آخر هفته، يكي از حساس‌ترين بازي‌هاي ليگ ايران برگزار مي‌شود. دربي سرخابي‌‌هاي پايتخت كه در هر شرايطي، براي هواداران اين دو تيم از حساسيت و جذابيت خاصي برخوردار است. دربي‌اي كه ديگر چيزي فراتر از فوتبال است و در بعد زندگي اجتماعي هواداران دو تيم رسوخ كرده است. اما دربي‌هايي هم هست در فوتبال دنيا كه به مراتب از دربي پرسپوليس و استقلال حساس‌تر است و ديگر بيشتر جنبه سياسي - اجتماعي به خود گرفته و از بعد فوتبالي خود خارج شده است. دربي‌هايي مثل ال كلاسيكو، دربي رئال و بارسا. اف. سي مادريد و اف. سي بارسلونا آغازگر اين جدال تاريخي بودند و تا امروز تنها تفاوت ايجاد شده در اين ميان پيشوند رئال (رويال انگليسي به نشانه احترام به خانواده پادشاهي اسپانيا) قبل از نام مادريد بوده است اما بارسا حتي به اين تحول نيمه جزئي هم تن نداده و از ابتداي تولد خويش مردمي بوده و مردمي خواهد ماند.
جنگ تاريخي كه فراموش نمي‌شود
اين جدال تاريخي در توصيفي متفاوت از آنچه مي‌شود در روزنامه‌هاي غير اسپانيايي مشاهده كرد، به جدال ملي‌گرايان اسپانيا و پيروان مكتب كاتالانيسم اشاره دارد. جايي كه با وجود تبديل جهان به دهكده كوچك جهاني و پاك شدن آخرين ردپاي سيم‌خاردارهاي مرزي در اروپاي سبز، هنوز هم بوي خون‌هاي ريخته شده توسط جوخه جنايت ژنرال فرانكو به مشام مي‌رسد. آنها اصرار دارند تا هميشه تاريخ صداي رگبار ويران‌كننده ارتش ديكتاتوري فرانكو را در ورودي نيوكمپ بشنوند و از كودكانشان نيز بخواهند تا چنين حقايقي را به نسل‌هاي بعد از خود نيز منتقل كنند و فوتبال درست
يا غلط، شوخي يا جدي، رسمي يا غير رسمي، بهترين بهانه براي شنيدن اين صداهاست.
ال‌كلاسيكو يا جنگ چريكي
در فوتبال امريكاي جنوبي به بازي‌هاي بسيار بزرگ و حساس «ال كلاسيكو» مي‌گفتند و آنها نيز اين واژه را از جنگ‌هاي چريكي و حساس ميان سربازان چگوارا و آزاديخواهان كوبا در جنگ با امريكا و مكزيك انتخاب كرده بودند. به اين ترتيب مشخص مي‌شود كه اساس ال كلاسيكو از جنگ و جدالي غيرفوتبالي و تاريخي و ريشه‌دار در فرهنگ آزاديخواهي نشأت مي‌گيرد.
تقابل دو فرهنگ كاملاً متضاد
ديدار رئال مادريد و بارسلونا را مي‌توان تقابل دو فرهنگ كاملاً متضاد دانست. اينكه در مترو مادريد ته‌سيگار پيدا مي‌شود و مترو بارسلونا تميزتر و به نوعي اروپايي‌تر به نظر مي‌رسد، علت اصلي تضاد فرهنگي ميان اين دو منطقه نيست بلكه موضوع به شدت ريشه‌دارتر و تاريخي‌تر است. فرهنگ كاتالونيا تا حدود زيادي به انگليس (اشراف مهاجرت كرده در قرن نوزدهم ميلادي) و به فرانسه (فقراي فراري از ناحيه فرانسه زبان سوئيس و باسك و فرانسه پس از جنگ جهاني دوم) مربوط مي‌شود. فرهنگ مادريد بيش از هر چيزي تحت تأثير قوم قديمي و سلطنتي كاستياناست كه البته به خاطر پايتخت بودن اين شهر در طول تاريخ دستخوش تغييرات فراواني از جمله مواجهه با مهاجران آفريقايي و امريكاي جنوبي شده است. دو فرهنگ جدا از هم كه به بهانه مالكيت بر اراضي و معادن، پرچم متفاوت، تاريخ و زبان گوناگون و از اين دست اختلافات غير قابل انكار هميشه در تضاد با هم زندگي كرده و مسالمت خاصي در اين بين ديده نمي‌شود.
مردم فوتبال مي‌خواهند اما...
بارسلونا آئينه كاتالونيا و مادريد نماد مادريد، اين دو خيلي زود به دو قطب فوتبال باشگاهي اسپانيا تبديل شدند و ديگر هرگز تخت سلطنت خود را به هيچ رقيبي واگذار نكردند. در پاسخ به اين سؤال كه كاتالان از كجا آمده و مردم كاتالونيا چه هويتي دارند بايد بدانيد كه از چه كسي مي‌پرسيد و در چه موقعيت جغرافيايي قرار داريد. اگر اين سؤال را در مادريد به خصوص در شمال اين شهر از يك پيرمرد عصا به دست بپرسيد شك نكنيد كه به شما خواهد گفت: كاتالونيا؟ فكر كنم اسم يك شهر كوچك يا ده باشد، نمي‌دانم هر چه است نبايد هويتي داشته باشد، اسپانيا از اين دهات كوچك زياد دارد، خوردني كه نيست؟ اگر اين سؤال را در كاتالونيا از هر طبقه جامعه با هر سني يا هر سليقه‌اي بپرسيد، به شما خواهد گفت: لطفاً هنگام گفتن كلمه كاتالونيا با وقار بيشتري صحبت كنيد، سرتان را بالا بگيريد و حواستان باشد كه از يك كشور بزرگ و قديمي سخن مي‌گوييد نه از يك ايالت معمولي.
