تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی مقتدرانه در مسابقات قهرمانی آسیا بر سکوی قهرمانی تکیه زدند. جز این هم انتظار نمی‌رفت، به هر حال ایران آقای کشتی آسیاست و از دیرباز تمام مدعیان قاره کهن تقریباً حرفی برای گفتن مقابل کشتی ایران نداشته و امروز هم ندارند، اما اتفاقی که در جریان مسابقات روز پایانی کشتی فرنگی رخ داد بار دیگر ضعف غیبت ایران در مراکز تصمیم‌گیری و کرسی‌های قاره‌ای و جهانی را به رخ کشید.
در جریان رقابت‌های روز آخر کشتی فرنگی، ایران در پنج وزن، چهار فینالیست داشت و البته قبل از شروع مسابقات قهرمانی خود را مسجل کرده بود. این قهرمانی می‌توانست با تعداد طلای بالا رقم بخورد، ولی اتفاقی که رخ داد چیزی نبود که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. ظاهراً اتحادیه جهانی کشتی اتحادیه‌های زیردست خود را هم مجبور کرده در اجرای برنامه‌های خود آن‌ها هم کاری کنند که مدال‌ها تنها نصیب یک کشور نشود و بین همه تقسیم شود، حالا اگر این وسط حق‌خوری هم صورت گرفت ایرادی ندارد. عصر سه‌شنبه این اتفاق برای دو فینالیست ایران در اوزان ۷۲ و ۸۲ کیلوگرم رخ داد و داوران دو طلا را از ایران گرفتند و تقدیم ژاپنی‌ها کردند تا تمام طلا‌ها در سبد ایران قرار نگیرد.
در چنین شرایطی مطمئناً داشتن کرسی بین‌المللی و حق رأی و نفوذ در مجامع بین‌المللی می‌تواند کمک‌حال باشد. مسئله‌ای که کشتی ایران با وجود قدرت بالا روی تشک از آن بی‌بهره است و شاهد این هستیم که به راحتی حق کشتی‌گیران ایران حتی در میادین آسیایی پایمال می‌شود، در‌حالی‌که ظاهر قضیه اینگونه است که ایران با توجه به اینکه قدرت اول آسیا در کشتی است حداقل در سطح قاره نباید با چنین معظلی روبه‌رو باشد. عصر سه‌شنبه محمدرضا رستمی و رسول گرمسیری در‌حالی‌که از حریف ژاپنی خود کاملاً برتر بودند و حتی به نوعی آن‌ها را ضربه فنی کردند توسط داوران بازنده شدند تا دو طلای ناب از ایران گرفته شود و جالب اینکه کادر فنی تیم ملی با وجود تمام شایستگی‌ها و دلسوزی‌هایی که از آن‌ها در طول مسابقات دیدیم حتی اعتراض هم نکرد که حتماً جای تحقیق دارد.
البته این اتفاق مسبوق به سابقه است و بار‌ها در مسابقات گوناگون شاهد این بوده‌ایم که حق کشتی‌گیران آزاد و فرنگی کشورمان به راحتی خورده شده و کاری هم از دست کسی بر نیامده، ولی حالا و در آستانه مسابقات حساس و سرنوشت‌ساز انتخابی المپیک و بعد از آن خود المپیک به نظر می‌رسد فدراسیون کشتی باید فکری اساسی به حال این معضل کند. اگر اینجا و در مسابقات قهرمانی آسیا اینگونه با مشکل روبه‌رو شویم، مطمئناً در مسابقات جهانی و المپیک این معضل بیشتر و پررنگ‌تر از مسابقات آسیا خود را نشان می‌دهد، با این تفاوت که اینجا در مسابقات قهرمانی آسیا کشتی ایران از حصول نتیجه و کسب قهرمانی مطمئن بود، اما در مسابقات جهانی این اطمینان وجود ندارد یا در مسابقات کسب سهمیه بروز این مشکل می‌تواند به راحتی یک یا چند سهمیه را از ایران بگیرد.
بنابراین فدراسیون کشتی در راستای تمام کار‌هایی که در جهت حمایت از کشتی‌گیران انجام داده و می‌دهد باید در خصوص حضور در مراجع تصمیم‌گیری کشتی قاره و جهان هم اقدامی مؤثر انجام دهد تا اینگونه شاهد تضییع حق کشتی‌گیران ایران نباشیم. فراموش نکنیم که قهرمانی تیمی یک بعد قضیه است و قهرمانی انفرادی بعد دیگر آن که کشتی‌گیران جوانی، چون رستمی و گرمسیری برای ادامه حرکت در مسیر افتخار‌آفرینی به شدت به آن نیاز دارند.
