جوان آنلاین: فوتسال بانوان ایران بعد از درخشش در سطح آسیا باید در میدانی مهمتر و بزرگتر به نام جامجهانی محک میخورد. این اتفاق مهم رخ داد و بانوان شایسته فوتسال ایران در رقابت با تیمهای مطرح جهان شایستگیهای خود را نشان دادند. باید خوشحال باشیم که تیم ملی ایران در اولین حضور جهانی خود با رقبایی، چون برزیل و ایتالیا روبهرو شد تا به درستی و سختی محک بخورد؛ دو دیداری که خیلی خوب تواناییهای بانوان فوتسال ایران را نشان داد؛ دیدارهایی که شاید وقتی قرعه ایران مشخص شد، همه تصور دیگری از نتیجه آنها داشتیم، اما وقتی بانوان ایران پا به زمین مسابقه گذاشتند، مشخص شد حتی توانایی برتری و پیروزی در همین دو بازی را هم داشتند و شاید اگر کمی باتجربهتر و میداندیدهتر بودند از پس برزیل و ایتالیا هم برمیآمدند. کسی چه میداند شاید اگر آن چند سال نبود، همان چند سالی که هنوز نمیدانیم چرا تیم قهرمان آسیا تعطیل شد و فدراسیون فوتبال تمام هم و غمش را روی فوتبال آقایان گذاشت، همان چند سالی که بانوان فوتسال در محاق قرار گرفتند، شاید اگر کارشان ادامه پیدا میکرد و میداندیدهتر میشدند، امروز از پس برزیل و ایتالیا برمیآمدند و جشن صعود میگرفتند. جام جهانی فوتسال برای بانوان ایران زود تمام شد، اما نه این تازه ابتدای راه است. این تیم نشان داد میتواند کارهای بزرگی انجام دهد؛ تیمی که مقابل برزیل کم نمیآورد و ایتالیا را تا مرز شکست پیش میبرد، حتماً و قطعاً حرفهای زیادی برای گفتن دارد؛ تیمی که با وجود تمام نامهربانیها و دیدهنشدنها دو بار قهرمان قاره کهن شده و حتی بعد از تعطیلی بازهم قدرتنمایی کرده است، حتماً و قطعاً حرفهای زیادی برای گفتن دارد. جام جهانی درسهای زیادی هم برای بانوان فوتسال ایران داشت؛ درسهایی در میدان مسابقه و البته درسهایی در خارج از میدان برای مدیران و مسئولان فوتسال بانوان. حضور در جام جهانی نشان داد چگونه باید برای چنین تورنمنت بزرگی آماده شد، نشان داد نمیتوان بدون برخورد و بازی با تیمهای بزرگ راه درست را پیدا کرد، نشان داد نمیتوان با اتکا به نتایج قارهای و تکرار آنها جهانی شد. پس برای جهانیشدن باید جهانی هم کار کرد. بانوان فوتسال باید با تیمهای بزرگ تنهبهتنه شوند تا در جام جهانی آینده بدون ترس با آنها روبهرو شوند. این مهمترین نکته و درسی بود که از مسابقات فیلیپین باید گرفته شود. درس مهم دیگر جام جهانی فیلیپین لزوم جوانگرایی در تیم ملی فوتسال بانوان است؛ موضوعی که کارشناسان فوتسال بانوان هم به آن معترفند؛ نسلی که در کارنامه خود افتخار دو قهرمانی آسیا و پیروزیهای غرورآفرین دیگر را دارد، باید کمکم آماده خداحافظی شود که اگر این اتفاق رخ ندهد و جوانان به مرور و طی چند سال فرصتی که تا جام جهانی آینده هست به تیم ملی اضافه و جایگزین بازیکنان پا به سن گذاشته نشوند، آن وقت است که بازهم خیلی راحت شکست خواهیم خورد و اشکریزان میدان مسابقات را ترک خواهیم کرد، البته هیچ کس منکر تجربه نیست، اما این تجربه باید در کنار شور و شوق و انرژی جوانی قرار گیرد تا بتوان به نتیجه مطلوب دست پیدا کرد. جام جهانی فوتسال میدانی بود که بانوان ایران باید در آن حاضر میشدند تا محکی جدی بخورند. این اتفاق افتاد و درسهای زیادی هم برای بانوان به همراه داشت؛ اینکه چگونه درسهای گرفتهشده را به کار ببریم، بستگی به خود ما دارد، میتوانیم مثل چند سالی که فوتسال بانوان را تعطیل کردیم بازهم بیخیال شویم یا اینکه واقعاً در پی کار درست باشیم و فوتسال بانوان را قدرتمندتر از امسال به جام جهانی آینده بفرستیم.
