جوان آنلاین: نوار غزه، سرزمینی که زیر یوغ محاصره و جنایات رژیم آپارتاید و کودک‌کش صهیونیستی همچنان مقاومت می‌کند، زیر فشار قحطی ایستاده است. طبق گزارش سازمان برنامه جهانی غذا (WFP) برای نجات مردم غزه از فاجعه‌ای انسانی، گذرگاه‌های ورودی به این منطقه باید فوراً باز شوند. رژیم صهیونیستی با بستن گذرگاه‌های حیاتی، راه ورود کمک‌های غذایی و بشردوستانه را سد کرده و جان مردم مظلوم و مقتدر غزه را بیش از پیش به خطر انداخته است.
بر اساس گزارش WFP، از زمان ازسرگیری محدود کمک‌ها تنها ۷۰۰ کامیون حامل مواد غذایی و امدادی توانسته‌اند وارد غزه شوند. این رقم در برابر ۶۰۰ تا ۷۰۰ کامیونی که پیش از تشدید جنایات رژیم وحشی صهیونیستی روزانه وارد می‌شدند، قطره‌ای در برابر دریاست. این کاهش وحشتناک، نتیجه مستقیم سیاست‌های آپارتاید و محاصره‌ای است که رژیم کودک‌کش صهیونیستی بر مردم مظلوم غزه تحمیل کرده است.
غزه، خانه بیش از ۲ میلیون فلسطینی، زیر فشار محاصره رژیم آپارتاید صهیونیستی کمر خم نکرده است. این رژیم با بمباران‌های بی‌رحمانه، تخریب زیرساخت‌ها و قطع دسترسی به غذا، آب و دارو، زندگی را برای ساکنان این منطقه به جهنمی واقعی تبدیل کرده است. WFP هشدار داده است بدون ورود منظم و کافی کمک‌های غذایی، قحطی در غزه اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. کودکان، زنان باردار و سالمندان، قربانیان اصلی این جنایت سازمان‌یافته هستند که با سوءتغذیه و گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در بازار‌های غزه، مواد غذایی حالت طبیعی ندارد و بسیاری از خانواده‌ها حتی نمی‌توانند یک وعده غذای ساده تهیه کنند. کالا‌های اساسی به کالای لوکس تبدیل شده‌اند و مادران غزه شب‌ها با صدای گریه فرزندان گرسنه‌شان به خواب نمی‌روند. این فاجعه، نه یک بلای طبیعی، بلکه نتیجه مستقیم سیاست‌های رژیم صهیونیستی است که با هدف نسل‌کشی، مردم فلسطین را هدف قرار داده است.
رژیم آپارتاید صهیونیستی با بستن گذرگاه‌ها عملاً شریان حیاتی غزه را نشانه رفته است. این گذرگاه‌ها که تنها راه ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه هستند، به بهانه‌های وحشیانه صهیونسیت‌ها بسته شده‌اند. کامیون‌های حامل غذا و دارو پشت مرز‌ها متوقف می‌شوند، در حالی که کودکان غزه از گرسنگی رنج می‌کشند. حتی وقتی تعداد محدودی کامیون اجازه ورود پیدا می‌کنند، ناامنی ناشی از حملات رژیم صهیونیستی توزیع کمک‌ها را مختل می‌کند. برای پاسخگویی به نیاز‌های فوری مردم غزه، روزانه حداقل ۶۰۰ تا ۷۰۰ کامیون باید وارد این منطقه شوند، اما رژیم کودک‌کش صهیونیستی با سنگ‌اندازی در مسیر امدادرسانی، این هدف را عملاً غیرممکن کرده است. این جنایت، مصداق بارز نقض حقوق بشر و قوانین بین‌المللی است که جامعه جهانی تاکنون در برابر آن سکوت کرده است.
جامعه جهانی باید رژیم آپارتاید صهیونیستی را برای بازگشایی گذرگاه‌ها و توقف محاصره غزه تحت فشار قرار دهد. هر روز تأخیر به معنای فوت انسان‌های بی‌گناه بیشتری از جمله زنان و کودکان است. ایجاد کریدور‌های امن برای انتقال کمک‌ها و تضمین امنیت کارکنان امدادی، حداقل کاری است که باید انجام شود، اما فراتر از این جهان باید رژیم صهیونیستی را به خاطر جنایاتش علیه مردم فلسطین پاسخگو کند. جلوگیری از قحطی در غزه نیازمند اقدام فوری است. بازگشایی گذرگاه‌ها، ورود منظم کمک‌ها و توقف حملات رژیم صهیونیستی، گام‌های اولیه برای نجات جان مردم غزه هستند، اما این کافی نیست. جهان باید به سوی راه‌حل‌های بلندمدت حرکت کند: پایان دادن به وحشی‌گری‌های سگ هار منطقه و تضمین حقوق اساسی مردم فلسطین. تا زمانی که رژیم آپارتاید صهیونیستی به جنایاتش ادامه دهد، صلح و عدالت در این سرزمین دست‌نیافتنی خواهد ماند.
سازمان برنامه جهانی غذا نیز بهتر است به‌جای بسنده کردن به چند خط هشدار و باید و، اما و اگر، با حمایت مالی و لجستیکی جامعه جهانی، آماده افزایش کمک‌رسانی به غزه باشد. هرچند بدون فشار بر رژیم صهیونیستی برای توقف محاصره، این تلاش‌ها به نتیجه نخواهد رسید، اما برداشتن گام‌های اولیه می‌تواند فشار کنونی جهانی به شبکه جهانی صهیونیسم را تشدید کند.
رژیم آپارتاید و کودک‌کش صهیونیستی مسبب وضعیت فعلی غزه است. محاصره، بمباران و قطع کمک‌های بشردوستانه، مردم مظلوم غزه را به سوی قحطی سوق داده است. بازگشایی گذرگاه‌ها و ورود منظم کمک‌ها، کمترین وظیفه جامعه جهانی برای نجات جان مردم مقاوم غزه است، اما فراتر از کمک‌های فوری، جهان باید رژیم صهیونیستی را به خاطر جنایاتش علیه بشریت محاکمه کند. غزه نه‌تنها به غذا، بلکه به عدالت نیاز دارد. البته در جهان امروز که از قاعده «قانون جنگل» پیروی می‌کند، عدالت با گفتار اعمال نمی‌شود و باید با صهیونیست‌ها با زبان زور سخن گفت.
