جوان آنلاین: شهاب اسفندیاری نوشت: ترامپ به یمن حمله کرد که ایران را با «تهدید معتبر» مرعوب کند، اما چنان مفتضح شد که دیگر حتی از «گزینه نظامی» حرف هم نمی‌زند. حالا که موقعیت ایران تقویت شده، جنگ روانی راه انداخته و هم‌زمان با دوشیدن شیوخ منطقه مشغول جمله‌سازی با بیابان، ساختمان، کشاورزی و برق است.
جالب اینکه ترامپ در عربستان متوسل به همان «انگاره فروپاشی» می‌شود که سال‌هاست در برخی محافل داخلی و خارجی برساخت و ترویج می‌شود. مشخصاً از استعاره «ساختمان در حال فروپاشی» استفاده می‌کند. از سال‌ها قبل روشن بود «انگاره فروپاشی» امتداد پروپاگاندای جنگ و تحریم است.
سؤالی که اینجا پیش می‌آید این است که اگر «ساختمان ایران» آنگونه که ترامپ می‌گوید در حال فروپاشی است به چه دلیل او برای «رهبر عزیز» آن نامه نوشت و دعوت به مذاکره کرد؟ آن هم بدون ۱۲ پیش شرط قبلی خود؟ چرا نمی‌گذارد این ساختمان فرو بریزد؟ دلش به حال ایران سوخته؟ یا ناچار است؟
تناقض دیگر - و در واقع فریب‌کاری او - این است که جنگ‌و ویرانی و آشوب در منطقه غرب آسیا را به گردن ایران می‌اندازد، در حالی که خودش در تبلیغات انتخاباتی بار‌ها و بار‌ها از «جنگ‌های بی‌پایان» امریکا در منطقه سخن گفته و خوب می‌داند عامل اصلی این ویرانی‌ها و آشوب‌ها کیست.
در همین سخنرانی عربستان، ترامپ سیاست‌های مداخله‌گرانه غرب برای «ملت سازی» در غرب آسیا را به باد انتقاد می‌گیرد و انگاره‌های استعماری و امپریالیستی برای تحمیل سبک زندگی و شیوه حکمرانی به دیگران را تمسخر کرده و اعتراف می‌کند نتیجه این کار‌ها «نابودی ملت‌ها» بوده است.
در واقع پیام الهام‌بخش انقلاب اسلامی برای استقلال ملت‌ها و رهایی از بند سلطه فکری و سیاسی و اقتصادی استعمار و امپریالیسم حتی به کاخ سفید هم نفوذ کرده. سال‌ها مقاومت در برابر جنگ‌افروزی و اشغالگری امریکا در منطقه حتی ترامپ را هم به اعتراف به شکست و عقب‌نشینی واداشته است.
حالا این رئیس‌جمهور معترف به شکست و عقب‌نشینی که در حمله به یمن هم پوزه‌اش به خاک مالیده شده و دیگر توان یا اراده برای دفاع از رژیم صهیونسیتی هم ندارد و خودش مستقیماً با حماس وارد مذاکره شده، چه بگوید که در افکار عمومی ایرانیان و مردم منطقه «پادشاه عریان» به نظر نرسد؟
اینها چه مصادیق پیشرفتی هستند که حتی از تأمین امنیت خود هم عاجزند؟ مگر امنیت رکن اصلی یک دولت- ملت مدرن و پایه اصلی توسعه نیست؟ چرا بقای سلطنت قبیله‌ای اینها هم منوط به رشوه‌دادن و حراج ثروت ملی برای نجات اقتصاد ورشکسته دیگران است؟ این عزت و شکوه قلابی حسرت دارد؟!
این شیوخ نفت‌فروش منطقه اگر توسعه و پیشرفت داشتند یک رادیو دارو تولید می‌کردند، یا یک محصول نانو، یا یک سانتریفیوژ. یک نیروگاه برق می‌ساختند، یا یک پالایشگاه یا پتروشیمی. یک پهپاد هوا می‌کردند یا یک ماهواره به مدار می‌فرستادند. از موشک هم نگویم که هنوز جای قبلی‌ها خوب نشده!
این که ترامپ برای حفظ آبرو و دست پیش گرفتن و قیافه گرفتن - که سبک خاص او در معامله‌گری است - چنین پروپاگاندایی راه بیندازد عجیب نیست. اینکه فلان اقتصاددان و جامعه‌شناس و روزنامه‌نگار ایرانی در امتداد این پروپاگاندا مرثیه‌سرایی و مدیحه‌سرایی کنند، تأسف‌انگیز است.
