اگرچه تجاوز آشکار اسرائیل به خاک ایران و پاسخ بی‌سابقه ایران به‌صورت موشک‌بارانی گسترده بر خاک اسرائیل، تحلیل‌گران را به انتظار آماری پرحجم از خسارات واداشت، اما رسانه‌های اسرائیلی با انتشار اعدادی بی‌رمق، تنها چند کشته و زخمی محدود را ثبت کردند؛ عددهایی که اگرچه رسمی‌اند، اما به گفته منابع محلی، نچسب و ناساز با حجم واقعی تخریب‌اند.
درک معنای تازه‌ای از «حذف صفر» در اسرائیل شکل گرفته: صفرهایی که از انتهای واقعیت‌های تلخ حذف می‌شوند تا بحران، قابل‌تحمل‌تر جلوه کند. رسانه‌های منتقد داخلی اسرائیل همچون هاآرتص و برخی تحلیل‌گران خارجی این رفتار را «مهندسی عدد» نامیده‌اند؛ سیاستی برای کنترل افکار عمومی، حتی اگر حقیقت قربانی شود.
یافته‌های رسانه‌ها و تحلیل‌گران غربی نشان می‌دهد که بازی با عددها در بحران، تنها یک هدف دارد: مدیریت ترس. اما آنچه در پس این وارونگی آماری نهفته است، نه فقط یک تاکتیک رسانه‌ای، بلکه نشانه‌ای از شوک و بهت راهبردی در اردوگاه اسرائیل و آمریکا است؛ شوکی ناشی از دقت و قدرت تخریب موشک‌های ایرانی که با عبور از سامانه‌های پدافندی، ضربه‌ای سخت به چهره امنیتی اسرائیل وارد کرد. ترس از رسوایی عمومی و فروریختن هیمنه تبلیغاتی اسرائیل — و فراتر از آن، لرزش ستون‌های ابهت منطقه‌ای ایالات متحده — موجب شد حقیقت در اعداد دفن شود؛ اما حقیقتی که دیر یا زود از لابه‌لای آوارها سربرخواهد آورد.
