جوان آنلاین: پرواضح است که با ۴۸ تیمی‌شدن جام جهانی، تیم‌های بیشتری حضور در بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی دنیا را تجربه خواهند کرد، اما باوجود افزایش سهمیه قاره‌ها، هنوز هم مدعیان زیادی موفق به اخذ جواز حضور در این آوردگاه نشده‌اند، برای نمونه در آسیا با هشت سهمیه مستقیم و یک سهمیه پلی‌آف، تکلیف شش تیم (ایران، ازبکستان، ژاپن، استرالیا، کره‌جنوبی و اردن) مشخص شده و این یعنی همچنان باید شاهد رقابت تنگاتنگ قطر، امارات و عمان در گروه نخست و عربستان، عراق و اندونزی در گروه دوم باشیم. تیم‌هایی که برای قطعی‌کردن صعودشان به جام‌جهانی متوسل به نام‌های بزرگ شده‌اند؛ مربیانی که حتماً جدال آنها با هم می‌تواند برحساسیت این مرحله از مسابقات بیفزاید، جدال بزرگان نیمکت‌ها.
بی‌تردید آنچه جذابیت مرحله بعدی انتخابی جام‌جهانی در آسیا را دوچندان کرده، حضور مربیان بزرگی است که باید با یکدیگر به رقابت بپردازند. از کی‌روش و لوپتگی گرفته تا کوزمین، هروه رنار و پاتریک کلایورت.
تنها دو روز بعد از قرعه‌کشی این مرحله بود که عمان در اقدامی جالب، سکان هدایت تیم فوتبال خود را به دست کی‌روش سپرد تا شاید بتواند جواز حضور در جام‌جهانی را کسب کند. قطر هم با عقد قرارداد با لوپتگی، نخستین حضور در جام‌جهانی از طریق مرحله مقدماتی را دنبال می‌کند تا شاید بتواند خاطرات تلخ جامی که میزبانی آن را به عهده داشت، پاک کند. همانطور که اماراتی‌ها امیدوارند با کوزمین اولاریو، سرمربی باتجربه و مطرح رومانیایی، یکی از تیم‌های حاضر در جام جهانی باشند، خصوصاً که این تیم تاکنون تنها یک مرتبه آن هم در سال ۱۹۹۰ به جام‌جهانی راه یافته و بعد از آن دیگر هرگز موفق به تکرار این مهم نشده، اما امیدوار است با افزایش سهمیه آسیا، بتواند بار دیگر این افتخار را رقم بزند.
اما یکی از جالب‌ترین نکات، عدم‌صعود عربستان در مرحله قبل است. حال آنکه تصور می‌شد باتوجه به سرمایه‌گذاری‌های هنگفت تیم‌های باشگاهی عربستان، تیم فوتبال این کشور بتواند زودتر از این حرف‌ها مجوز صعود دریافت کند، اما جالب است که عراق و اندونزی بعد از هم‌گروهی با عربستان در این مرحله ابراز شادمانی کردند و برای صعود شانس خود را بالا خواندند؛ جاه‌طلبی‌ای که نشان از کار دشوار هروه رنار برای کسب جواز حضور عربستان در جام جهانی دارد، البته که این برخورد‌ها جای تعجبی هم ندارد، وقتی اندونزی کار خود را در مرحله قبل با برتری مقابل عربستان آغاز کرد؛ تیمی که تنها حضور آن در جام‌جهانی به سال ۱۹۳۸ برمی‌گردد، نزدیک به یک قرن قبل (۸۶ سال)، با وجود این، اما پاتریک کلایورت، اسطوره سابق فوتبال هلند درست بعد از قرعه‌کشی پلی‌آف آسیا و قرارگرفتن اندونزی در کنار عربستان و عراق در گروه B، از انگیزه بالای شاگردانش برای صعود به جام جهانی گفت: «گروه سختی داریم، این را همه می‌دانند، اما برای روبه‌رو شدن با این تیم‌ها، آماده می‌شویم. این تیم‌ها را می‌شناسیم، قبلاً با عربستان هم‌گروه بودیم، اما اینجا مرحله متفاوتی است، دور چهارم است و همه چیز ممکن است. رتبه پایین‌تری داریم، اما باور داریم که می‌توانیم کار‌های بزرگی انجام دهیم. حالا وقت عمل است، باید در زمین مسابقه نشان دهیم که چه در توان داریم.».
اما این تنها کلایورت نبود که از هم‌گروهی با عربستان خوشحال بود، آرنولد، سرمربی عراق هم بعد از مشخص شدن قرعه تیمش برای پایان دادن به حسرت ۴۰ ساله تیمش ابراز امیدواری کرد: «درست است که عربستان در رنکینگ از عراق بالاتر است، اما رنکینگ به‌تنهایی کافی نیست، باید در زمین ثابت کنیم که چه تیمی هستیم. کاملاً آماده خواهیم بود تا این چالش را پشت سر بگذاریم و به جام جهانی برسیم.» هروه رنار اسفند گذشته از هدف صعود مستقیم به جام جهانی سخن گفته بود، اما حالا تیمش با چنان چالش بزرگی دست و پنجه نرم می‌کند که اندونزی و عراق برایش خط و نشان می‌کشند.
عمانی‌ها، اما امید زیادی دارند، آنها دست روی گزینه‌ای گذاشته‌اند که پربیراه نیست اگر بگوییم متخصص صعود به جام‌جهانی است. آنها که پیش‌تر با برانکو قدم در مسیر جام جهانی گذاشته بود، بعد از عدم‌دستیابی به اهدافی که داشت سراغ کی‌روش رفتند. سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران. شناخت کی‌روش از فوتبال منطقه و موفقیت‌هایش در تیم‌ملی فوتبال ایران باعث شد تا عمان پروژه کوتاه‌مدت حضور در جام جهانی را به دست این سرمربی پرتغالی بدهد؛ مربی‌ای که با چهار صعود به جام‌جهانی، تجربه زیادی دارد و این شاید برگ برنده عمان در مصاف با قطر و امارات برای کسب جواز مستقیم حضور در بزرگ‌ترین آوردگاه فوتبال دنیا باشد. بی‌شک، اما در این مسیر، رویارویی مربیانی، چون کی‌روش و لوپتگی و دوئل آنها جذابیت‌های این مرحله از رقابت آسیایی‌ها برای اخذ مجوز جام‌جهانی را دوچندان خواهد کرد، خصوصاً که اکثر شش تیمی که قرار است در مهرماه برای کسب جواز حضور در جام‌جهانی با یکدیگر به رقابت بپردازند یا تاکنون تجربه حضور در این مسابقات را نداشته‌اند یا اگر داشته‌اند آنقدر دور بوده که سال‌ها حسرت به دل مانده‌اند.
