جوان آنلاين: کابينه ضد صلح نتانياهو شامگاه يکشنبه (2 آذر) با اکثريت دو سوم طرح
تشکيل دولت ملي يهود را با عجله به تصويب رساند. اين موضوع دست‌کم از چهار منظر
قابل بررسي و تحليل است: نخست چرايي تصويب اين طرح در اين مقطع زماني، دوم واکنش
ها به اين مصوبه، سوم چرايي تهيه لايحه تشکيل دولت ملي يهود و پيش زمينه هاي آن و
در نهايت پيامد هاي آن.
در پاسخ به سوال نخست درباره مقطع زماني تصويب لايحه دولت ملي يهود
بايد گفت که اين اقدام درست در زماني صورت گرفت که توجه جامعه جهاني به آخرين دور
مذاکرات هسته اي ايران در وين معطوف شده بود و بيش از 400 خبرنگار با حضور در وين
اخبار اين مذاکرات را پوشش مي دادند. بر اين اساس مي توان گفت رژيم صهيونيستي از
تمرکز بيش از حد توجهات به مسئله هسته اي ايران و از غفلت آنها به ساير موضوعات
حساس و مهم در منطقه از جمله در فلسطين حداکثر استفاده را بعمل آورد و اين طرح را
که از مدت ها پيش در دستورکار بود به تصويب رساند و آن را به مرحله اجرايي و
عملياتي نزديک کرد.
در پاسخ به نوع واکنش ها نيز بايد گفت با وجود اينکه اين لايحه از
خطرناک ترين مصوبات کابينه رژيم صهيوينستي بعد از اعلام موجوديت اين رژيم در
فلسطين به شمار مي رود و به لحاظ نظري و عملي موجوديت و سرنوشت بيش از يک ميليون و
600 هزار فلسطيني را تهديد مي کند اما متاسفانه هيچ واکنش درخور و شايسته در برابر
آن نه تنها از طرف جامعه جهاني بلکه حتي
از سوي مجامع اسلامي و عربي و يامسئولان تشکيلات خودگردان صورت نگرفت و اين موضوع
از اين جهت خطرناک است که امکان دارد اين
رژيم اين سکوت را به منزله بي اعتنايي جامعه جهاني به سرنوشت اعراب 48 تعبير کند و
روند خزنده اجرايي اين طرح را علني کند و بر گستره آن بيفزايد. سکوت جامعه جهاني
در قبال طرح تشکيل دولت ملي يهود از اين جهت نيز خطرناک است که امکان دارد بده و
بستان پنهاني بين رژيم صهيونيستي و طرف هاي درگير در روند به اصطلاح صلح صورت
گرفته باشد که بر اساس آن، اين طرف ها در ازاي تشکيل دولت فلسطيني در اراضي اشغالي
1967از طرح تشکيل دولت ملي يهود در اراضي اشغالي 1948 حمايت کنند که در اين صورت
نه تنها زمينه اي براي امکان بازگشت آوراگان فلسطيني وجود نخواهد داشت بلکه زمينه
براي آوارگي باقيمانده فلسطيني هاي ساکن اراضي اشغالي 1948 فراهم خواهد شد که در
اين صورت فاجعه اشغال فلسطين به شکل ديگر تکرار خواهد شد.
اما در پاسخ به سوال سوم در خصوص چرايي تهيه لايحه تشکيل دولت ملي
يهود از سوي کابينه نتانياهو و تصويب آن بايد گفت که تهيه اين طرح گرچه از دور
جديد سياست هاي نژادپرستانه رژيم صهيونيستي پرده برمي دارد اما از يک دغدغه رژيم
صهيونيستي ناشي مي شود که به نوعي از مرگ تدريجي اين رژيم حکايت مي کند. به عبارت
روشن‌تر در زمان اشغال فلسطين در سال 1948 با وجود اينکه نزديک به يک ميليون
فلسطيني از خانه و کاشانه خود آواره شدند اما حدود 167 هزار نفر ديگر در خانه هاي
خود باقي ماندند که بعدها به تابعيت اين رژيم درآمدند. اکنون تعداد اين افراد به
بيش از يک ميليون و 600 هزار نفر افزايش يافته و بيش از يک چهارم جمعيت فلسطين
اشغالي را تشکيل مي دهند و بررسي هاي
موجود حاکي از اين است که روند جمعيت اين دسته از فلسطيني ها به روال جاري ادامه
يابد در کمتر از دو دهه آينده موازنه جمعيتي را به نفع فلسطيني ها تغيير خواهد داد
که اين مسئله (در صورت ثابت ماندن نظام سياسي کنوني) موازنه سياسي و قدرت را نيز
به نفع اعراب 48 تغيير خواهد داد. بر اين اساس از حدود يک دهه و نيم پيش زمزمه
مقابله با فلسطيني هاي داخل اراضي اشغالي 1948 بتدريج مطرح و به طور خزنده طرح ها
و اقداماتي نيز عليه آنها اعمال شده است و اکنون با تصويب طرح ملي يهود صورت آشکار
و سازمان يافته تري به خود گرفته است .
و در نهايت در خصوص پيامدهاي تصويب طرح تشکيل دولت ملي يهود مي توان
دو سناريوي مختلف را پيش بيني کرد. سناريوي نخست اين است که رژيم صهيونيستي با
استفاده از سکوت فضاي حاکم بر جامعه جهاني و منطقه اي طرح تشکيل دولت ملي يهود را
به مرحله اجرا بگذارد و آن را گام به گام به پيش ببرد و دوم اينکه اجراي اين طرح
با واکنش غافلگيرکننده فلسطيني هاي ساکن اراضي اشغالي 1948 مواجه شود و اين‌بار
انتفاضه را به درون فلسطين اشغالي بکشاند.
