گسترش شبکه‌های اجتماعی، انقلابی بزرگ در سازوکار اطلاع‌رسانی ایجاد کرده‌است. به زعم تلاش‌دولت‌ها برای مدیریت این شبکه‌ها، هر روز بر دامنه مشترکان آن اضافه و پیچیدگی‌هایش هم بیشتر می‌شود، به طوری که صدای شلیک یک گلوله در گوشه‌ای از کشور ثانیه‌ای بعد آن سوی جهان شنیده و تصویر آن هم به سرعت دیده می‌شود. بازدید‌کنندگان از خبر منتشر شده مجالی برای راستی‌آزمایی آن‌چه دریافت‌کرده‌اند، ندارند، بنابراین بدون اینکه درکی درست از واقعه‌ای که اتفاق افتاده داشته‌باشند، آن را با افراد یا گروه‌های دیگر به اشتراک گذاشته و گاه زمینه‌ای برای ایجاد یک تغییر بزرگ را ایجاد می‌کنند.
نداشتن درک درست از خبر منتشر شده می‌تواند ناشی از محافظه‌کاری ساختار رسانه‌های رسمی خصوصاً رسانه ملی در مواجهه با معضلات اجتماعی باشد. به این مضمون که افراد جامعه به صورت مستمر فقط در مقام دریافت کننده اخباری هستند که مضامین آن با واقعیت‌های موجود در زندگی‌شان فاصله‌ای بسیار دارد یا معضلاتی که در زندگی اجتماعی خود با آن درگیر هستند را اصلاً در ساختار رسانه نمی‌بینند. تجربه‌های بسیاری در جامعه در حال تکرار شدن است که نشان می‌دهد، یک موضوع اجتماعی به مدد شبکه‌های اجتماعی به موضوعی امنیتی و ملی تبدیل می‌شود به طوری که اگر در همان وقوع اولیه به پرسش‌های مطرح شده از سوی افکار عمومی پاسخ داده می‌شد، ساختار حاکمیت ناگزیر به پرداخت هزینه‌های کلان نمی‌شد. حوادثی مثال غائله دو سال قبل دراویش که به شهادت چند مأمور پلیس و بسیج منجر شد یا حادثه معدن یورت که همان سال مرگ ۴۳معدنچی را به همراه داشت و حوادث بسیار دیگر که مدام در حال تکرار شدن است. حادثه که اتفاق می‌افتد مأموران پلیس اولین کسانی هستند که از ماجرا با خبر شدند و بعد از حضور در محل دست به انجام تحقیقات لازم می‌زنند.
در وقوع حوادث، خبر‌هایی که به دلیل ارزش‌های خبری مورد اقبال قرار می‌گیرند از سوی رسانه‌ها دنبال می‌شوند، اما زمانی که پلیس در مقام پاسخ‌گویی حضور نداشته باشد، زمینه برای بروز اتفاق‌های ناگوار بعدی از سوی شبکه‌های اجتماعی فراهم می‌شود. ۲۷اردیبهشت‌سال۹۴ وقتی معاون وقت اجتماعی ناجا به دستور فرمانده نیروی انتظامی و با مطالبه خبرنگاران به عنوان سخنگوی پلیس انتخاب شد این امیدواری ایجاد شد که سخنگوی پلیس در نشست‌های مستمر با خبرنگاران یا پس از وقوع حوادث ناگوار به پرسش‌های مطرح شده پاسخ دهد. با این حال برگزاری نشست‌های خبری سخنگوی وقت ناجا توانست بخشی از مطالبات خبرنگاران این حوزه را پاسخ دهد که این موضوع تا پایان دوران مدیریت سردار منتظرالمهدی برقرار ماند.
پس از آن یعنی از ۲۲تیر‌سال گذشته، اما برگزاری نشست‌های مستمر از سوی سخنگوی حاضر ناجا به اغما رفت و پاسخ‌گویی پلیس درباره حوادثی که مدام در جریان است هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. تردیدی وجود ندارند که در وقوع حوادثی با فراگیری گسترده، افکار عمومی نیازمند اقناع از سوی متولیان رسانه‌ای هستند و در صورتی که مقام یا رسانه‌های رسمی حاضر به اقناع کردن آن نشوند پاسخ خود را میان شایعات یا دروغ‌هایی که با جذابیت بالا در شبکه‌های اجتماعی یا معاند دست به دست می‌شوند پیدا خواهند کرد و به عنوان پاسخ درست خواهند پذیرفت.
