جوان آنلاین: کانال تلگرامی اشراق مطلبی با عنوان تأثیر مرگ ناوالنی بر اپوزوسیون روسیه که برگرفته از یادداشتی از آندری‌سولداتوف و ایرینا بوروگان؛ مؤسسان تارنمای روسی آجنتورا است منتشر کرد:
آندری‌سولداتوف و ایرینا بوروگان؛ مؤسسان تارنمای روسی آجنتورا، طی یادداشتی در «فارن‌افرز» مورخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ به ارزیابی پیامد‌های مرگ ناوالنی بر سیاست روسیه پرداخته است.
مرگ ناوالنی، مسکو را در مظان اتهام قرار داده که عامل مرگ رهبر شاخص اپوزوسیون دولت روسیه بوده است. نویسندگان بیان داشته‌اند با توجه به اینکه بعید بود ناوالنی تا وقتی پوتین در قدرت است، آزاد شود؛ مرگ او غافلگیرکننده نبود. زیرا ناوالنی هم توانست با افشای مسمومیتش، حکومت پوتین را در عرصه عمومی بدنام کند و هم با بازگشت به روسیه، کرملین را در برابر عمل انجام‌شده قرار دهد.
به ادعای نویسندگان، تفاوت ناوالنی با دیگر رهبران اپوزوسیون روسیه این بوده که محبوبیت خارق‌العاده‌ای کسب کرده و «فراتر از نخبگان شهر‌های بزرگ مانند مسکو و سن‌پترزبورگ، توانست طرفدارانی در بین کارگران، لیبرال‌ها و مهندسان بیابد». حال آنکه کرملین همواره سعی می‌کرد با تداوم و تعمیق شکاف شهر‌های بزرگ با مناطق کوچک‌تر و حاشیه‌ای، مانند اتحاد اپوزوسیون شود. ولی ناوالنی برای مخالفان «نااُمید و تحت محاصره یک حکومت سرکوب‌گر، یک رهبر متحدکننده» بود. به همین دلیل، مرگ وی یک چالش جدی برای اپوزوسیون است.
طبق این یادداشت، پوتین پس از استقرار در قدرت به تدریج لیبرال‌های روسیه را که در فضای گذار از شوروی به پوتین تقویت شده بودند، سرکوب کرد و به جای لیبرال‌دمکراسی از «دمکراسی مدیریت‌شده» سخن گفت. ناوالنی با افشای مفاسد حلقه اطرافیان پوتین توانست تجمعاتی را در حدود ۱۰۰ شهر ساماندهی کند و با حمایت از الحاق کریمه به مسکو، علاوه بر گسترش تعداد هوادارانش به ملی‌گرایان، توانست تبلیغات روسیه مبنی بر مخالفت اپوزوسیون با رفع تهدیدات ملی را مرتفع کند. نقطه قوت دیگر ناوالنی این بود که علاوه بر بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی، در عرصه واقعیت نیز در «سازمان مبارزه با فساد» حامیانش را ساماندهی کرد.
به نظر نویسندگان «مرگ ناوالنی نقطه اوج سال‌ها تلاش دولت روسیه برای حذف مخالفان» است. به تعبیر این یادداشت «مرگ او ضربه هولناکی برای روس‌های مخالف پوتین است. یافتن جانشینی مانند او، حتی اگر ممکن باشد، دشوار خواهد بود، زیرا برای اپوزیسیون، وجود رهبری برای آینده‌ی پس از پوتین بسیار مهم است. اما سازمان و حامیان ناوالنی بر جای هستند. این افراد به جایی نمی‌روند و ممکن است تعداد آن‌ها بیشتر از همیشه باشد».
اپوزوسیون خارج از روسیه، گمان دارد که با شبکه‌های اجتماعی و پیوند با دیاسپورای خارج از کشور بتواند مسیر ناوالنی را ادامه دهد. حال آنکه وجود یک شخصیت کاریزماتیک برای رهبری چه از منظر ساماندهی و چه از منظر اتحاد مخالفان، اهمیت اساسی دارد که فعلاً چالش اساسی اپوزوسیون خواهد بود.
