جوان آنلاین: کامبک تاجیکستان سیلی سختی به صورت فوتبال ایران زد. هرچند که تساوی ۲-۲ مانع از صعود ایران به فینال نشد، اما واقعیت تلخی را به تصویر کشید، به‌طوری‌که حتی قلعه‌نویی هم نتوانست خشم خود را مهار کند و شاگردانش را به باد انتقاد گرفت.
حضور در کافا از همان روز نخست با انتقاد‌های فراوانی همراه بود و اهم کارشناسان بر این باور بودند که این تورنمنت نمی‌تواند هیچ کمکی به آماده‌سازی تیم‌ملی فوتبال ایران برای حضوری پرقدرت در جام‌جهانی کند، اما در همین تورنمنت سطح پایین ایران قبل از صعود به فینال جهت مصاف با ازبکستان که بی‌تردید تنها حریف جدی یوز‌ها در کافاست با ارائه نمایشی ضعیف و پرانتقاد، بازی ۲ بر صفر برده را با تساوی ۲-۲ تاخت زد تا قبل از منتقدان، صدای سرمربی تیم درآید!
اینکه تیم‌ملی فوتبال ایران در نیمه نخست توپ و میدان را در اختیار داشت و توانست به واسطه همین برتری خلق موقعیت و در دقیقه ۳۸ دروازه حریف را توسط محمدمهدی محبی باز کند، اتفاق عجیبی نبود. عجیب تمرکز نداشتن تیم در لحظات حساس بازی با تاجیکستانی بود که در بدبینانه‌ترین حالت ممکن هم کسی توقف برابر آن را متصور نبود، اما عملکرد ضعیف در نیمه دوم این بازی و نتیجه دور از انتظاری که به دست آمد، زنگ خطر را برای قلعه‌نویی به صدا درآورد و نشان داد که برای کسب موفقیت در سطح قاره و حضوری متفاوت از دوره‌های قبل در جام جهانی نمی‌توان صرفاً به استعداد‌های فردی تکیه کرد و تمرکز، انضباط، هماهنگی، همبستگی، درس گرفتن از اشتباهات، مدیریت بحران و مسائلی از این دست اهمیت بسیار دارد. به همین دلیل هم بود که قلعه‌نویی بی‌توجه به صعود تیمش به فینال تأکید داشت با این روش، ایران مقابل تیم‌های بزرگ به مشکل می‌خورد: «تعویض‌هایمان خوب نبود و عاملی برای تساوی بازی شد، اما اگر توپ‌های بچگانه را لو نمی‌دادیم، می‌توانستیم گل‌های بیشتری بزنیم، ولی بعد از به ثمر رساندن گل دوم آنقدر بی‌تفاوت بازی کردیم و آنقدر توپ را در یک‌سوم دفاعی حریف لو دادیم که روی یک اتفاق گل خوردیم و جریان بازی عوض شد. بازیکنان بزرگ تیمی مثل ایران که می‌خواهد در جام‌جهانی بازی کند نباید چنین اشتباهاتی داشته باشند. با این شکل بازی مقابل تیم‌های بزرگ به مشکل می‌خوریم.»
یکی از آن اشتباهات فاحش این بازی که قلعه‌نویی بدان اشاره داشت را پیام نیازمند روی گل نخست تاجیکستان مرتکب شد که بابت آن از همه، از جمله هم‌تیمی‌های خود و سرمربی عذرخواهی کرد. اما مسئله این است که به قول طارمی از این اشتباهات درس نمی‌گیریم: «نمایشی که مقابل تاجیکستان داشتیم، قدرت اصلی تیم‌ملی نبود. باید خیلی بهتر بازی می‌کردیم، اما یکسری اتفاقات باعث شد کنترل بازی از دست‌مان خارج شود. تمرکز کافی نداشتیم و همین روی نتیجه تأثیر‌گذار بود. چنین اتفاقی را پیش از این در مصاف با قرقیزستان و کره شمالی هم تجربه کرده بودیم، اما از آن درس نگرفتیم، اما باید مانع از رخ دادن چنین اتفاقاتی در تیم‌ملی شویم.»
در واقع مجموعه مشکلاتی که کادرفنی و بازیکنان نیز بدان معترف بودند باعث رقم خوردن نخستین تساوی تاریخ تاجیکستان مقابل ایران شد و نشان داد دست‌کم گرفتن هر تیمی می‌تواند داستان‌ساز شود. هرچند که نگاهی دوباره به عملکرد تک‌تک بازیکنان تیم‌ملی برابر تاجیکستان نشان می‌دهد که داستان این بازی چیزی فراتر از دست‌کم گرفتن حریف است. البته قلعه‌نویی حضور بدون تمرین و ایجاد هماهنگی در کافا را یکی از اصلی‌ترین دلایل نمایش ضعیف و بی‌کیفیت تیمش می‌داند، اما آیا این صرفاً اعتراف به اوضاع نابسامان یوزهاست یا زمینه‌چینی برای اتفاقات احتمالی مقابل ازبکستان در فینال؟
کسب نتیجه در این بازی برای تاجیکستان هم به اندازه ایران اهمیت داشت، خصوصاً که تاجیکستان به واسطه باخت به هند، تنها به برد نیاز داشت. همین مسئله تنش‌هایی را در زمین مسابقه ایجاد کرد، به‌طوری‌که اواسط نیمه دوم رامین رضاییان با مربی حریف درگیری لفظی پیدا کرد و کار به جا‌های باریک کشید که با دخالت جهانبخش و سایر مربیان غائله ختم به خیر شد و سرمربی تاجیکستان نیز در پایان بازی بابت اتفاقات رخ داده از ایران عذرخواهی کرد.
تیم‌ملی فوتبال ایران که با برتری مقابل افغانستان، هند و تساوی برابر تاجیکستان به عنوان صدرنشین گروه B به فینال کافا راه یافت، حالا باید به مصاف ازبکستان برود و دوشنبه بازی فینال را مقابل صدرنشین گروه A برگزار کند.
