جوان آنلاین: کاربری با نام «هیرکان» طی رشته توئیتی از رویههایی سازنده در سیستم آموزشی ژاپن گزارش داد. او نوشته است: تو ژاپن بچهها تا ۱۰سالگی امتحان تحصیلی ندارن. اونجا اعتقاد بر اینه سه سال اول تحصیلی سال بررسی دانش بچهها نیست. بلکه سال آموزش آداب و رشد شخصیت کودکه. تو این دوره به بچهها یاد داده میشه به مردم احترام بذارن. نه تنها به مردم، به حیوانات و طبیعت هم احترام بذارن. اونا در بطن فعالیتهای اجتماعیشون یاد میگیرن سخاوتمند و دلسوز باشن.
کنترل نفس و برتریدادن به عدالت از موارد مهمی هست که روش تمرکز میشه. هرچند برای کودکان سخت و بزرگ بهنظر بیاد ولی ژاپنیها معتقدن باید زود شروع بشه. همچنین اونا خودشون مدرسهشون رو تمیز میکنن. خدمتکار وجود نداره راهرو و کف کلاسها رو بچهها تمیز میکنن. نظافت دستجمعی بهشون «کار تیمی» و «کمک به همکار» رو آموزش میده. تمیزکاری بچهها تو مدرسه کار مهمیه و بهش اسم هم دادن: «سوجی» به معنی تمیزکاری شرافتمندانه.
دانشآموزان همینطور نهار رو پیش هم میخورن. سیستم آموزشی ژاپن تمام تلاشش رو میکنه تا بچهها وعدههای سالم غذایی بخورن و با وسواس پیگیر این امر هست. غذایی که آماده میکنن هم از سوی آشپزهای خبره و متخصصین بهداشت تهیه و تأیید میشه. معلمها و بچهها با هم غذا میخورن. نهار هم از سوی دانشآموزانی که مسئولیت پخش غذا رو به عهدهدارن به بقیه ارائه میشه.
تأکید ویژه روی «زباله صفر» وجود داره. برای این هم اسم دارن: «اعضای باشگاه بشقاب نظافت». دانشآموزانی که بعد از مدرسه جایی کار میکنن بسیار محبوب هستن. هر چیزی که اونا رو به کار نزدیک کنه مهمه. همچنین سیاستهای سختگیرانهای در مورد یونیفرم وجود داره. آرایش، لاک ناخن، مدل موی خاص و... ممنوعه.
در بیشتر مناطق جهان سفر یه کودک شش ساله غیرقابل باوره ولی در ژاپن اینجوری نیست! در ژاپن کاملاً طبیعیه و نتیجه فرهنگ امنیت و مسئولیتپذیری مردمه. هر روز صبح بچههای ژاپنی به مدرسه میرن، بدون پدر، مادری که دستشون رو بگیرن. هیچ ترسی تو چشماشون نیست و ریتم آرام زندگی روزمره ادامه داره. چجوری ممکنه؟ فقط نرخ پایین جرم و جنایت نیست. ارزشهای عمیق اجتماعی که ژاپن از سنین پایین آموزش میده: استقلال، انظباط و مراقبت جمعی.