عليرضا محمدي
اوايل دي‌ماه امسال بود كه كميسيون هنر و معماري شوراي عالي انقلاب فرهنگي به‌عنوان عالي‌ترين نهاد سياستگذاري اين حوزه با حضور معاون هنري ارشاد و دبيران جشنواره‌هاي موسيقي، تئاتر و هنرهاي تجسمي به‌منظور بررسي و ارائه گزارش تشكيل جلسه داد؛ جلسه‌اي كه بدون شك شاه‌بيتش يك جمله كليدي و مناسب و آن تأكيد بر ارتباط و اتصال اين جشنواره‌ها با انقلاب و نظام بود، اما تنها كافي است با يك گشت‌وگذار ساده در ادوار جشنواره‌ها به اين مهم فائق آمد كه جز نام و نشان فجر هيچ ارتباط و اتصال ديگري با اهداف اساسي و اصيل انقلاب در پي و بن جشنواره‌هايي كه با نام و نان انقلاب جان گرفتند و متولد شدند وجود نداشته و در نهايت تأسف و بعد از گذشت سه دهه برگزاري بيشتر به يك دورهمي ساده و بي‌خاصيت شبيه شده‌اند و سال‌به‌سال نيز بدتر و بي‌خاصيت‌تر و البته در شرايط سخت اقتصادي پرهزينه‌تر و ولخرج‌تر از سال قبل افتتاحيه و اختتاميه برگزار مي‌كنند، گويي جشنواره فجر تنها بسان سفره پهن‌شده‌‌اي است كه قرار است عده‌اي دور آن ارتزاق كنند و بس. اما در اين برآيند نامطلوب و منفي جشنواره‌هاي هنري، دوره سي و ششم به‌خصوص بخش تئاتر فجر به‌نوعي روي همه ادوار را سفيد كرده و بحق گل سرسبد اين بلبشوي فرهنگي لقب گرفته است.
از انتخاب دبير جشنواره كه بسيار شائبه‌برانگيز است تا اعلام اسامي 70 نفره براي انتخاب آثار همگي محل اشكال و شائبه است. اصرار فراوان براي سفرهاي غيرضروري و اروپايي آن‌هم خارج از حوزه مأموريت توسط شخص دبير، حضور افراد سياسي و بدون تخصص در اعضاي انتخاب آثار، تبليغ يك مؤسس خاص با حضور آقاي دبير آن‌هم در كوران برگزاري جشنواره تنها بخش كوچك و قابل‌بيان از عملكرد منفعت‌طلبانه و البته نامطلوب دوره سي و ششم فستيوال تئاتر فجر است كه به‌زودي در خصوص تك‌تك آنها نگارنده خواهد نوشت، اما آنچه علت و سبب اين نوشتار شد، افتضاح جديدي است كه از سوي دبيرخانه و البته با تأييد شخص دبير در حال صورت گرفتن است.
هنوز چند روز از افتضاح درخواست ارسال عكس با شكلك‌هاي سخيف و دونشان هنر و هنرمندان حاضر در جشنواره آن‌هم از سوي دبيرخانه اين فستيوال نگذشته بود كه تبليغات محيطي جديد جشنواره تئاتر فجر رونمايي شد و آن شكلك‌هايي سخيف و بي‌مرتبطي است كه تهيه‌شده و در حال توزيع مي‌باشند؛شكلك‌هايي كه نه‌تنها هيچ قرابتي با تئاتر و نمايش ندارند بلكه به‌نوعي به سخره گرفتن بزرگ‌ترين رويداد تئاتر انقلاب و كشور نيز به شمار مي‌رود. به‌راستي اين شكلك‌ها چه معنا و مفهومي را مي‌توانند از جشنواره‌ا‌ي كه قرار است مرتبط و متصل به انقلاب و اهداف آن باشد، به مخاطب برساند؟ آيا بعد از سه دهه برگزاري جشنواره كه به نام انقلاب و با نام فجر است، اين نوع تبليغات يا به‌نوعي تراوش‌هاي ذهني برخي روشنفكرنما شده در شأن نظام و انقلاب اسلامي است؟ كافي است تنها با مرور كارنامه و سابقه متوليان و برنامه‌ريزان اين افتضاح عيان شود كه ايشان و برخي ديگر با چنين ايده‌هاي سخيف چه اهدافي را قرار است دنبال كنند؛ اهدافي كه هر چه باشد، نه‌تنها آورده‌ا‌ي براي نظام و كشور نخواهد داشت كه باعث تمسخر آن نيز خواهد شد. اميدواريم تا دير نشده معاونت محترم هنري و رئيس كميسيون هنر و معماري شوراي عالي انقلاب فرهنگي به‌عنوان عالي‌ترين نهاد سياستگذاري فرهنگي در كشور جلوي اين قسم افتضاحات را بگيرد.