اگر بزرگواران خیلی از ذکر مصیبت ترامپ در مورد وضعیت اقتصادی کشورشان که چند دهه تحت تحریم‌های وحشیانه بوده و همسایه‌های غرب و شرق و پیرامونش بمباران شدند و مدام به حمله نظامی تهدید شده - متأثر شده و بر سر و سینه می‌زنند، لااقل برای حفظ پرستیژ ملی یک سوزن هم به امریکا بزنند.
ضمناً اگر مرثیه‌سرایی ترامپ در مورد وضعیت آب و برق و کشاورزی ایران اشک شما را درآورده، بد نیست به نوحه‌های سوزناک او در مورد وضعیت اقتصادی، فقر و گرسنگی، زیرساخت‌های ویران و وضعیت بهداشت و درمان در کشور خودش - ثروتمندترین کشور جهان - هم عنایتی داشته باشید:
«- امریکا به کشوری گدا تبدیل شده است. ارزش پول‌مان در حال سقوط است، تورم بیداد می‌کند و مردم توان خرید مایحتاج اولیه یا بنزین را ندارند. ما به یک منطقه فاجعه‌زده اقتصادی تبدیل شده‌ایم.» (سخنرانی در آیووا، ژانویه ۲۰۲۴)
«- پل‌های‌ما در حال پوسیدن هستند، جاده‌های‌مان شبیه مناطق جنگی شده‌اند و فرودگاه‌های‌مان مایه شرمساری بین‌المللی هستند.» (سخنرانی در اوهایو، سپتامبر ۲۰۲۳)
«- بانک‌های غذا (مراکز توزیع غذا برای فقرا و گرسنگان) آکنده از جمعیت شده‌اند، چون خانواده‌ها توان خرید غذا را ندارند... گرسنگی به امریکا بازگشته، درست مثل دوران رکود بزرگ.» (گردهمایی در تگزاس، نوامبر ۲۰۲۳)
«- تعداد بی‌سابقه‌ای از امریکایی‌ها بی‌خانمان هستند، در حالی که بایدن میلیارد‌ها دلار به اوکراین می‌فرستد. مردم ما گرسنه‌اند و رهبران‌مان اهمیتی نمی‌دهند.» (سخنرانی در فلوریدا، مارس ۲۰۲۴)
«- تعداد کودکان در فقر به شکل وحشتناکی زیاد شده است. بچه‌ها گرسنه به مدرسه می‌روند.» (مصاحبه با شان هنیتی، ژانویه ۲۰۲۴)
«- بیمارستان‌ها به شدت شلوغ هستند، مردم از عهده پرداخت هزینه دارو‌ها برنمی‌آیند... تعداد زیادی از امریکایی‌ها به خاطر سیستم درمانی ناکارآمد در حال مرگ هستند.» (سخنرانی در کارولینای جنوبی، اکتبر ۲۰۲۳)
«- باید ماه‌ها منتظر بمانی تا یک پزشک را ببینی و نیمی از کشور توان خرید دارو را ندارد.» (گردهمایی در پنسیلوانیا، ژوئیه ۲۰۲۳)
«- فرودگاه‌های ما مثل فرودگاه‌های کشورهای جهان سوم است... جاده‌ها، پل‌ها و بزرگراه‌های ما در حال فروپاشی هستند.» (نطق سالانه در کنگره، ۲۰۱۸)
«- چین قطار‌هایی دارد که با سرعت ۳۰۰مایل در ساعت حرکت می‌کنند. ما قطار‌هایی داریم که تق‌تق‌تق می‌کنند و بعد هم از ریل خارج می‌شوند.» (گردهمایی انتخاباتی، ۲۰۱۶)
«- ۴۳ میلیون نفر در امریکا از کوپن‌های غذایی استفاده می‌کنند—عددی که به دلیل سؤمدیریت، شدیداً افزایش یافته است.» (توییت، ۲۰۱۷)
«- امریکا یک کشور بدهکار است. ما تریلیون‌ها بدهی داریم و متحدان به اصطلاح‌مان دارند از ما سؤاستفاده می‌کنند.» (سخنرانی در مجمع داووس، ۲۰۲۰)
