اعضای ناتو که میلیارد‌ها دلار سلاح و تجهیزات به اوکراین ارسال کرده اند، در حال بررسی میزان ذخایر تسلیحاتی برای عمل به تعهداتشان به موجب معاهده دفاعی متقابل هستند. تصمیمات پیش‌روی این کشورها، تبعاتی برای امنیت شان و همچنین اوکراین دارد.
دریاسالار «راب بائر» رئیس کمیته نظامی ناتو در مجمع امنیت بین المللی «هالیفاکس» گفت: وقتی ارائه مهمات برای اوکراین را ادامه می‌دهید و در آن واحد باید خطری که برای خود می‌پذیرید، ارزیابی کنید؛ باید تهدید را مورد توجه قرار دهید.
وی تاکید کرد که کشور‌های غربی در سال‌های قبل از اهدای کمک به اوکراین، ذخایر را با نصف ظرفیت یا کمتر نگهداری می‌کردند، زیرا خطر کمی را مشاهده می‌کردند یا استطاعت بیشتری برای تامین این نیاز نداشتند. از اینرو، این فوریت در حال حاضر در اکثر این کشورها مشاهده و درک شده است.
بائر گفت که متحدان اوکراین باید محاسبات پیچیده‌ای درمورد توان و سرعت روسیه برای بازسازی نیروهایش انجام دهند.
وی یادآور شد که روس‌ها نیز از مشکلات مشابه با مشکلات ما در زمینه ذخایر تسلیحاتی برخوردار هستند.
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین که از طریق ویدئوکنفرانس در این مجمع سخنرانی می‌کرد، نسبت به فرصت تنفس به روسیه هشدار داد و گفت: مسکو در حال حاضر به دنبال آتش بس کوتاه مدت است، مهلتی که قدرت را بازیابی کند. برخی ممکن است آن را پایان جنگ بدانند، اما چنین توقفی فقط اوضاع را بدتر می‌کند.
ژنرال «واین ایر» رئیس ستاد دفاعی کانادا نیز گفت که ایجاد توازن بین نیاز‌های اوکراین به کمک‌های مرگبار و غیرمرگبار و آنچه ارتش کانادا نیاز دارد، چیزی است که شب‌ها من را بیدار نگه می‌دارد.
همچنین ژنرال «مایکل بایدن» فرمانده ارشد ارتش سوئد گفت: در نیروهای مسلح من، ۳۰ سال است که در شرایطی با کاهش و کوچک سازی و زمان کافی، اما نبود پول کار کرده ایم. وی افزود: اکنون جاه طلبی‌ها و الزامات رو به افزایش است، اما زمان محدود است.
وی یادآور شد که یک چالش این هست که تقریبا هر کشور غربی بدنبال تقویت صنایع دفاعی است تا نیاز‌های دفاعی اش را در آن واحد برآورده کند.
این گزارش در ادامه حاکی است که پنتاگون در حال مذاکره با صنعت دفاعی غرب است که چگونه تولیدات تسلیحاتی جدید را افزایش دهد و در میان متحدان هماهنگی برقرار کند.
در همین حال، لوید آستین وزیر دفاع آمریکا ماه گذشته متحدان را در نشست ناتو در بروکسل تحت فشار قرار داد تا توانایی بیشتری را ارائه کنند.
این چالشی واقعی برای برخی از کوچکترین اعضای ناتو همچون هلند است که حتی قبل از اهدای کمک ۸۰۰ میلیون دلاری به اوکراین، برای عمل به تعهدات ناتو تقلا می‌کرد.
ژنرال «اونو ایچلشیم» فرمانده دفاعی هلند گفت، وقتی این کشور تصمیم گرفت مهمات هویتزر ۱۵۵ میلی متری و موشک‌های پدافند هوایی را به اوکراین تحویل دهد، ذخایر تسلیحاتی هلند چندان زیاد نبود.
وی افزود: ما با ذخایری آغاز کردیم که کاملا پر و آماده نبود و همه مواد لازم برای حمایت از آنچه را برای ناتو نیاز داشتیم، نداشت. این بدان معناست که باید بی درنگ با انعقاد قرارداد‌هایی با صنعت دفاعی، ذخایر را پر می‌کردیم.
دولت هلند و سایر متحدان اروپایی با صنعت دفاعی درمورد برنامه‌های تدارکاتی بلندمدت خود با هدف ترویج افزایش تولید مذاکراتی داشته اند. یک هدف، ایجاد صنعت دفاعی اروپا و پایان دادن به وابستگی بیش از حد آن به آمریکا است.
بائر رئیس کمیته نظامی ناتو ضمن انتقاد از شرکت‌های دفاعی، گفت که پس از آنکه اعضای ناتو بودجه‌های نظامی شان را در پاسخ به حمله روسیه به اوکراین افزایش دادند، این صنعت خطوط تولید خود را برای تطبیق بیشتر گسترش نداد.
بائر گفت: در نتیجه افزایش تقاضا و عقب ماندن ظرفیت تولید نسبت به تقاضا، قیمت‌ها افزایش یافت. سپس ما شروع به پرداخت بیشتر کردیم و دلیلی برای افزایش این بودجه‌های دفاعی وجود نداشت. این ربطی به روسیه و اوکراین نداشت، بلکه به سیستم و جوامع خودمان مربوط بود.
