جام جهانی قطر بنابر بسیاری جهات متفاوت از جام جهانی‌های سابق است؛ از شرایط جوی گرفته تا ممنوعیت‌هایی که از سوی دولت قطر اعمال شده و حتی جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، مجبور شد در آستانه شروع جام به تندی پاسخ منتقدان را بدهد. با این حال، برگزاری جام جهانی در یک کشور عربی باعث شد یکی از مهم‌ترین پروژه‌های خاورمیانه‌ای امریکا مورد آزمایش قرار بگیرد و به جرئت می‌توان گفت که شکست سختی بر آن وارد شده است. این پروژه عادی‌سازی روابط بین رژیم اسرائیل و حکومت‌های عربی است و جام جهانی در قطر نشان داد که هرچند آن حکومت‌ها با پذیرش عادی‌سازی روابط در برابر امریکا و رژیم اسرائیل سر تعظیم فرود آوردند، اما این قضیه ربطی به مردم آن‌ها ندارد. این موضوعی است که بی‌شک حکام دیگر کشور‌های عربی نمی‌توانند از آن غفلت بورزند.
عادی‌سازی روابط این تصور را برای خبرنگاران رسانه‌ها در سرزمین‌های اشغالی ایجاد کرده بود که می‌توانند به بهانه جام جهانی به قطر بروند و با مردم این کشور و دیگر کشور‌های عربی ارتباط برقرار کنند، اما تجربه آن‌ها چیزی کاملاً برخلاف این را ثابت کرد. شهروندان کشور‌های عربی در برخی از ویدئو‌ها حاضر به مصاحبه با خبرنگاران رژیم صهیونیستی نمی‌شدند و در برخی از ویدئو‌ها نیز بعد از مطلع شدن از هویت خبرنگار مصاحبه کننده، گفتگو را نیمه‌تمام ر‌ها می‌کردند. روزنامه یدیعوت‌آحارونوت در گزارشی به این موضوع پرداخته و با برشمردن مشکلات خبرنگاران رژیم در این زمینه نتیجه گرفته است که «آن‌ها در قطر فهمیدند چه میزان در جهان عرب منفور هستند.»این روزنامه به نقل از خبرنگاران رژیم نوشت: «فلسطینی‌ها، ایرانی‌ها، قطری‌ها، مراکشی‌ها، سوری‌ها، اردنی‌ها، مصری‌ها و لبنانی‌ها در خیابان با چشمانی پر از نفرت به ما نگاه می‌کنند. جالب توجه اینکه برخی سعودی‌ها هم چنین حسی به ما دارند.»این خبرنگاران از نفرتی گزارش کرده‌اند که در قطر «در بین مردم کوچه و بازار» با آن مواجه شده‌اند. در واقع، این رژیم چنان در قطر دچار سرخوردگی شده که وزارت خارجه آن به قطر و فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) نسبت به نحوه برخورد با کادر رسانه‌ای آن در جام جهانی شکایت کرد.
تجربه این خبرنگاران طی بیش از ۱۰ روز اقامت خود در قطر ثابت کرد که عادی‌سازی روابط بین چند کشور عربی با رژیم صهیونیستی نه تنها به معنای عادی‌سازی روابط بین مردم کشور‌های عربی نیست بلکه آرمان فلسطین همچنان در بین این مردم زنده و پرجوش است. به این دلیل است که جنبش حماس با صدور بیانیه‌ای ضمن استقبال از این حرکت مردمی در قطر، اعلام کرد: «همبستگی با فلسطین در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر تأکیدی بر این مسئله است که فلسطین مسئله مرکزی امت اسلام و در قلب میلیون‌ها تن از فرزندان این امت و آزادگان جهان است.»به این ترتیب، معلوم شد که عادی‌سازی روابط بعد از دو سال تأثیری بر اعراب نداشته و اقدام چند حاکم عربی برخلاف خواسته آن‌ها بوده است. این موضوع می‌تواند بر تصمیم حکام دیگر کشور‌های عربی به خصوص آل‌سعود تأثیر بگذارد، چنان که نشنال‌اینترست در تحلیلی از این موضوع نوشت: امضای توافق عادی‌سازی روابط بین آل‌سعود و رژیم اسرائیل می‌تواند هم‌وزن توافق «کمپ دیوید» باشد که انور سادات، رئیس‌جمهور پیشین مصر، آن را امضا کرد «اما بن‌سلمان باید به خوبی بداند که این همان اقدامی بود که منجر به ترور سادات شد.» این نشریه به تحلیل پیامد‌های عادی‌سازی روابط برای بن سلمان پرداخته و این که چنین اقدامی می‌تواند برای او خطراتی در داخل به دنبال داشته باشد. این تحلیل با توجه به تجربه خبرنگاران رژیم از جام جهانی قابل توجیه است و باید گفت که نارضایتی از عادی‌سازی روابط بین مردم کشور‌های عربی واقعیت مسلم در جهان عرب است و اقدام بن‌سلمان می‌تواند این نارضایتی را مبدل به خشمی علیه او کند و او را گرفتار همان سرنوشتی بکند که انور سادات در ۶ اکتبر ۱۹۸۱ دچارش شد.
