فوتبال حرفهای راه و رسم خودش را دارد، حتی در درآمدزایی و در فرار از بحران مالی. بعد از جدایی لیونل مسی از بارسا بهخاطر مسائل مالی و گرفتاریهای منحصربهفرد کاتالانها بابت زیادهخواهیهای بارتومئو، بحران مالی در این باشگاه به حدی بالا گرفت که برخی تصور میکردند باید با یکی از پرافتخارترین باشگاههای فوتبال جهان خداحافظی کرد، اما مدیریت کاربلد همراه با تفکر اقتصادی درست باعث شد بارسا نه تنها از این بحران به سلامت عبور کند که امروز حتی به درآمدزایی هم فکر میکند. البته مقایسه باشگاه بزرگ و بابرنامهای، چون بارسلونا با باشگاههای دولتی و وابسته به بیتالمال و پول مردم در ایران مقایسهای غلط است، اما میتوان از نوع نگاه و برخورد این قبیل باشگاهها با مشکلات ریز و درشت، بهخصوص در حل و فصل مسائل مالی درسهای زیادی گرفت.
در خبرها آمده بود که باشگاه بارسا بعد از تصمیم به تخریب ورزشگاه قدیمی خود نیوکمپ در اقدامی جالب توجه صندلیهای ورزشگاه را به قیمت ۳۰۰ یورو و چمن ورزشگاه را در قطعههای کوچک به قیمت ۵۰ یورو به فروش گذاشته تا هواداران متعصب بارسا از ورزشگاه قدیمی خود یادگاریهای جالبی داشته باشند. مسئولان بارسا حتی از کربن موجود در چمن هم تکههای الماس ساختهاند و به قیمت ۱۵ هزار یورو آنها را عرضه میکنند. نوع بستهبندی و ابتکاری که در عرضه این محصولات به کار رفته، اینقدر جالب توجه است که حتی غیربارساییها هم به خرید ترغیب میشوند.
هرچند این نوع درآمدها در فوتبال حرفهای در مقایسه با درآمدهای هنگفت دیگر اصلاً به چشم نمیآید، اما باید توجه داشت که اصل این برنامهریزی و مشارکت هواداران در امور باشگاه تا چه میزان میتواند به باشگاه در زمینه مسائل مختلف کمک کند. اینکه هواداران خودشان را بخشی از باشگاه بدانند نکته مهم داستان بارسا و گذر از بحرانی است که در آن گرفتار شدهاند. البته نباید از یاد برد که خصوصیسازی درست اولین گام در رسیدن به این نقطه متعالی در ورزش، بهخصوص فوتبال است. بهطور حتم اگر بارسا تیمی وابسته به دولت و جیب مردم بود هیچگاه نمیتوانست چنین برنامهریزی منحصربهفردی را به اجرا درآورد.
در فوتبال ایران طی سالهای گذشته چند باشگاه سعی در درآمدزایی داشتند، اما وابستگی تمام آنها به دولت و استفاده بیچون و چرای آنها از بیتالمال کاری کرده که حتی اگر آنها در ظاهر هم بخواهند درآمدزایی داشته باشند راه به جایی نخواهند برد. مدیران بارسا برای فرار از بحران دست به هر کاری زدند، اما فراموش نکنیم که آنها از ابتدا قرار بود روی پای خودشان بایستند، ولی در فوتبال ایران حتی مدیرانی که ادعای مستقل بودن و درآمدزایی دارند با بروز اولین چالش و مشکل متوسل به دولت و بیتالمال میشوند و عطای درآمدزایی درست را به لقایش میبخشند. به هر حال وقتی بیتالمال برای برداشت مفت و بیحساب آماده باشد چه نیازی به این همه زحمت برای خصوصی شدن و درآمدزایی!
خیلی بعید است که مسئولان فوتبال و باشگاههایمان از چنین اقداماتی درس بگیرند. آنها در تمام این سالها به آمادهخوری خو گرفتهاند، اما بد نیست حتی برای ادا درآوردن هم که شده پای درس باشگاه بارسا بنشینند، چراکه چیزهای زیادی را میتوان از آن آموخت.
