ایران در طول تاریخ و به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در پنج دهه اخیر همواره یکی از سیاستهای قطعی و مؤکد خود را پرهیز از آغاز هرگونه جنگ و درگیری نظامی قرار داده و کوشیده است تحت هیچ شرایطی آغازگر هیچ نبردی با کشورها نباشد.
جنگ برای کشورها چنان هزینهها و زیانهای سنگینی به دنبال دارد که غالب کشورهای متمدن از آغاز آن پرهیز میکنند؛ از تلفات انسانی شدید تا خرابی زیرساختهای اساسی که ساخت، تجهیز و مراقبت از آنها دههها به طول انجامیده است.
این، اما به آن معنا نیست که جنگها همراه خود فقط زیان و خرابی به همراه دارند.
همیشه بحرانهای بزرگ در کنار صدماتی که وارد میکنند آوردههای بسیاری هم دارند.
یکی از مهمترین آوردههایی که از روز نخست این جنگ تحمیلی بسیار چشمگیر و تقریباً بیسابقه بوده، ایجاد اتحاد و انسجام میان تمام اقشار و تفکرهای جامعه بوده است.
پیشتر هم بعد از حوادث مختلفی نظیر شهادت حاجقاسم سلیمانی یا عملیات وعده صادق ۱، شاهد جنبههایی از این همدلی و انسجام ملی بودهایم، هیچگاه، اما حداقل در یکیدو دهه اخیر برههای را سراغ نداریم که تا این اندازه همه مردم از قشرها و طبقات مختلف، گروههای سیاسی و حزبی گوناگون و عقاید و تفکرات مختلف همه یکدل و یکصدا شوند.
در آخرین نظرسنجی انجام شده در صدا و سیمای ملی ۹۰ درصد شرکتکنندگان در پاسخ به میزان احساس غرور ملی «خیلی زیاد و زیاد» را پاسخ دادهاند.
۸۹ درصد مخاطبان موافق زیاد و خیلی زیاد ساخت سلاح هستهای بودهاند و ۷۳ درصد مخاطبان خیلیزیاد و زیاد به تصمیمگیری مسئولان کشور در شرایط جنگی اطمینان داشتهاند. گشت و گذاری در سطح شهر و همصحبتی با مردم، این آورده جنگ را صریح و روشن نمایان میسازد.
همه از رهبری و مسئولان و فرماندهان اعلام حمایت میکنند و خواستار پاسخهایی سخت و دندانشکن به دشمن صهیونی هستند، حتی بسیاری از محکومان سیاسی که سابقه دستگیری و محاکمه در اعتراضات و اغتشاشات پیشین را داشته یا از تحصیل تعلیق شدهاند، با انتشار تصویری از رهبر معظم انقلاب اعلام میکنند در شرایط فعلی کشور ما سرباز آیتالله خامنهای هستیم!
همه اینها به این معناست که چند دهه تلاش بازوهای رسانهای استکبار برای ایجاد افتراق و شکاف و چندقطبی در جامعه ایرانی همه طی یک هفته تبدیل به باد هوا شده است.
نتانیاهو اعلام کرده که موعد حمله ما به ایران یکماه قبل بود، اما ملاحظاتی باعث ایجاد تأخیر در این موضوع شد. شاید یکی از این ملاحظات تلاشهای شبانهروزی یک ماه اخیر رسانهها برای تحریک گسلهای اجتماعی و ایجاد چنددستگی در ماجراهای مختلف نظیر انفجار بندر شهید رجایی، مطالبات صنفی کامیونداران و قتل مرحومه الهه حسیننژاد بوده است که همه تیرهایشان به سنگ خورد.
جنگ هیچگاه برای هیچ تفکری امر مطلوب و خوشایندی نبوده و همه عقلا و شرافتمندان از بروز جنگ و تنش خودداری میکنند، اما برای پیروزی و غلبه بر دشمن، از بررسی و تحلیل زیانها و آوردههای جنگها نباید غافل بود.
امروز بزرگترین آورده این جنگ ایجاد «وحدت کلمه» میان مردم ایران است که به فرموده مرحوم امام راحل رمز پیروزی ملت ایران است.
در پایان یادآوری فرمایشی از حضرت امیرالمؤمنین (ع) ضروری است: «دست خدا بر سر جماعت است، از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو شکار شیطان است همانگونه که گوسفند تکرو شکار گرگ است!»