به گزارش نبض صنعت، عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران وضعیت شبکه توزیع، تأمین مالی، موانع صادرات و تأمین انرژی را از مهم‌ترین چالش‌های صنعت پوشاک در سال جاری عنوان کرد و گفت: هر روز شاهد شکل‌های مختلف و جدید قاچاق هستیم و قاچاق سهم قابل توجهی از این کیک کوچک شده را گرفته است.
مجید افتخاری با بیان اینکه مصرف‌کننده بین اولویت‌های خوراک، مسکن و پوشاک می‌تواند با پوشاک مدارا کند، گفت: از طرف دیگر هر روز شاهد شکل‌های مختلف و جدید قاچاق هستیم و قاچاق سهم قابل توجهی از این کیک کوچک شده را گرفته است. در این میان چشم‌اندازی هم برای مبارزه با قاچاق وجود ندارد.
وی با بیان اینکه بزرگ‌ترین گلوگاه رشد صنعت پوشاک شبکه توزیع است، اظهار کرد: شبکه توزیع پوشاک از بیماری رنج می‌برد و مصرف‌کننده از این وضعیت آسیب می‌بیند، چراکه سبد مصرفی خانوار کوچک‌تر شده و امکان خرید مانند گذشته را ندارند، بنابراین افراد میزان یا دفعات خرید خود را کم کرده‌اند.
افتخاری برخی از راه‌های فروش قاچاق را قاچاق کالای استوک، کیلویی، بنگلادشی و فروش‌های اینترنتی عنوان کرد و گفت: به نظر می‌رسد قاچاقچی در امنیت است و بخش قابل توجهی از بازار را گرفته و با توجه به افزایش هزینه‌های تولید و کاهش سهم تولیدکنندگان ممکن است در آینده تولید پوشاک دیگر صرفه اقتصادی نداشته باشد. در حال حاضر هم سوددهی تولید در کشور پایین‌تر از سود روزشمار بانک است.
عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به فعالیت بانک‌هایی که نام آن‌ها در اقتصاد بانک نیست، تصریح کرد: کار این بانک‌ها این است که مثل جاروبرقی سرمایه سطح جامعه را جمع و با آن سرمایه‌گذاری و ساخت و ساز می‌کنند. در اصل این بانک‌ها، بنگاه‌هایی هستند که اجازه تأمین مالی از مردم دارند. این بنگاه‌ها کل حجم نقدینگی را جذب و تورم ایجاد می‌کنند و وضعیت را به سمتی می‌برند که تولید صرفه اقتصادی نداشته باشد.
وی با بیان اینکه هیچ کارگری با رقمی که امسال برای دستمزد اعلام شده است حاضر به کار نیست، گفت: واحد‌های صنفی مجبورند مبالغ بالاتری پرداخت کنند. علاوه بر این، افزایش اجاره‌بها و نرخ ارز هم باعث افزایش هزینه‌های تولید شده است. این وضعیت در کنار کاهش قدرت خرید مردم به تولیدکننده فشار می‌آورد. در این شرایط برای تعادل بازار یا قاچاق افزایش پیدا می‌کند یا کیفیت کالا‌های داخلی کاهش می‌یابد.
افتخاری با بیان اینکه عده‌ای می‌گویند در این شرایط به جای بازار داخل بر صادرات تمرکز کنید، تصریح کرد: این در حالی است که مکانیسم مناسبی برای صادرات وجود ندارد و حتی امکان باز کردن ال‌سی که اساس و پایه تجارت است نیز وجود ندارد و بعد هم مشکلات انتقال پول وجود دارد. مجموع این شرایط نگرانی‌هایی برای مهاجرت کارآفرینان و سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند. همانطور که در حال حاضر هم شاهد سرمایه‌گذاری و مهاجرت فعالان اقتصادی به ترکیه و دیگر کشور‌های همسایه هستیم.
عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران قطعی برق و گاز در فصل تابستان و زمستان، تأمین مواد اولیه و نوسانات نرخ ارز را نیز از دیگر چالش‌های صنایع عنوان کرد و گفت: کارت اعتباری هم روش مناسبی نداشت و محقق نشد، چراکه بانک پیشنهاد داد ۲۰ درصد سود بردارد و پول را نیز دو ماه بلوکه کند که برای تولیدکننده صرفه نداشت.
