مثل همیشه بیرون مسجد و در میان خیل عزاداران دنبال جایی با نور و صدای مناسب برای بچه‌ها بودیم تا اینکه جای مناسبی را پیدا کردیم. همسرم مشغول انداختن زیرانداز شد. هر وقت که کودکی به خانواده ما اضافه می‌شد، زیرانداز ما هم بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد. یاد روزی افتادم که زیر انداز ما به اندازه یک سجاده بود که هر دو رویش جا می‌شدیم، اما حالا به لطف خدا زیرانداز به اندازه یک فرش شده، البته درست است که بزرگ به نظر می‌رسد و زحمتش بیشتر است، اما بچه‌ها راحت‌تر روی آن بازی می‌کنند.
در حال و هوای خودم و مرور خاطرات بودم که متوجه گریه و بی‌حوصلگی کودک خانواده جلویی‌مان شدم، کوله‌های بچه‌ها را کنارشان گذاشتم، کاغذ‌های باطله یک‌رو را که همیشه برای نقاشی بچه‌ها کنار می‌گذارم درآوردم و جلوی‌شان گذاشتم و آن‌ها هم شروع کردند به نقاشی کردن. من هم با خیال راحت حواسم جمع منبر و روضه بود. کمی که گذشت، دیدم دیگر صدای کودک خانواده جلویی به گوش نمی‌رسد. فکر کردم حتماً یا خوابش برده یا اینکه خانواده‌اش مجبور به ترک هیئت شده‌اند. چادرم را کنار زدم تا نگاهی به بچه‌ها بیندازم، تازه فهمیدم پسرک با چهره خندان کنار بچه‌های من مشغول نقاشی و بازی و خوراکی خوردن است. من هم که همیشه یک ماسک اضافه در کوله بچه‌ها دارم با لبخند به صورتش زدم و دستش را با الکل ضدعفونی کردم.
این روز‌ها با فرا رسیدن ماه محرم، بسیاری از افراد شب‌ها در مراسم‌های عزاداری شرکت می‌کنند، کودکان و نوجوانان هم همراه پدران و مادران خود در این مراسم شرکت می‌کنند. ماه محرم یکی از بهترین زمان‌ها برای تربیت دینی کودکان است. در واقع شرکت در عزاداری امام حسین (ع) فرصتی بسیار مناسب برای کسب تجربه و شکل‌گیری هویت دینی کودکان فراهم می‌کند.
اما مراسم‌های مذهبی معمولاً برای بچه‌دار‌ها همراه با برخی دغدغه‌هاست. قبل از آمدن به مراسم، یکی از مسئولیت‌های مهم مادر این است که فکر کند چه چیزی می‌تواند بچه‌اش را بیشتر سرگرم کند و چه خوراکی و اسباب‌بازی‌هایی بیشتر باب طبع اوست تا همراه خود ببرد، چون بچه‌ها نمی‌توانند برای مدتی طولانی دوام بیاورند و ممکن است احساس خستگی کنند و حوصله‌شان سربرود و به این ترتیب هم موجبات ناراحتی خودشان و هم پدر و مادرشان و حتی دیگر عزاداران را فراهم کنند. مادرانی که فرزندان کوچک خود را به این مراسم‌ها می‌برند، توجه داشته باشند تنقلات و غذا و بطری آب را فراموش نکنند.
والدین باید برای اثرگذاری تربیتی این ماه در فرزندان خود، نکاتی را مورد توجه قرار دهند تا شاهد تأثیرات منفی در روحیات آن‌ها نباشند.
شاید برخی از مراسم‌های عزاداری طولانی شود. والدینی که فرزند کوچک را همراه خود به این مراسم‌ها می‌برند، چنانچه طول کشید، نباید تا لحظه آخر در این مراسم‌ها بمانند چراکه ممکن است برای بچه‌ها خسته‌کننده باشد و باعث دلزدگی آن‌ها از هیئات و مجالس مذهبی شود.
کودکانی که در این مراسم‌ها شرکت می‌کنند، ممکن است با دیدن گریه‌های مادر خود احساس ناراحتی کنند و از اینکه به هیئت رفته‌اند، احساس خوبی نداشته باشند. بهتر است پدران و مادران به این نکته توجه داشته باشند که قبل از مراسم با زبان متناسب سن فرزندان‌شان با آن‌ها صحبت و بچه‌ها را با فضای مجلس عزاداری و روضه آشنا کنند. همچنین بهتر است در مراسم‌هایی شرکت کنند که با اقتضائات سنی کودک هماهنگی بیشتری داشته باشد. هیئت‌هایی که حیاط و محل بازی دارند، انتخاب بهتری برای خانواده‌های بچه‌دار هستند. وسایل بازی یا سرگرمی ساده مثل وسایل نقاشی، کاردستی، یک ماشین یا عروسک ساده برای بچه‌ها مفید است. وقتی به هیئت رفتید، محل نشستن خود را نزدیک سرویس بهداشتی انتخاب کنید. بهتر است در ساعت‌هایی هیئت بروید که ساعت خواب بچه‌ها نباشد که سروصدا آن‌ها را اذیت کند. همیشه تعداد مختصری وسایل خواب به همراه داشته باشید. با توجه به شیوع انواع بیماری‌ها، ماسک اضافه، مواد ضدعفونی، دستمال کاغذی و مرطوب به همراه داشته باشید. درخاتمه باید گفت مراقب عزاداران کوچک باشید مبادا گم شوند یا آسیب ببینند و حواس‌تان همه‌جوره به آنان باشد.
