هنوز هم پدران ما به یاد دارند، روز‌هایی را که فوتبال تنها یک ورزش بود نه منبع درآمد. روز‌هایی که حرف اول را تعصب به تیم و پیراهن می‌زد و شادکردن هوادارانی که در گرما و سرما پای ثابت ورزشگاه‌ها بودند، اما تغییرات زندگی فوتبال را هم تحت تأثیر خود قرارداد، به طوری که حالا سال‌هاست فوتبال دیگر تنها یک ورزش نیست و به یک صنعت تبدیل شده است. آن هم صنعتی پولساز که گردش مالی بالایی دارد که دیگر تنها به آن ۹۰ دقیقه بازی درون مستطیل سبز محدود نمی‌شود و صنعت‌هایی، چون مد، سینما و تلویزیون، نساجی و... را نیز تحت تأثیر قرار داده است. در واقع فوتبال علاوه بر یک ورزش هیجان‌انگیز با هوادارانی بسیار، منبع درآمدی قابل توجه است که به اشکال مختلف می‌توان از آن بهره‌برداری کرد. هر چند که در ایران اوضاع کاملاً متفاوت است. البته در ایران هم گردش مالی فوتبال بسیار بالا و قابل توجه است، به طوری که دیگر نه فقط هیچ بازیکنی برای حضور در یک تیم دست به جیب نمی‌شود تا افتخار پوشیدن پیراهن آن تیم را از آن خود کند که برای هر دقیقه و ثانیه‌ای که بازی می‌کند یا حتی زمان‌هایی که بازی نمی‌کند، برای گرفتن پول چرتکه می‌اندازد. سال‌هاست که فوتبال در ایران به شکلی وارونه جای درآمدزایی، هزینه‌ساز است و درست برعکس تعریفی که از فوتبال در دنیا وجود دارد. خصوصاً بعد از اضافه شدن پسوند حرفه‌ای به فوتبالی که با گذشت ۲۱ دوره، لیگ همچنان آماتور است، اما نه در پول دادن! خیلی دور نیست زمانی که فوتبال تنها یک عشق بود؛ عشقی که این روز‌ها تنها در صفر‌های به صف شده در قرارداد‌ها منتهی می‌شود و بس.
البته فوتبال باید برای بازیکنان و مربیان درآمدزا باشد، وقتی شغل اصلی آن‌ها به حساب می‌آید. اما رشد غیرمنطقی اعداد و ارقامی که طی سال‌های اخیر به درخواست بازیکنان و مربیان در قرارداد‌های مختلف درج می‌شود، هیچ‌گونه توجیهی ندارد. چند سالی است که رقابت‌های غیراصولی و مدیریت ناکارآمد باشگاه‌های فوتبال ایران با دل دادن به دل دلال‌ها و بازیکنان و مربیان زیاده خواه کار را به جایی رسانده‌اند که امروز شاهد ثبت رقم‌های چند ۱۰ میلیاردی در قرارداد بازیکنان درجه چندم هستیم! ارقامی که حتی برای ستاره‌های فوتبال ایران هم منطقی نیست چه رسد به بازیکنان و مربیانی که هیچ بازده فنی و کارنامه قابل قبولی نیز ندارند و حضورشان باری از دوش تیم برنمی‌دارد، اما به واسطه بی در و پیکر بودن فوتبال بی‌قانون ایران، چند سالی است که درآمد‌های نجومی به جیب زده و قرارداد‌هایی را امضا کردند که شاید تا همین چند سال قبل در خواب هم نمی‌دیدند. ارقامی که تا همین چند سال قبل چند صد میلیون شدن آن همه را متعجب کرده بود و حالا به سرعت برق و باد چند ده میلیارد را هم پشت‌سر گذاشته است.
