سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: عبدالمحمود محمودی متولد سال ۱۳۵۳ از جوان‌ترین رزمندگان دفاع مقدس و از راویان باسابقه راهیان نور است. از او که بیش از دو دهه عمرش را وقف روایتگری کرده خواستیم تا مقایسه‌ای بین زائران ۲۰ سال پیش با زائران کنونی راهیان نور داشته باشد. گفت‌وگوی ما را پیش رو دارید.
با محمودی در حالی به گفت‌وگوی تلفنی پرداختیم که در گلزار شهدای آبادان حضور داشت. وی درخصوص سابقه روایتگری‌اش می‌گوید: «بعد از اتمام جنگ لشکر‌ها تا سال ۷۰-۶۹ در مناطق عملیاتی خط داشتند. آن زمان خانواده شهدا برای بازدید از مشهد فرزندانشان به منطقه می‌آمدند و من که نوجوان بودم، علاقه داشتم آن‌ها را راهنمایی کرده و به سؤالاتشان پاسخ دهم. از همانجا علاقه‌مندی‌ام به روایتگری آغاز شد تا اینکه از سال ۷۴ شروع به آوردن کاروان به مناطق عملیاتی دفاع مقدس کردیم و پای ثابت روایتگری جنگ شدم.»
این راوی دفاع مقدس از تفاوت دیدگاه نسل‌های مختلف زائران می‌گوید: «به نظر من شنونده همان است منتها زمانه تغییر کرده و به تبع آن نظر‌ها را تغییر داده است. اوایل دهه ۷۰ جوانی که به راهیان نور می‌آمد می‌خواست از جنگی بداند که تمام شده بود. نگاهی تاریخی به قضیه داشت و «روایتگری وقایع» آن زمان اصلیت داشت.»
وی می‌افزاید: «الان اوضاع تغییر کرده است. زائران تنها نگاهی تاریخی به قضیه جنگ ندارند. با توجه به مسائلی، چون نبرد با داعش و تروریست‌ها در کشورهایی، چون عراق و سوریه، جوان می‌خواهد علاوه بر گذشته، از دشمنی بداند که خصومتش را پایانی نیست. داعش یک وجه دشمنی با ایران است که چیزی فراتر از یک گروه تروریستی را شامل می‌شود. همان دشمنی که ما را تحت فشار اقتصادی قرار داده، هم او داعش را حمایت می‌کند. بنابراین نسل حاضر دیگر به جنگ به مثابه یک امر تمام شده و تاریخی نگاه نمی‌کند.»
محمودی که خود در دوران جنگ در مناطقی، چون آبادان و خرمشهر حضور داشت با بیان خاطره‌ای ادامه می‌دهد: «یادم است سال ۷۴ که کاروانی مردمی را برای بازدید از مناطق عملیاتی دفاع مقدس آوردیم، بیشتر زائران تهاجم فرهنگی را متوجه نوع پوشش و مسائلی از این دست می‌دانستند. اگر قرار بود سؤالاتی غیر از وقایع جنگ پرسیده شود، حول محور همین مسائل بود، اما حالا همگی به‌خوبی می‌دانیم که دشمنان ریشه نظام را به لحاظ ایدئولوژی مورد هدف قرار داده‌اند؛ لذا جوانی که پرسشگری دارد، نگاه عمیقی به مسائل و دشمن پیش رو دارد و سؤالات پیچیده‌تری می‌پرسد.»
این رزمنده دفاع مقدس در پاسخ به این سؤال که راوی باید چگونه خود را آماده پاسخگویی به زائران در شرایط کنونی بکند، می‌گوید: «به نظر من راوی راهیان نور باید به‌روز باشد. صرف گفتن از وقایع گذشته کافی نیست. بلکه در شرایط کنونی مثل سم است و اثر منفی می‌گذارد. خصوصاً دانشجو‌ها پرسشگران خوبی هستند و به این راحتی‌ها مجاب نمی‌شوند. همین چند روز پیش بحث در خصوص چرایی ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر زمان زیادی گرفت تا به چند نفر از عزیزان دانشجو توضیحاتی را ارائه بدهم. به این راحتی‌ها نمی‌پذیرفتند و خواهان صحبت بر اساس ادله و سند و مدرک بودند. این روحیه پرسشگری تحسین‌برانگیز است و البته کار ما را سخت‌تر می‌کند.»
محمودی که سابقه حضور در جبهه مقاومت اسلامی به عنوان یک مدافع حرم را دارد، بیان می‌دارد: «وقتی جوانان متوجه می‌شوند که بنده مدافع حرم بودم، آن وقت دایره پرسش‌هایشان نه تنها جنگ تحمیلی که جنگ در سوریه، عاقبت اوضاع در منطقه و مسائلی از این دست را در بر می‌گیرد. الان نسل حاضر به‌خوبی می‌داند که جنگ ما تمام نشده و لذا سؤالاتشان بیشتر از آنکه تاریخی باشد، جامعه‌شناختی است و نگاهی به آینده دارد.» وی ادامه می‌دهد: «برای من که سال‌هاست در مناطق عملیاتی دفاع مقدس روایتگری می‌کند، بسیار جالب است گاهی به دانشجو‌ها و جوان‌هایی برمی‌خورم که ظاهرشان به حضور در چنین مناطقی سازگار نیست، اما آن‌ها هم به عنوان یک جوان ایرانی علاقه‌مند به تاریخ دفاع مقدس و همینطور دانستن از شرایط کنونی منطقه و آینده تحولاتی هستند که در جبهه مقاومت اسلامی رخ می‌دهد. به نظر من راوی در شرایط حال باید تا آنجا که می‌تواند خودش را به‌روز نگه دارد که عرصه راهیان نور میدان تبیین ارزش‌های انقلاب اسلامی است.»
