جوان آنلاین: روزهای تلخ استقلال تمامی ندارد و هر روز که سپری میشود هواداران به عمق فاجعه مدیریتی این باشگاه بیش از پیش پی میبرند. درحالی که دو هفته از فسخ یکطرفه قرارداد پیتسو موسیمانه با آبیها میگذرد، مدیران باشگاه دچار سرگیجه شدید شدهاند و خودشان هم نمیدانند چه نسخهای میتواند استقلال را نجات دهد.
در شرایطی که انتظار میرفت مذاکرات با گزینههایی که آقایان وعده داده بودند به نتیجه برسد، کانال رسمی باشگاه استقلال در اقدامی عجیب نظرسنجی برای هواداران درنظر گرفته تا بلکه آنها با انتخاب گزینههای موجود راهی جلوی پای مدیران بگذارند!
آش آنقدر شور شده و اوضاع به قدری بحرانی است که مدیران پرمدعا دست از مانور دادن روی اسامی خارجی برداشته و به بازی با احساسات هواداران و بههمریختن اعصاب آنها روی آوردهاند. استقلال در دو بازی اخیر خود دو تساوی متحمل شده؛ یکی مقابل الشرطه در لیگنخبگان و یکی هم مقابل مسرفسنجان در لیگبرتر. حرف زدن از تلاش برای صعود به مرحله بعد آسیا در این وانفسا که عملاً موضوعیتی ندارد، ولی لیگبرتر تنها جبههای است که هنوز هم هواداران تیم منتظر معجزه هستند. آبیها باید خوشحال باشند از اینکه هنوز جایگاه نهمی را از دست ندادهاند و با ادامه این روند قطعاً دیر یا زود شاهد سقوط هرچه بیشتر تیم خود خواهند بود.
تساوی آخر باز هم شعار «حیا کن/ رها کن» علیه سهراب بختیاریزاده را به همراه داشت و مربی موقت نیز استعفایش را اعلام کرد. اما همه استقلالیها و بهتر است بگوییم همه ایرانیها میدانند مشکل استقلال سهراب نبوده و نیست و ریشه دردهای این تیم را باید در مدیریتش جستوجو کرد. نفرات قبلی بعد از استعفای نکونام، در اقدامی محیرالعقول پیتسو موسیمانه را به فوتبال ایران و آسیا معرفی کردند. مرد آفریقایی نیز فکر روز مبادا بود و با بالاترین رقم ممکن قرارداد بست. استاد مساوی لیگبرتر بعد از چند هفته ناکامی و بهانهگرفتن یکطرفه فسخ کرد و رفت دنبال یکمیلیونو ۲۰۰ هزار دلارش. میدانستیم تغییرات مدیریتی در فوتبال ما در تغییر اسامی و جناح سیاسیشان ختم میشود و رفتارهای عجیب و غیرحرفهای آقایان طی همین مدت کوتاه این واقعیت را دوباره ثابت کرد.
از وقتی فهمیدند بازی با اسم استراماچونی و ماتزاری نتیجه نمیدهد، پای هوادار را وسط کشیده و از آنها خواستهاند با شرکت در نظرسنجی، ملیت، سن و تجربه سرمربی جدید را تعیین کنند! گویا آقایان جوری به در بسته خوردهاند که خودشان هم نمیدانند چه کار کنند و چه بهانهای بهتر از هوادار و چه راهی بهتر از بازی با احساسات آنها.
همان زمان که استقلال را به هلدینگ پتروشیمی واگذار کردند، میشد حدس زد عاقبت این تیم ریشهدار چه میشود. در روزهای طلایی نیمفصل سرمربی یکمیلیون دلاری تمرینات را تعطیل کرد و بابت انتقادها نیز از همه شاکی بود. در نیمفصل دوم هم که خبری از تحول در تیم نشده و هنوز بازیهای زیادی تا پایان فصل باقی مانده است. تا قبل از این هیچکس سراغ هوادار را نمیگرفت و این دلالان بودند که گزینههایشان را با حمایت مدیران به باشگاه قالب میکردند. حالا که وضعیت به شدت بحرانی است و هیچ درمانی برای برونرفت از آن پیدا نکردهاند، سعی دارند با فرافکنی و ابتکاراتی، چون نظرسنجی، مسئولیت گزینه بعدی را نیز گردن مردم بیندازند. مدیران بیکفایت با استقلال کاری کردهاند که با داشتن شاکیان متعدد خارجی لقب بدهکارترین تیم ایران را به خود اختصاص دهد.
بازیکنان بوسنیایی و موسیمانه کم بودند، منتظر محمد هافبک عراقی نیز به آنها اضافه شده و شکایت به فیفا رسیده است. این بازیکن نیز درست مثل کیوسفسکی و زیلیکیچ، حتی یک دقیقه هم برای آبیها بازی نکرده، اما همه قراردادش را میخواهد. با این تفاوت که قرارداد منتظر محمد ریالی است و ۲۰ میلیارد تومان ناقابل را طلب کرده است. در این اوضاع واقعاً چطور و چگونه هنوز هم مدیران باشگاه حرف از استخدام مربی تراز اول خارجی میزنند؟ این وعده را سالهاست میشنویم و کیست که نداند مربی خارجی تراز اول وسط فصل بیکار نمیماند، حاضر نمیشود برای دریافت دستمزد بالا هدایت هر تیمی را با هر شرایطی بپذیرد و رزومهاش را خراب کند، البته گزینهای مثل موسیمانه میتواند با نشستن روی نیمکت استقلال برای خودش شهرتی به هم بزند و سر آخر هم مدعی شود نتایج این تیم رزومهاش را خراب کرده است.
تا کی و کجا قرار است استقلال به حال خود رها شود؟ برگزاری نظرسنجی برای انتخاب سرمربی تا حالا سابقه نداشته و این کار اعتبار باشگاه را زیر سؤال میبرد. این روزها، اما مدیران باشگاه و هلدینگ اهمیتی به آبرو و اعتبار استقلال نمیدهند و بیشتر دنبال راهی هستند که از پذیرش مسئولیت و عذرخواهی از هواداران فرار کنند.