله، مهم است چه کسی مسئول باشد و امور کشور دست چه کسی باشد.
این روزها همه نگران شیطنتهای امریکا در مورد تیم ملی هستیم. اینکه ویزا بدهند یا نه، اینکه بازی ایران و مصر را جایی برای تبلیغ همجنسگرایی بکنند یا نه و هزار و یک حاشیه دیگر کاری کرده که همه نگران شوند. اما نگرانی وقتی بیشتر میشود که اینجا همه فقط حرف میزنند و مرد عملی دیده نمیشود. این روزها همه منتظر لطف اینفانتینو بابت قولی که در رختکن تیم ملی داده، هستند تا او برای ایران کاری کند، ولی در داخل هیچ حرکتی دیده نمیشود. درست برخلاف آنچه که چهار سال قبل دیده شد. پس مهم است که کار دست چه کسی باشد.
این روزها چقدر بهتر میتوان این جمله را متوجه شد که «مهم است چه کسی مسئول باشد و امور کشور را در دست داشته باشد.»
