سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: تکریم ارباب‌رجوع یعنی احترام به ارباب‌رجوع و پاسخگویی مناسب به درخواست‌های او در اسرع وقت. متأسفانه امروزه شاهد نواقصی در امور خدماتی به مردم و نارضایتی مردم در این باب هستیم. برخی در راه انداختن کار دیگران تعلل می‌ورزند و به‌کرات شاهد این نقص اجتماعی در اجتماع خود بوده‌ایم. لازم است بدانیم هر یک از ما دور از برچسبی که از سوی اجتماع به خود چسبانده‌ایم در وهله اول یک انسانیم و بزرگ شمردن دیگران ازجمله وظایف انسانی ماست.
مطمئناً بار‌ها و بار‌ها دیدن رفتارهای مغایر با تکریم مردم از سوی مسئولان ما را آزرده‌خاطر کرده است. عدم رضایت ارباب‌رجوع، مسئله یا دردی مشترک در بین جامعه است. حدیثی از پیامبر اکرم (ص) آمده است که ایشان می‌فرمایند: «آنچه را برای خود می‌پسندی برای دیگران نیز بپسند.»
این حدیث شریف مثال بارزی است برای آنکه بدانیم آیا با دیگران همان‌گونه برخورد می‌کنیم که توقع داریم با خودمان برخورد شود؟! چرا باید رفتار شخصی که پشت میز نشسته با شخصی که آن سمت میز ایستاده است رفتاری مشابه شاهزاده و گدا باشد؟! بی‌تردید نباید مقام و منزلت موجب کبر انسان شود.
جلب رضایت مشتری امری است که علاوه بر اجرای حقوق انسانی، موجب بهبود و گسترش سطح اقتصادی می‌شود. ازجمله مشکلاتی که از سمت مسئولان شامل حال ارباب‌رجوع می‌شود: وقت‌کشی و بی‌احترامی و دست به سر کردن آنهاست.
شاید برای هریک از ما اتفاق افتاده باشد که برای ملاقات با مسئول یا رئیسی که کارمان در گرو دستانش است ساعت‌ها معطل شده‌ایم یا حتی شاید برای خرید نکردن از مغازه‌ای مورد مؤاخذه یا سرزنش فروشنده قرار گرفته‌ایم. اما آنچه نمایانگر است، شخصیت، اعمال و رفتار آدمی است نه نام و نقش (اعم از مدیر، رئیس، دکتر، مهندس بودن و...) که از سوی جامعه بر ما نهاده‌اند یا بر سر درِ اتاق کارمان چسبانده‌اند.
امروزه به علت برخی مشکلات اجتماعی، فردی، خانوادگی، مالی و... که بر کل جامعه حاکم است، مردم دچار بحران و فشار روانی بالایی شده‌اند که همین امر سبب واکنش‌های متفاوتی از سوی هم شده و نارضایتی به بار آورده است.
امام علی (ع) می‌فرمایند: «برای کسانی که به تو نیاز دارند زمانی معین کن که در آن فارغ از هرکاری به آنان بپردازی.» شاید در مکان‌های اداری شاهد اتلاف وقت‌هایی از جمله: «سیستم قطعه برو فردا بیا!»، «وقت ناهار است» و... باشیم، اما منصفانه نیست اگر در ساعات اداری به‌رغم موارد مذکور، به جای پاسخگویی به ارباب‌رجوع، مشغول پاسخ‌دهی به تلفن شخصی خود باشیم و بی‌اعتنا به مشتری به کار شخصی خود ادامه دهیم. در فضای کسب و کار نیز گاهی پیش می‌آید در بدو ورود به مغازه‌ای نهایت توجه و احترام را به خود می‌بینیم، اما هنگام خروج، اگر دست خالی باشیم، مورد بی‌توجهی قرار می‌گیریم. عده‌ای هم به قول خودشان اگر از روی شکم سیری رفتار کنند، خرید مشتری را حتمی کرده‌اند! چه بسا غافلند که راز یک شخص موفق در اجتماع، اخلاق حرفه‌ای و مردم‌داری است.
همیشه این جمله را باید به خاطر داشت: «به مالت نناز که به شبی بند است، به حسنت نناز که به تبی بند است» و این حکایت بعضی از ما آدم‌هاست. نمی‌دانیم که «چنان نمانَد و چنین هم نیز نخواهد ماند». به امید روزی که برای زیباتر کردن زندگی، ابتدا نسبت به زیبا کردن رفتار و کردارمان با دیگران اقدام کنیم.
