دشمن سال‌هاست یک آرزوی بزرگ دارد: انحلال بسیج. میلیارد‌ها دلار هزینه کرده، هزاران رسانه راه انداخته، ده‌ها طرح امنیتی نوشته تا روزی برسد که بگوید «بسیج تمام شد». اما هر سال، درست در هفته بسیج، رهبر انقلاب یک جمله می‌گویند و تمام این سرمایه‌گذاری‌ها را خاک می‌کنند: «بسیج یعنی تفکر». نه تشکیلات، نه سازمان، نه لشکر قابل انحلال، تفکر. تفکر را نه با تحریم می‌توان بست، نه با موشک می‌توان منفجر کرد، نه با پول می‌توان خرید. این راز جاودانگی بسیج است. امام خمینی (ره) چهل و چند سال پیش بسیج را «شجره طیبه» نامید، درختی که ریشه در ایمان دارد و شاخه در اخلاص. رهبر انقلاب از نخستین دیدار هفته بسیج پس از ارتحال امام (۱۳۷۳) تا آخرین دیدار با بسیجیان، یک خط قرمز کشیده‌اند: بسیج نباید در قالب یک نهاد نظامی محصور بماند. باید از لباس خاکی بیرون آمده و در رگ‌های جامعه جریان پیدا کند، در آزمایشگاه، در کارگاه، در کلاس درس، در فضای مجازی، در خانواده.
۱۳۹۸ خطاب به دانشجویان و طلاب فرمودند: «بسیج فقط نگهبانی از در دانشگاه نیست، تولید علم نافع، پاسخ به شبهه، تبیین دستاورد‌های انقلاب، اینها هم بسیج است». ۱۴۰۱ تأکید کردند: «بسیجی باید هم در حوزه نانو و هوش مصنوعی حضور داشته باشد، هم در حوزه علوم دینی و فقه حکومتی». ۱۴۰۲، وقتی پروژه دوقطبی سازی دشمن به اوج رسیده بود، هشدار دادند: «تفکر بسیجی یعنی نگذارید جامعه دوقطبی شود، نگذارید فاصله طبقاتی، قومی یا جنسیتی به ابزار فتنه تبدیل گردد»؛ و ۱۴۰۳ فرمودند: «بسیج باید دستگاه محاسباتی دشمن را به هم بریزد، با خدمت، با نوآوری، با امید».
این یعنی بسیج دیگر یک نهاد «واکنشی» نیست، یک نیروی «پیش‌ران» است. وقتی یک جوان بسیجی در دل کویر لوت همزمان نیروگاه خورشیدی می‌سازد، به کودکان قرآن یاد می‌دهد و در توییتر با شبکه‌های صهیونی می‌جنگد، دشمن دیگر نمی‌داند با کدام دکترین با او مقابله کند. راه‌کار‌های عملی این فرمان راهبردی، روشن، شدنی و فوری است:
۱. تبدیل هر مسجد به «قطب تفکر بسیجی»: جایی که هم نماز جماعت دارد، هم کارگاه استارت‌آپی، هم قرارگاه فرهنگی.
۲. تشکیل «حلقه‌های حل مسئله» در همه کارخانه‌ها، دانشگاه‌ها و محلات، حلقه‌هایی که به جای سخنرانی، مشکل واقعی مردم را حل می‌کنند.
۳. تعریف شاخص‌های ملموس «بسیجی بودن» برای هر حرفه: پزشک بسیجی یعنی ویزیت رایگان در مناطق محروم، مهندس بسیجی یعنی پروژه ملی را با وجود تحریم جلو می‌برد، معلم بسیجی یعنی کلاس تقویتی رایگان، خبرنگار بسیجی یعنی تیتر امید می‌زند، نه یأس.
۴. راه‌اندازی «شبکه ملی مربیان تفکر بسیجی»: ده‌ها هزار نفر که روش زندگی بسیجی را نه با شعار، بلکه با عمل در خانواده، مدرسه و فضای مجازی آموزش می‌دهند.
۵. تأسیس «صندوق مردمی نوآوری بسیجی» با مشارکت همین مردم، بودجه‌ای شفاف برای حمایت از ایده‌های جوانان در هوش مصنوعی، زیست‌فناوری، رسانه و هنر انقلابی.
۶. تدوین «منشور تفکر بسیجی دهه پنجم انقلاب»: سندی کوتاه، روشن و امضا شده توسط خود رهبر معظم انقلاب که در همه مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات نصب شود.
وقتی تفکر بسیجی در جان یک ملت ریشه بدواند، دیگر فرقی نمی‌کند پایگاه فیزیکی باشد یا نباشد. آن روز هر ایرانی معتقد، خودش یک پایگاه متحرک، یک قرارگاه پیشرو، یک سنگر نامرئی می‌شود. دشمن خواهد فهمید چرا امام گفت «بسیج میلیون‌ها نفر است»، چون دیگر نمی‌شود بسیجی را با کارت، شناسایی کرد، بلکه با تفکر شناسایی می‌کنند. بسیج هرگز نمی‌میرد، چون فراتر قالب‌های سازمانی است، چون بسیار پیچیده، متنوع، گسترده و اثرگذار است، چون بسیج تفکر است، و تفکر، نامیراست، و این تفکر نامیرا، ایران را تا قله خواهد برد.
