سعادت در پیمانه پر کردن است

کانال تلگرامی «معنا و فلسفه زندگی» بخشی از صحبت‌های استاد اسلامی ندوشن را درباره سعادت و خوشبختی به اشتراک گذاشت. در این بخش می‌خوانیم: هر فردی یک مقدار استعداد دارد، یعنی توانایی ابرازِ وجود، توانایی کار. اگر خود را آماده کند که بتواند از مجموع این استعداد، و از ظرفیت تام و تمام این توانایی استفاده بکند، یعنی پیمانه خودش را پر کرده است. مهم نیست در چه شغلی باشد، باغبان یا آهنگر باشد یا نجّار و عالِم و نویسنده، یا موسیقیدان باشد، در هر شغلی که بود انسان پیمانه خودش را به این معنا پُر کند که حس کند در زندگی منشأ اثر بوده، مفید بوده و در حد توان کار خودش را کرده، به‌طور زنده با طبیعت و دنیای خارج در تماس بوده، کمکی به نوع و به دیگران کرده است یعنی حقّ انسانیتِ خود را در یک دورانی که زنده است، ادا کرده. سعادت در خوشگذرانی نیست، بعضی شاید خیال کنند که خوش‌گذرانی مفهموم دیگر خوشبختی و سعادت است. سعادت در احساس خشنودی و رضایت درونی و خاطر هست. پیمانه پُر کردن است، یعنی انسان خودش را تلف نکند و مهمل نگذارد، بلکه منشأ یک اثر مفیدی باشد برای یک جامعه.