تعیین و پرداخت پاداش به ورزشکاران همیشه یکی از چالش‌های مهم ورزش قهرمانی کشور بوده، چه آن زمانی که سکه می‌دادند و چه حالا که پاداش‌ها ریالی شده است، آنقدر ارقام تعیین شده با خرج و مخارج زندگی حرفهای، نرخ تورم و نرخ ارز فاصله دارد که حتی در صورت پرداخت به‌موقع آن، دردی از درد‌های مدال‌آوران دوا نمی‌شود.
ورزشکاران رشته‌های انفرادی و تیمی برای موفقیت در آوردگاه‌های مختلف از عمر و جوانی‌شان مایه می‌گذارند و بسیاری از آن‌ها حتی با هزینه شخصی به سکو‌های افتخار می‌رسند. درخشش تیم هاکی روی یخ زنان جدیدترین نمونه عینی است که می‌توان به آن اشاره کرد. همه این‌ها را در نظر بگیرید و خودتان را جای ورزشکار یا تیم قهرمان بگذارید تا متوجه شوید تحمل و دیدن تبعیض‌های زیاد بین فوتبال و سایر رشته‌ها چقدر سخت، تلخ و دردآور است. فاصله نجومی بین پاداش فوتبال و سایرین به کنار، همان رقم تعیین شده نیز با تأخیر طولانی به حساب ورزشکاران واریز می‌شود. علاوه بر این چند سالی است که دیگر خبری از سکه نیست و شرایط اقتصادی بهانه خوبی شده برای اینکه پاداش‌ها ریالی در نظر گرفته شوند. وزیر ورزش در تازه‌ترین اظهارنظرش در خصوص مبنای پرداخت پاداش بازی‌های آسیایی گفته است: «با توجه به اینکه پرداخت پاداش بر مبنای مضرب ۲میلیون تومان در شأن خانم‌های قهرمان ایران نیست، پاداش را به مضرب ۵ میلیون تومان افزایش دادیم؛ بنابراین پاداش‌ها به جای هر سکه بر مبنای مضرب ۵ میلیون تومان محاسبه خواهد شد. البته اگر منابع مالی باشد پاداش را بیشتر هم می‌کنیم.»
کاملاً معلوم است که چرا حمید سجادی ترجیح داده به جای اعلام رقم دقیق پاداش تعیین شده برای مدال‌آوران هانگژو حرف از مضرب بزند و هنوز پاداش افزایش نیافته بابتش سر ورزشکاران منت بگذارد. مبنایی که سجادی مدعی است دو و نیم برابر شده و قرار است بر همان اساس به مدال‌آوران بازی‌های آسیایی پاداش داده شود، همان مبنایی است که قهرمانان بار‌ها از آن انتقاد کرده‌اند. کاش آقای وزیر به جای آنکه حرف از مضرب بزند در مورد تأخیر در پرداخت‌ها و همچنین پایین بودن ارقام پاداش‌ها صحبت می‌کرد. تغییر پاداش‌ها از سکه به ریال در شرایطی مورد تأیید و تأکید مسئولان بوده و هست که فوتبالی‌ها همچنان پاداش ارزی دریافت می‌کنند! در روز روشن و در ملأ عام و حتی برای تساوی‌ها هم پاداش ارزی می‌گیرند و حتی یکی، دو روز تأخیر را نیز برنمی‌تابند، آن وقت به سایر ورزشکاران که می‌رسد پای شرایط اقتصادی کشور را وسط می‌کشند و از همه انتظار درک و همکاری دارند، درحالی‌که قهرمانان بهترین روز‌های زندگی خود را با حداقل امکانات و بعضاً با هزینه شخصی در اردو‌ها و تمرینات می‌گذرانند تا برای کشور خود افتخارآفرینی کنند. سجادی این وعده را هم داده که در صورت تأمین منابع پاداش‌ها بیشتر هم خواهد شد. به نظر می‌رسد منابع مالی فقط نصیب ورزشکاران و رشته‌های مدال‌آور نمی‌شود، وگرنه برای تیم‌ملی فوتبال به‌رغم همه ناکامی‌های متعددش و همچنین برای تیم‌های لیگ برتری با کوهی از ضرر‌های مالی، همیشه و تحت هر شرایط منابع مالی وجود دارند. اگر هم نباشد وزارت فوراً برای گرفتن وام‌های سنگین و حل مشکلات وارد عمل می‌شود.
از قدیم گفته‌اند با حلوا‌حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود. این اصطلاح را باید روزی چند بار به مسئولان ارشد ورزش یادآوری کرد تا حواس‌شان باشد مصاحبه و وعده دادن‌های الکی نه تنها کمکی به ورزشکاران نمی‌کنند، بلکه داغ دل‌شان را هم تازه می‌کنند، چراکه باز یادشان می‌افتد که وزارت هیچ وقت برای قهرمانان و تیم‌های موفق پول ندارد و این ورزشکاران هستند که باید خودشان را با تورم، گرانی، بیکاری و عدم حمایت مسئولان وفق دهند. این ورزشکاران هستند که به‌رغم تمام بی‌مهری‌ها و تبعیض‌ها باید تا ابد امیدشان را از دست ندهند، از کمبود‌ها و عدم رسیدگی‌ها گلایه نکنند و چشم‌انتظار پرداخت پاداش‌های ریالی با مضرب جدید بمانند.
