چهارم خرداد روز مقاومت و روز دزفول نامیده می‌شود. مناسبتی که هرچند در تقویم آمده است، اما همواره زیرسایه حماسه سوم خرداد و آزادسازی خرمشهر باقیمانده است. در سال ۱۳۶۶ به پاس مقاومتی که مردم دزفول در طی سال‌های دفاع‌مقدس انجام دادند، قرار شد چهارم خرداد به نام مردم این شهر نامیده شود تا تاریخ بداند که دزفولی‌ها در هشت سال دفاع مقدس چه حماسه‌ها خلق کردند و چه طور با دست خالی مقابل حملات هوایی شدید دشمن مقاومت کردند.
اولین موشک جنگ
اولین موشکی که در جنگ تحمیلی توسط بعثی‌ها به سمت ایران شلیک شد، در شامگاه ۱۶ مهر ۱۳۵۹ به دزفول اصابت کرد. در آن زمان نه اهالی دزفول که بسیاری از مردم کشورمان به خوبی نمی‌دانستند موشک چه نوع سلاحی است. از روز اول شروع جنگ، عراق بعثی از طریق جنگنده‌ها و توپخانه دوربردش، مناطقی از کشورمان را مورد هدف قرار داده بود. چنانچه در اولین روز شروع رسمی جنگ، ۱۰ فرودگاه کشورمان بمباران شدند و شهر‌هایی مثل خرمشهر و آبادان مورد حملات توپخانه‌ای و خمپاره‌ای قرار گرفتند، ولی موشک سلاح ناشناخته‌ای بود که برای اولین بار روی شهر کوچک دزفول فرود آمد و تلفات سنگینی برجای گذاشت.
۱۷۶ موشک زمین به زمین
شلیک موشک به دزفول تنها ۱۷ روز بعد از شروع جنگ تحمیلی، نقطه آغازی بود بر موشکباران این شهر که تقریباً تا پایان دفاع‌مقدس بی‌وقفه ادامه یافت و در طی هشت سال حدود ۱۷۶ فروند موشک به این شهر شلیک شد. در واقعه ۱۶ شهریورماه (اصابت اولین موشک جنگ تحمیلی به دزفول) چند محله قدیمی این شهر با یک موشک غول پیکر به ویرانه‌ای تبدیل شدند و بیش از ۱۰۰ نفر از مردم شهر به شهادت رسیدند، ۳۰۰ نفر نیز مجروح شدند. جالب است که آخرین موشک شلیک شده به دزفول نیز منجر به شهادت ۱۰۰ نفر از مردم شده بود.
صد‌ها شهید غیرنظامی
آنطور که در تاریخ بمباران دزفول به ثبت رسیده است. این شهر اولین بار در پنجم مهرماه مورد اصابت بمباران توپخانه‌ای دشمن قرار گرفت. ۱۱ مهرماه نیز برای اولین بار مورد حمله هوایی قرار گرفت و همانطور که گفته شد، پنج روز بعد در ۱۶ مهرماه اولین موشک به این شهر اصابت کرد.
با آغاز دوباره حملات پی در‌پی دشمن به دزفول، این شهر تا پایان دفاع مقدس مورد اصابت حدود ۶ هزار گلوله توپ دشمن قرار گرفت. حدود ۵۰۰ بمب از طریق جنگنده‌ها و بمب‌افکن‌ها برسرش بارید و انفجار ۱۷۶ موشک ۱۲ متری را نیز شاهد بود. به این ترتیب، شهر کوچک دزفول در طول جنگ تحمیلی حدود ۲۰ هزار واحد مسکونی و تجاری و آموزشی و مذهبی را از دست داد و در نتیجه ۲ هزار و ۶۰۰ نفر از مردم این شهر به شهادت رسیدند که در میان آن‌ها از افراد سالخورده تا نوزاد چند روزه دیده می‌شد.
مقاومت تا پیروزی
در زمان جنگ تحمیلی وقتی که رادیو عراق می‌خواست هشدار بمباران شهر‌های ایرانی را صادر کند، همیشه دزفول را در صدر لیست قرار می‌داد و گوینده می‌گفت: الف: دزفول، ب...، اما به رغم بمباران وحشیانه دشمن، مردم دزفول مقاوم و پرنشاط در شهر ماندند و از جبهه‌های جنگ پشتیبانی کردند. این شهر در اوایل جنگ تحمیلی یک تیپ از جوانانش تشکیل داده بود؛ این تیپ در اوایل تشکیل به نام تیپ ۷ ولی‌عصر (عج) شناخته می‌شد، اما در ادامه به عنوان تیپ ۷ خوزستان پذیرای دیگر رزمندگان از اقصی نقاط استان بود.
مردم دزفول سال‌ها در برابر بمباران دشمن مقاومت کردند و هر چند شهرشان به شهر هزار موشک معروف شد، اما شعار پیروزی خون بر شمشیر را در عمل به اثبات رساندند. دزفول مقاوم ایستاد و نمادی از مقاومت مردم ایران شد.
