رپورتاژ آگهی/ سبک زندگی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی ناشی از شهرنشینی و زندگی مدرن باعث شده تا افراد کمتر به رژیم غذایی سالم و ویتامینهای موردنیاز بدن فکر کنند. انواع مختلفی از بیماریها در بین افراد مختلف در حال افزایش هستند. از انواع این بیماریها میتوان به دیابت شیرین، بیماری عروق کرونر قلب، فشارخون بالا، چربی خون و ... اشاره کرد. اما آیا میدانید برای پیشگیری و یا بهبود این بیماریها چهکاری باید انجام داد؟ مطالعات نشان داده که مصرف ویتامین سی میتواند با دیابت رابطه داشته باشد، اما چگونه؟ در ادامه بیشتر برایتان از تأثیر ویتامین C بر قند خون صحبت میکنیم.
ویتامین C مثل بقیه ویتامینها و مواد مغذی نقش زیادی در سلامت و ایمنی بدن ما دارد. تحقیقات زیادی در مورد این ویتامین انجام شده است و خیلی از مطالعات نشان میدهند که مصرف این آنتیاکسیدان خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، دیابت و بیماریهای مزمن را کاهش میدهد.
دیابت ملیتوس یا همان دیابت شیرین یکی از بیماریهای غیر واگیر و رو به افزایش است که اگر از آن جلوگیری نشود ممکن است خطرناک باشد. این بیماری به دلیل تغییر در رژیم غذایی افراد و روی آوردن به غذاهای حاوی پروتئین، چربی، قند، نمک زیاد و فیبر کم ایجاد میشود.
هایپرگلیسمی یا قند خون بالا مهمترین اثر دیابت کنترل نشده است و در درازمدت ممکن است به اعصاب و عروق خونی آسیب جدی وارد کند. دیابت ملیتوس یک سندرم بالینی دارد که با پلی اوری، پلی دیپسی و پلی فاژی همراه با افزایش سطح گلوکز خون همراه است. (سطح گلوکز ناشتا 126 میلیگرم در دسی لیتر یا 200 میلیگرم در دسی لیتر پس از غذا یا گلوکز موقت بالای 200 میلیگرم در دسی لیتر دیابت محسوب میشود.)
دیابت در افرادی که بیماری عروق کرونر قلب، بیماری عروق مغزی و بیماری شریانی محیطی دارند میتواند منجر به اختلال در عملکرد عروق خونی شود. این وضعیت خونرسانی به اندامها را کاهش میدهد. چندین عامل خطرناک وجود دارد که منجر به بیماری عروقی میشود. برخی از آنها سیگار کشیدن، شیوه زندگی ناسالم، عدم فعالیت بدنی، فشارخون بالا، دیابت و دیس لیپیدمی (افزایش انواع مختلف چربی در بدن) هستند. بااینحال، عوامل دیگری ازجمله عوامل ژنتیکی و محیطی نیز بر روی این بیماریها تأثیر میگذارند.
ویتامین C یک ماده مغذی محلول در آب است که در برخی از مواد غذایی، بهویژه برخی میوهها و سبزیجات یافت میشود. "محلول در آب" به این معنی است که ویتامین سی در آب حل میشود. ویتامینهای محلول در آب در بدن ذخیره نمیشوند و مقدار اضافی آنها از طریق ادرار دفع میشود.
ازآنجاییکه بدن ویتامین C را ذخیره نمیکند، باید هرروز از غذاها یا مکملهای حاوی این ویتامین استفاده کنیم. ساختار ویتامین C کمی به گلوکز شباهت دارد. به همین دلیل ویتامین سی میتواند در چندین واکنش شیمیایی جایگزین گلوکز شود و بنابراین از گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی پروتئینها (واکنش غیر آنزیمی قندها با پروتئینها) جلوگیری کند. گلیکوزیلاسیون غیر آنزیمی پروتئینها در دیابت ممکن است آثار مخربی بر ساختار و کارکرد پروتئینها در بدن داشته باشد. ویتامین C متعلق به گروه ویتامینهای آنتیاکسیدانی است که میتواند رادیکالهای آزاد مختلف را دفع کند. ویتامین C مهمترین آنتیاکسیدان موجود در پلاسما است. این ویتامین محلول در آب است و رادیکالهای آزاد را از بین میبرد و باعث کاهش کلسترول بد خون (LDL) میشود.
