سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: هر روز در مسیر منزل به محل کار و برعکس با افرادی زیادی در تاکسی و اتوبوس مواجه میشوم که بدون اینکه شناختی از من یا افراد داخل وسیله نقلیه داشته باشند سر صحبت را با دنیایی از اطلاعات و اخبار از جزئی تا کلی و آن هم به صورت ناقص باز میکنند و آنچنان ژست و اعتماد به نفسی به خود میگیرند که انگار چندین سال سابقه کارشناسی و پژوهشگری در این زمینهها دارند از وضعیت اقتصادی این روزها گرفته تا بیماری کرونا و ... جالب اینجاست که در اکثر مواقع وقتی راننده تاکسی به آخر خط و همزمان با پیاده شدن مسافران میرسد اینطور اظهارو نظر میکند که گوشم از این سخنرانیها و کارشناسها پرشده است و هر روز از این موارد به وفور برخورد میکنم و در این روزها همه یک پا کارشناس و محقق شده اند.
اولین نکتهای که از این تفاسیر بیرون میآید این است که سواد اطلاعاتی افراد جامعه خیلی بالا رفته است و به عبارتی با سونامی اطلاعات مواجه هستیم همه ما از همه چیز آگاهی داریم ولی به اندازه خیلی کم و به مثابه اقیانوسی هستیم از یک وجب آب. با این وجود تمام این اظهارو نظرات و دیدگاههای مردم در جامعه از روی حس کنجکاوی و لذت بردن و خالی کردن خود از دل و ذهن تداعی شده است و افراد به خود اینطور وانمود میکنند که کار خودشان را به نحو احسن برای مخاطب به نمایش گذاشته اند در حالی که نظر مخاطب و بازخورد آن در هالهای از ابهام قرار دارد.
امروزه به دلیل گسترده گی وسایل ارتباط جمعی به خصوص رایانه و موبایل و گسترش کانالهای تلگرامی و فسیبوک پررنگ و لعاب و ... با موضوعات مختلفی در زمینههای علمی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، هنری، ورزشی، حوادث و اخبار روز و با هجمهای از مخاطبان در هر رده سنی و جنسی مواجه هستیم و هر فرد با بازدید از این شبکهها با دنیایی از اطلاعات تیتروار در خود میبیند و همان موارد را برای خود منبعی از دانش و آگاعی علمی میداند و آن را به مخاطبان ارسال میکند و اینجاست که اطلاعات ناقص و بی سرو ته میتواند برای مخاطبان آسیب زا تلقی گردد و در مرور زمان منجر به شایعه و به عبارتی منتج به ضرب المثل یک کلاغ چهل کلاغ در جامعه میشود و برای درمان این بیماری باید هزینههای مادی و زمانی در قالب برنامههای محتوایی از جانب رسانه های دیداری و شنیداری و مکتوب و برای کارشناسان و محققان متصور شد. در حالی که هر اطلاعات در هر رشتهای به طور یقین کسب دانش و مهارت و تخصص گرایی مختص به آن را میطلبد و با یک متن کوتاه در شبکههای اجتماعی و در سخنان افراد همخوانی و مبنای علمی و عقلانی ندارد.
در هر حال فضای شبکههای مجازی که اقیانوسی از اطلاعات بی درو پیک هستند سونامی اطلاعات را برای مردم به ارمغان آورده اند و با سیلی که راه افتاده تنها کاری که از مردم بر میآید آموختن غواصی و شنا کردن در آن است و در اینجاست که برای تکمیل اطلاعات نیمه جان و نارس باید به دنبال منابع اصلی و تکمیل کننده آن یعنی کتب، رسانههای نوشتاری مانند روزنامهها، مجلات و برنامه محتوایی در قالب تحلیلی و کارشناسی در رسانههای صوتی و تصویری برویم و به شایعات و ابهامات ناقص در ذهن خود خاتمه بدهیم و نباید غافل بشویم که اطلاعات و دانش ناقص به مانند یک ماده سمی در جامعه رسوخ پیدا میکند و موجب عوارضی همچون هیجانات و استرس در جامعه میشود. بر حسب امر قرار گرفتن هر اطلاعات و بازگو کردن آن توسط افراد متخصص در هر زمان و مکانی موجب تنظیم در نظم و مقررات در زمینه علمی و عملی در درون جامعه خواهد شد و از دودستگی و یا چند تکه شدن اطلاعات در جامعه جلوگیری به عمل خواهد آمد و منابعی از دانش و آگاهی پرمغز و حسابگرانه جایگزین اطلاعات تیتر گونه برای مخاطبان رونمایی میشود.
*کارشناسی ارشد جامعه شناسی