جوان آنلاین: آنها که دربی را ندیدند چیزی از دست ندادند. بزرگترین و پرحاشیهترین بازی فوتبال ایران باز هم چیزی نداشت. یک صفر- صفر بعد از یک هفته فحش، حاشیه و بیانیه تا ثابت شود قرمز و آبی پایتخت فقط دو طبل توخالی پرسروصدا هستند.
در هفتهای که عصر پنجشنبه مسابقات آن شروع شد، در چهار بازی فقط یک گل به ثمر رسید. صفر – صفر پرسپولیس و استقلال در اراک بیشتر از همیشه ثابت کرد که در شب قرعهکشی جام جهانی و شبی که فوتبال حرفهای جهان خود را آماده درخشش میکند، فوتبال ایران چیزی جز «صفر» ندارد.
اراک، ساعتها قبل از به صدا درآمدن سوت آغاز دربی توسط وحید کاظمی غرق در هیجان بود، خصوصاً خیابانهای منتهی به هتل امیرکبیر. هرچند که رجاییان، مدیرعامل آلومینیوم اراک گفته بود به دلیل ایجاد شور و نشاط میزبانی از دربی را پذیرفتیم، اما جنب و جوشها خبر از یک دربی متفاوت میداد.
کمبود هتل مناسب باعث شده بود پرسپولیس، استقلال و حتی تیم داوران و ناظران در یک هتل اقامت داشته باشند. در چنین شرایطی خیل عظیم هواداران اطراف هتل محل اقامت بازیکنان عجیب نبود. هوادارانی که ساعتها به انتظار رسیدن اتوبوس بازیکنان نشستند و در این میان برخی نیز توانستند خود را حین پیاده شدن بازیکنان به آنها برسانند که در این میان کم مانده بود رامین رضاییان مصدوم شود. اما هجوم هواداران به محل اقامت سرخابیهای پایتخت نشان داد که میزبان باید تمهیدات شدیدتری برای این بازی میاندیشید، ولی اتفاقات رخ داده قبل از شروع بازی نشان داد که اراک خیلی در این زمینه نتوانسته موفق عمل کند.
وضعیت دو تیم در جدول ردهبندی حساسیت دربی ۱۰۶ را بیش از پیش کرده بود، بهطوریکه ساعتها قبل از شروع بازی، ظرفیت ورزشگاه امام خمینی پر شده بود. این در حالی بود که جمعیت قابل توجهی پشت درهای ورزشگاه حضور داشتند، بهطوریکه در نگاه اول تصور میشد هنوز درهای ورزشگاه به روی هواداران باز نشده است، اما در واقع این خیل جمعیت را هوادارانی تشکیل داده بودند که عمده آنها به دلیل تکمیل ظرفیت ورزشگاه نتوانسته بودند وارد ورزشگاه شوند. البته تعجبی هم نداشت، این چنین استقبالی از دربی. دیداری که هنوز فراموش نکردیم بیش از ۱۰۰ هزار تماشاگر را به ورزشگاه میکشاند، تماشاگرانی که بسیاری از آنها شب قبل از بازی را اطراف ورزشگاه سپری میکردند، اما حالا با توجه به وضعیت آزادی و ظرفیت محدود ورزشگاهی، چون امام خمینی اراک باید هم تعداد زیادی از آنها پشت درهای بسته بمانند. البته برخی حاضر به پذیرفتن این مسئله نبودند و سعی داشتند با بالا رفتن از نردههای اطراف ورزشگاه خود را به سکوها برسانند، اما با ممانعت نیروهای انتظامی مواجه شدند و روز سخت و دشواری را برای تأمینکنندههای امنیت بازی رقم زدند.
متأسفانه تمام داستان به ازدحام خیل عظیم جمعیت هواداران پشت درهای ورزشگاه امام خمینی ختم نشد و اتفاقات اصلی چند ساعت قبل از شروع بازی روی سکوها رخ داد، جایی که هواداران دو تیم در عین ناباوری با پرتاب کردن اشیای مختلف و سنگپرانی به شدت از خجالت یکدیگر درآمدند و رفتار شرمآور آنها مصدومانی را هم بجا گذاشت و باعث شد برخی تماشاگران با سرهای بانداژ شده به تماشای این دیدار بنشینند. سنگپرانیها در شرایطی رخ داد که فاصله زیادی بین هواداران دو تیم تعبیه شده بود، اما حتی این فاصله قابل توجه نیز نتوانست مانع از بروز برخی رفتارهای تأسفبار شود. رفتارهایی که در جریان بازی هم شاهد تکرار آن بودیم، اما اینبار اشیای پرتاب شده، نه هواداران حریف که بازیکنان رقیب را نشانه رفت، خصوصاً وقتی برای زدن ضربه کرنر ناچار بودند راهی گوشه میدان شوند که در یکی از این صحنهها چنان سنگ درشتی نصیب امید عالیشاه شد که داور میدان آن را به ناظر بازی داد تا جهت گزارش ارائه دهد. اما درست همان زمان عالیشاه بیتوجه به عدم حضور داور در صحنه، بازی را آغاز کرد که اقدام او با تعجب و واکنش داور مواجه شد.
ولی حتی هیجانات سکوها نیز نتوانست تأثیری که باید را روی روند نتیجهگیری دو تیم داشته باشد و تماشاگرانی که بسیاری از آنها حتی از شهرهای اطراف خود را به اراک رسانده بودند، نتوانستند نمایش قابل قبولی را از دو تیم شاهد باشند. البته گاهی در این دیدار، بازیکنان تا مرز ایجاد چالش در زمین بازی پیش رفتند، ولی دخالت به موقع داور مانع از ایجاد درگیری شد تا در نهایت بعد از ۹۰ دقیقه دیداری که هیچ چنگی به دل نمیزد، دو تیم یکبار دیگر به تساوی رضایت دهند. با این حساب پرسپولیس بار دیگر در یک بازی خارج از خانه (دربی خارج از تهران) شکستناپذیر باقی ماند.
