هورمون اُکسی توسین اختلال شناختی در آلزایمر را بهبود می‌بخشد

نتایج یک مطالعه جدید نشان داد که یک مشتق از اُکسی توسین که از طریق مجاری بینی منتقل می‌شود حافظه را در موش‌های دارای اختلال شناختی بهبود می‌بخشد.

بیماری آلزایمر شکل شایعی از زوال عقل است که با اختلالات شناختی و تغییرات رفتاری مشخص می‌شود.

گزینه‌های درمانی فعلی برای آلزایمر محدود به دارو‌هایی است که به مدیریت علائم کمک می‌کنند.

محققان معتقدند یافته‌های آن‌ها می‌تواند به گزینه‌های درمانی مفیدی برای آلزایمر در محیط بالینی منجر شود.

در حال حاضر، علت بیماری آلزایمر به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که تجمع آمیلوئید بتا در مغز ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد.

با این حال، با توجه به بیانیه ۲۰۲۲ مؤسسه ملی پیری، آلزایمر یک اختلال پیچیده است که ممکن است تغییرات سلولی دیگری را نیز شامل شود. علاوه بر تجمع آمیلوئید بتا، پروتئین‌هایی از جمله تاو، TDP ۴۳ و آلفا سینوکلئین نیز ممکن است یک عامل مؤثر در این زمینه باشند. همچنین، التهاب، ژنتیک، عوامل محیطی و تغییرات عروقی نیز ممکن است نقش داشته باشند.

اکنون، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه علوم توکیو نشان می‌دهد که یک مشتق اُکسی توسین، با نفوذ سلولی از طریق مجرای بینی موش‌های دارای اختلال حافظه، اختلال شناختی جوندگان را معکوس می‌کند.

اگرچه در این مطالعه از موش‌ها و نه شرکت کنندگان انسانی استفاده شد، اما یافته‌ها نشان می‌دهد که اُکسی توسین می‌تواند به طور بالقوه اختلالات شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر را کاهش دهد.

اُکسی توسین هورمونی است که مسئول رفتار‌های پیوندی و دلبستگی عاشقانه است. از این رو، اغلب از آن به عنوان "هورمون عشق" یاد می‌شود. اکسی توسین همچنین نقش مهمی در زایمان و شیردهی دارد.

در مطالعه قبلی توسط محققان دانشگاه علوم توکیو، دانشمندان دریافتند که اکسی توسین می‌تواند اثرات پپتید‌های آمیلوئید بتا را در هیپوکامپ موش معکوس کند.

با تکیه بر این یافته‌ها، تیم تحقیقاتی به دنبال بررسی اثرات اکسی توسین در موش‌های دارای اختلال حافظه ناشی از آمیلوئید بتا بود.

بر اساس این مطالعه، پپتید‌هایی مانند اکسی توسین دارای نفوذپذیری ضعیفی در سد خونی مغزی هستند به این معنی که آن‌ها نمی‌توانند به راحتی وارد بافت مغز شوند.

بنابراین، این تیم از یک مشتق اکسی توسین حاوی پپتید‌های نافذ به سلول و یک توالی تسریع کننده نفوذ برای آزمایش‌های انتقال بینی استفاده کردند.

پس از اینکه موش‌های تحت درمان با اکسی توسین آزمایش‌های حافظه فضایی را انجام دادند، دانشمندان دریافتند موش‌هایی که اکسی‌توسین را از طریق بینی دریافت کرده‌اند، در هر دو تست Y-maze و MWM بهبود‌هایی در حافظه نشان دادند.