جوان آنلاین: ابوالحسن داوودی با مرور خاطرات گذشته از نحوه ساخته شدن فیلم «مرد‌بارانی» گفت.
به گزارش «جوان»، ابوالحسن داوودی کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده پیشکسوت سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود با اشاره به شروع فعالیتش در سینما گفت: روند تولید نخستین فیلم من از سال ۱۳۶۵ یا ۱۳۶۶ آغاز شد؛ دوره‌ای که مصادف با اواخر جنگ ایران و عراق بود که در قالب یک اثر تلویزیونی شکل گرفت. البته پیش از آن نیز تلاش‌های متعددی برای ورود به عرصه فیلمسازی داشتم، اما به دلایل گوناگون این تلاش‌ها بی‌نتیجه ماند.
او در ادامه توضیح داد: یکی از تجربه‌های مهم من پیش از ساخت نخستین فیلم سینمایی، تولید یک برنامه تصویری درباره فدریکو گارسیا لورکا در بخش انیمیشن تلویزیون بود، تجربه‌ای که از جهاتی به سینما نزدیک بود. این هنرمند در ادامه و با اشاره به جزئیات این اثر گفت: این برنامه اثری ترکیبی از تصویر، شعر، روایت و بازیگری بود که ما در آن تلاش کرده بودیم روز‌های پایانی زندگی لورکا را به شکلی بصری بازسازی کنیم. پرویز پورحسینی، علیرضا مجلل و جهانگیر الماسی در این اثر ایفای نقش کرده بودند.
این هنرمند با اشاره به اولین اثری که از او اکران شد، گفت: فیلمی که سرانجام موفق به ساخت آن شدم «سفر عشق» نام داشت. فیلمنامه این اثر را خودم نوشتم و قرار بود تولید آن نیز از سوی تلویزیون انجام شود، اما شرایط خاص دوران جنگ، به‌ویژه آغاز موشک‌باران تهران، مانع از شروع به‌موقع تولید شد. تمام مقدمات فراهم شده بود، ولی با تشدید وضعیت امنیتی، ناگزیر پروژه را متوقف کردم.
او ادامه داد: پس از مدتی به همراه تهیه‌کنندگان فیلم، آقای اسماعیل شنگله و خانم شهرزاد مهدوی به شهر مشهد رفتیم تا روند پیش‌تولید را در آنجا پی بگیریم. از جمله مکان‌هایی که برای فیل‌برداری در نظر گرفته شد، بیمارستان امام رضا (ع) بود. پس از آن و با فروکش کردن وضعیت بحرانی در تهران تصمیم گرفتیم به پایتخت برگردیم. این جابه‌جایی‌ها و تعویق‌های پی‌درپی، فرایند آغاز تولید را نزدیک به یک سال به تأخیر انداخت تا آنکه نهایتاً در سال ۱۳۶۶ فیلم ساخته شد.
این کارگردان با اشاره به پروژه ساخت فیلم «مرد بارانی» توضیح داد: «فیلم «مرد بارانی» محصول سال ۱۳۷۸ برای من نه‌فقط یک پروژه سینمایی، بلکه بخشی از یک دوره بسیار خاطره‌انگیز در زندگی حرفه‌ای‌ام بود. دورانی که با بازسازی فکری و حرفه‌ای خودم نیز همراه شد.
داوودی درباره این پروژه آموزشی _ کارگاهی بیان کرد: ساختار این مدرسه، تجربه‌ای متفاوت و بی‌سابقه برایم بود؛ هم از نظر نحوه اداره و هم از لحاظ نوع ارتباط و مشارکت جمعی که میان هنرمندان شکل گرفته بود. تقریباً اکثر چهره‌های شناخته شده آن زمان در این مدرسه حضور داشتند؛ از کمال تبریزی گرفته تا محمدرضا هنرمند، سیدضیاءالدین دری، داوود میرباقری و رسول صدرعاملی.
او در ادامه توضیح داد: تعداد زیادی فیلمساز و نویسنده در این جمع بودند و کارگاه‌ها در قالب گروه‌های موضوعی مختلف برگزار می‌شدند. سینمای کمدی، اجتماعی، کودک، تاریخی و جنگ و برخی از ما همزمان در چند گروه فعالیت داشتیم. از دل همین جلسات و کارگاه‌ها، فیلمنامه‌ها و ایده‌های زیادی شکل گرفت و به تولید رسید.
این کارگردان با اشاره به ایده ساخت فیلم «مرد بارانی» اظهار کرد: «فیلم «مرد بارانی» در واقع حاصل یکی از همین همکاری‌ها بود. طرح اولیه فیلمنامه را داوود میرباقری نوشت، وقتی آن را خواندم، موضوعش برایم جذاب بود. این‌بار هم با میرباقری فیلمنامه را دوباره بازنویسی کردیم. او افزود: البته بیشتر کار بازنویسی را خود او انجام داد، اما ما همه‌چیز را با هم پیش می‌بردیم، از بازنگری در ساختار گرفته تا جزئیات شخصیت‌پردازی. فیلم به مرور منطبق شد با آن سلیقه و جهان‌بینی که من همیشه در آثارم دنبال می‌کردم. در نهایت، حوزه هنری از این فیلم حمایت کرد و پشت تولید آن ایستاد.
