الهام حسینی وزنه بردار دسته ۸۱ کیلوگرم تیم ملی وزنه برداری زنان شانس این را داشت که در قهرمانی آسیا تاریخ سازی کند و اولین مدال آسیایی زنان ایران را بگیرد. حسینی با وجود اینکه چند ماه پیش تحت عمل جراحی زانو قرار گرفت، اما شانس کسب مدال برنز را در این مسابقات داشت.
او در یک ضرب ابتدا وزنه ۹۱ کیلوگرم را ثبت کرد، اما دومرتبه ۹۹ کیلوگرم را انداخت و در دوضرب هم رکوردهای ۱۱۱، ۱۱۸ و ۱۲۲ را ثبت کرد. در صورتی که وزنه ۹۹ کیلوگرم را مهار میکرد با مجموع ۲۲۱ کیلوگرم بر سکوی سوم آسیا قرار میگرفت.
بعد از رقابت حسینی یکی از بحثهایی که مطرح شد در مورد فاصله زیادی بود که بین حرکت اول و دوم حسینی در یک ضرب افتاد و کارشناسان این گونه عنوان میکنند که این فاصله زیاد باعث سرد شدن حسینی و در نهایت از دست حرکات شد.
اکبر خورشیدی مشاور فنی تیم ملی زنان ایران در این مورد به ایسنا گفت: وقتی مسابقه تمام میشود، طبیعی است که نظرات مختلفی وجود داشته باشد و برخیها هم انتقاد میکنند که اصلا اشکالی ندارد، اما در جو مسابقه شرایط متفاوت است و باید در ۳۰ ثانیه تصمیم بگیریم. ما رفته بودیم که بجنگیم. اگر الهام حسینی وزنه ۹۹ کیلوگرم را میزد، آن موقع همه میگفتند چه انتخاب خوبی بود.
او ادامه داد: وقتی مسابقه تمام میشود آنالیزهای متفاوتی میتوان انجام داد. من اگر برای الهام حسینی با وزنه سنگین شروع میکردم، اوت میکرد آن موقع همه از من انتقاد میکردند که چرا با وزنه سنگین کار را شروع کردم. اگر با ۹۵ شروع میکردم و اوت میکرد آن موقع بیشتر به من هجمه وارد میکردند. اگر میخواهیم وزنه برداری زنان رشد کند باید بجنگیم و ترس را کنار بگذاریم. اینکه سه حرکت را بزند و آخر شود چه لذتی دارد.
خورشیدی در پاسخ به این پرسش که اگر به شرایط مسابقه برگردید، دوباره همین وزنه را انتخاب میکنید، تصریح کرد: من فردی نیستم که انتقاد را نپذیرم، اما فکر میکردم الهام حسینی ۹۹ را میزند و حالا فاکتورهای مختلفی وجود دارد که چرا وزنه را نزد و قابل بررسی است. اگر الناز باجلانی وزنه ۹۷ کیلوگرم را میزد، میتوانست مدال برنز یک ضرب را بگیرد. برای الهام حسینی هم تفکر من این بود که صد درصد ۹۹ کیلوگرم را میزند و مدال برنز را میگیرد. او توانایی اش بیشتر بود. کسی که ۹۷ و ۹۸ کیلوگرم را بزند میتواند ۹۹ کیلوگرم را هم بزند. اکنون هم نمیگویم نقد نباید باشد، اما چرا کسی نمیگوید وزنه برداری بانوان رشد داشته است؟