غفلت از صنعت پوشاک به‌رغم اشتغال و ارزآوری بالا
بی‌تردید واردات پوشاک قاچاق به کشور ضربه سنگینی به صنعت پوشاک و تولید داخل وارد می‌کند و موجب نابودی و تعطیلی بسیاری از فرصت‌های شغلی می‌شود، این در حالی است که طی سال‌های اخیر با حمایت صندوق کارآفرینی امید از کارگاه‌های تولید پوشاک در کشور بیش از ۸ هزار فرصت شغلی به وجود آمده است.
امروزه صنعت پوشاک و نساجی از جمله بخش‌های عمده صنعت به شمار می‌رود که در اشتغال و درآمدزایی برای خانوار‌ها به ویژه زنان نقش بسزایی دارد و در بحث صادرات نیز موجب ارزآوری برای کشور می‌شود.
صنعت پوشاک در تمام دنیا حائز اهمیت است و یکی از عوامل توسعه اقتصاد کشور‌هایی همچون بنگلادش، هند و پاکستان به شمار می‌رود. ترکیه در همسایگی ما یکی از کشور‌های پیشتاز در حوزه پوشاک است که یک سوم مشاغل فعال در این کشور را به خود اختصاص داده و ۲ میلیون نفر در آن مشغول به کار هستند.
طی سال‌های اخیر صندوق کارآفرینی امید با حمایت از کارگاه‌های تولید پوشاک و البسه بیش از ۸ هزار فرصت شغلی به وجود آورده است تا مناطق روستایی و شهری در رشد این صنعت سهیم شوند. این صندوق آمادگی دارد با همکاری صنوف و وزارت صمت زنجیره تأمین مالی پوشاک را در کشور راه‌اندازی کند.
مدیرعامل صندوق کارآفرینی امید در این‌باره می‌گوید: صنعت پوشاک در اقتصاد جهان سهم ۵/۲ درصدی دارد که این سهم در کشور ما و در تولید ناخالص داخلی برابر ۴/۰ درصد تا ۲۵/۱ درصد است.
وی ضمن اشاره به سهم صنعت پوشاک در سبد خانوار‌های ایرانی می‌افزاید: طبق محاسبات، سهم پوشاک در خانوار شهری ۳ درصد و در خانوار‌های روستایی ۵ درصد است.
رضایی با بیان اینکه در سال‌های اخیر هزینه‌ها در خانوار روستایی افرایش یافته است، می‌گوید: با نگاه به مدیریت واحد‌های تولیدی در بخش پوشاک می‌بینیم که ۸۰ درصد این واحد‌ها به صورت سنتی و ۲۰ درصد به صورت صنعتی تولید می‌شوند.
۹۰ درصد شاغلان پوشاک از زنان هستند
برابر آمار‌ها بیش از ۹۰ درصد شاغلان صنعت پوشاک را زنان تشکیل می‌دهند. از این‌رو می‌توان از این ظرفیت در تمام نقاط کشور به ویژه مناطق محروم و کم برخوردار که نرخ بیکاری بالایی دارند، استفاده کرد تا علاوه بر اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری، بستر توسعه صادرات و ارزآوری برای کشور فراهم و از این طریق به توسعه اقتصاد خانوار‌ها کمک شود.
بر اساس گزارش‌ها، هر یک میلیارد دلار واردات قاچاق به کشور موجب نابودی و تعطیل شدن بیش از ۱۰۰هزار فرصت شغلی می‌شود و میزان واردات سالانه پوشاک قاچاق بیش از ۲ میلیارد دلار برآورد می‌شود، در حالی که اگر نیاز پوشاک کشور از طریق تولید داخل تأمین شود علاوه بر ۵۰۰ هزار نفری که در این زمینه شاغلند، دست‌کم یک میلیون نفر دیگر نیز در صنعت پوشاک مشغول به کار می‌شوند. به گفته مدیرعامل صندوق کارآفرینی امید به‌رغم اشتغالزا بودن حوزه پوشاک، هم‌اکنون کمترین سرانه تولید و سرانه ایجاد اشتغال را در بخش‌های صنعتی در صنعت پوشاک داریم که لازم است به طور ویژه به آن توجه شود.
