اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، به بازنمایی تاریخچه انقلاب اسلامی در استان گیلان پرداخته است. این پژوهش توسط قدیر نجف‌زاده شوکی به نگارش در آمده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، آن را روانه بازار نشر ساخته است. تارنمای ناشر در اشارتی کوتاه، در باره نهضت اسلامی در این خطه آورده است: «تاریخ انقلاب اسلامی در گیلان، در پیوند با حرکت عظیم و انقلابی مردم ایران قابل بررسی و ارزیابی است. گیلان از جمله مناطقی است که مردم آن با توجه به پیشینه تاریخی و مبارزاتی خویش در انقلاب مشروطه و نهضت جنگل، در شروع، ادامه و پیروزی انقلاب اسلامی نقش برجسته‌ای داشتند. به طوری که بررسی و پژوهش درباره آن در روشن شدن بخش عمده‌ای از تاریخ انقلاب اسلامی ایران اهمیت زیادی دارد. مقاومت مردم گیلان در برابر سیاست مذهب‌زدایی رضاشاه و برنامه‌هایی همچون کشف حجاب و اتحاد شکل لباس، بیش از اقدامات دیگر بود. از جمله کسانی که در این زمان در گیلان با سیاست‌های رضاشاهی به مقابله پرداختند، می‌توان به آیت‌الله حاج شیخ یوسف نجفی جیلانی و آیت‌الله شیخ محمدباقر رسولی اشاره کرد. با آغاز نهضت امام خمینی (ره)، علما و روحانیون گیلان تمام تلاش خود را برای برقراری ارتباط و هماهنگی با رهبری نهضت به کار بستند. روحانیون شهر‌های مختلف گیلان که در قم حضور داشتند، از ظرفیت ماه‌هایی، چون محرم، صفر و رمضان برای تبلیغ و افشاگری علیه حکومت استفاده می‌کردند، به‌طوری‌که اولین شهید نهضت اسلامی حجت‌الاسلام سید یونس رودباری، منسوب به این خطه است. از دیگر علما و پیشگامان نهضت اسلامی که با جریان‌های سیاسی و فرهنگی حکومت پهلوی به مقابله برخاستند، می‌توان آیات: بحرالعلوم، احسان‌بخش، ضیابری، ربانی املشی، محمدی گیلانی و... را نام برد....»
«انقلاب اسلامی در گیلان» در واپسین بخش از خود، فضای حاکم بر این استان را در روز ورود امام خمینی به ایران، اینگونه گزارش کرده است: «بهمن ماه ۱۳۵۷ برای مردم گیلان - همانند همه ایران - روز به‌خصوصی بود. با ورود امام خمینی (ره) به کشور، گیلان هم مانند سایر نقاط، به وجد و خروش آمد. تمام مردم در خیابان‌ها بودند تا ویرانی کاخ‌های ظلم را نظاره کنند. گیلانی‌ها هم ورود امام خمینی (ره) را جشن گرفتند و برای کندن ریشه‌های پوسیده حکومت شاهنشاهی روحیه گرفتند. ورود رهبر انقلاب باعث شد پیروزی انقلاب سرعت بگیرد. دژبان‌های نیروی دریایی به‌اتفاق مردم، هدایت عبور و مرور وسایل نقلیه را در شهر به عهده گرفته بودند. سروانی از نیروی دریایی در مقابل درِ شهرداری بود که مردم به گردن او گل آویختند. دو کامیون از کماندو‌های ارتش (کلاه سبزها)، بر انتظامات شهر نظارت داشتند و با مردم در پایکوبی و شادمانی شرکت می‌کردند. همه شهر‌های گیلان به خاطر بازگشت امام خمینی به وطن، یکپارچه شور و شعف غیر قابل توصیفی بود. بعدازظهر روز ۱۲ بهمن، مردم به گورستان تازه آباد رفتند و بر مزار شهدای خود شعار دادند: در طلوع آزادی جای شهدا خالی/ بهترین تهنیت بر پدر و مادران/ مرگ بر شاه/ بعد از شاه نوبت امریکاست/ پیروزی نهایی اخراج امریکایی... ساعت ۱۶:۳۰، مردم از گورستان به شهر برگشتند. در ساعت ۱۸:۳۰، مردم کاروانی از روی یک تریلی کارناوال شادی به راه انداختند. رانندگان مسافران خود را رایگان از این‌سو به آن سوی شهر می‌بردند. در عصر روز ۱۳ بهمن در دانشگاه گیلان، آقای راستگو درباره انقلاب و وظایف مردم سخنرانی کرد. رشت در این روز در مقایسه با روز‌های قبل، آرام‌تر بود. تنها یک جیپ دژبان و یک پیکان نیروی دریایی، جهت راهنمایی رانندگان دیده می‌شدند. در تظاهرات لاهیجان، مردم کاروان شادی در خیابان‌های این شهر به راه انداختند. در ۱۳ بهمن در سیاهکل، نمایشگاه عکسی از تلاش و فعالیت جوانان در راه انقلاب دایر شد. در این روز همچنین در رودسر، راهپیمایی با حضور هزاران نفر از اقشار مختلف مردم انجام شد و بدون درگیری به پایان رسید....»
