وزیر ورزش میگوید اختیاراتی دارد و از این اختیارات استفاده میکند؛ این را هم در جواب سؤالهایی درخصوص بردن شروین اسبقیان، رئیس فدراسیون جانبازان و توانیابان به وزارت ورزش میگوید!
جناب وزیر کسی منکر اختیارات شما نیست. بخیل هم نیستیم، اصلاً تا دلتان میخواهد از اختیاراتتان استفاده کنید، فقط اگر این اختیارات اجازه میدهد و زحمتی نیست جواب بدهید که حالا تکلیف فدراسیون جانبازان و توانیابان که اتفاقاً یکی از موفقترین فدراسیونهای ورزشی کشور در کسب افتخار و مدال بوده بدون رئیس چه میشود؟
جناب وزیر چگونه این اختیارات به شما اجازه داد که رئیس یکی از فدراسیونهای مهم را به جمع رؤسای دوشغله اضافه کنید، اما همین اختیارات فعلاً اجازه نمیدهد برای جمع قابل توجه فدراسیونهای بدون رئیس و بلاتکلیف تصمیم بگیرید؟
کیومرث هاشمی بهتر است توجه داشته باشد که سال، سال کسب سهمیه المپیک است و این مهم تنها با برنامهریزی و ثبات مدیریت درست در فدراسیونهای ورزشی محقق میشود. همین حالا چند فدراسیون مهم و مدالآور ایران از جمله کشتی، والیبال، دوومیدانی و ژیمناستیک با چنین معضلی روبهرو هستند، اما گویا اختیارات جناب وزیر تنها در جایی که دلشان میخواهد به کار میآید و فعلاً نمیخواهند از آن برای پیشرفت و حرکت رو به جلوی ورزش کشور استفاده کنند.
وزیر ورزش باید متوجه باشد که صرف شعار دادن که درد ورزش را میدانم و از جنس ورزش هستم، کار ورزش انجام نمیشود که اگر قرار بود با این حرفها، ورزش ایران به جایی برسد رئیس قبلی یعنی حمید سجادی هم ورزشیتر از شما بود و هم مدالآور ورزش. اما عالم مدیریت بر این مقوله، عالمی دیگر است و به داشتمداشتمها چیزی نمیدهند و باید در عمل نشان دهید که چیزی در چنته برای عرضه دارید.
نوع پاسخ کیومرث هاشمی به سؤال در خصوص جابهجایی اسبقیان نشان از آن دارد که ظاهراً وزیر ورزش میل چندانی به پاسخگویی به انتقادها در خصوص عملکردش ندارد، والا میشد خیلی بهتر به این سؤال پاسخ داد یا دلایل منطقیتری برای آن آورد. هرچند که به نظر میرسد سپردن یک مسئولیت جدید وزارتی به رئیس یکی از فدراسیونهای تأثیرگذار و به چالش کشیدن آن اصلاً منطقی نیست.
ورزش کشور بهخصوص در رشتههای مدال آور و افتخارآفرین المپیکی و آسیایی با چالشهاو مشکلات زیادی دست به گریبان است که کیومرث هاشمی میتواند قسمت عمدهای از آنها را با همین اختیارات حل کند. مثلاً اینکه از اختیاراتش استفاده و مشکل اشتغال قهرمانان و مدالآوران را حل کند تا دیگر قهرمانی به دستفروشی و مسافرکشی روی نیاورد یا اینکه از اختیاراتش استفاده کند و مشکل امکانات و رسیدگی به مدالآوران را مرتفع سازد.
البته که حتماً چنین درخواستهایی با پاسخ اختیارات محدود وزیر مواجه خواهد شد. سابقه نشان داده وقتی کار به حمایت از قهرمانان و مدالآوران میرسد اختیارات محدود میشود، اینقدر محدود که همین وزیر ورزش هم نمیتواند کاری انجام دهد، چون اختیار ندارد و باید یک جمع تصمیمگیری کنند! با این حساب باید منتظر بمانیم و ببینیم که اختیارات کیومرث هاشمی تا کجا و چگونه به او اجازه میدهد که به داد ورزش کشور برسد.