تحقیقات دانشگاه دیکین نشان داده که مصرف 500 میلیگرم ویتامین C دو بار در روز میتواند به افراد مبتلابه دیابت نوع 2 در به حداقل رساندن افزایش سطح قند خون بعد از غذا کمک کند. ویتامین C برای سلامت قلب نیز مفید است.
تأثیر ویتامین C بر قند خون بسیار چشمگیر است، زیرا افزایش قند خون (هایپرگلیسمی) یک عامل خطر برای بیماری قلبی در افراد مبتلابه دیابت نوع 2 است. به همین دلیل مصرف ویتامین سی در این افراد بهشدت توصیه میشود.
ویتامین C برای کمک به بهبود سیستم ایمنی ضعیف، بهبود سلامت پوست، افزایش جذب مواد معدنی، کاهش خطر نقرس، مبارزه با سرماخوردگی و آنفولانزا، کاهش خطر سکته مغزی و بهبود عملکرد بدنی مفید است، اما حالا میبینیم که این ویتامین برای افرادی دیابتی هم فواید زیادی دارد و از ابتلا به بیماریهای قلبی در آنها جلوگیری میکند.
همچنین خواص آنتیاکسیدانی ویتامین C میتواند به دفع سطوح بالای رادیکالهای آزاد موجود در بدن افراد مبتلابه دیابت کمک کند.
اگر شنیده باشید گفته میشود که زخم در افراد مبتلابه دیابت خیلی دیر بهبود پیدا میکند. ویتامین سی به ترمیم زخم کمک میکند. این ویتامین با تشکیل کلاژن که برای بهبود زخم ضروری است و همچنین سلامت کلی پوست به درمان زخم در بیماران دیابتی کمک میکند.
موارد مهم در کنترل دیابت ورزش، خوردن غذاهای مقوی و مصرف داروهایی است که توسط پزشک توصیه میشوند. اگر پزشک برای شما ویتامین سی تجویز کرد حتماً آن را مصرف کنید و بههیچعنوان فکر نکنید که ویتامین سی تأثیری بر روند بهبود بیماری شما ندارد.
یک مطالعه جدید نشان داده که ویتامین C و همچنین مصرف زیاد سبزیجات و میوهها ممکن است اثرات محافظتی در برابر دیابت داشته باشد.
دیابت یک بیماری است که با مقدار زیادی آسیب اکسیداتیو مشخص میشود. آسیبی که توسط مولکولهای سرکش به نام رادیکالهای آزاد به سلولها و DNA بدن انسان وارد میشود. آنتیاکسیدانها مانند ویتامین C میتوانند از بدن در برابر این بیماری محافظت کنند.
مطالعات نشان دادهاند که بین سطوح ویتامین C در خون و خطر ابتلا به دیابت رابطه معکوس وجود دارد. افرادی که دارای بالاترین سطح ویتامین C در خون بودند، کمتر به دیابت مبتلا شدند.
ما 90 درصد ویتامین C خود را از سبزیجات و میوهها دریافت میکنیم. محققان تصمیم گرفتند تأثیر مصرف میوه و سبزیجات را مستقل از سطح ویتامین C در خون بررسی کنند. آنها با استفاده از پرسشنامهها دریافتند که درواقع مصرف میوه و سبزیجات تا حدودی از بدن در برابر ابتلا به دیابت محافظت میکند. اما با کمال تعجب، این محافظت به اندازه محافظت حاصل از سطوح بالای ویتامین C در خون نبود. خطر ابتلا به این بیماری در افرادی که بیشترین میوه و سبزیجات مصرف میکردند 22 درصد کاهش داشت، در حالی که آنهایی که بیشترین سطح ویتامین C را داشتند 62 درصد کمتر به دیابت مبتلا شدند.
مطالعات دیگر ارتباط بین سطوح پایین ویتامین C در خون و خطرات ابتلا به دیابت را نشان دادهاند. یک مطالعه مهم در طی مدت 16 سال بر روی 85 هزار زن که 2 درصد آنها دیابتی بودند انجام شد. این مطالعه نشان داد که 400 میلیگرم یا بیشتر از مکملهای ویتامین C روزانه با کاهش قابلتوجهی در خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب کشنده و غیر کشنده در زنان مبتلابه دیابت و آنهایی که سالم هستند ارتباط دارد.
بیماران مبتلابه دیابت معمولاً مشکلات خاص دیگری هم دارند. مثلاً همین موضوع که اگر جراحتی در بدن آنها ایجاد شود و یا عمل جراحی انجام دهند زخم آنها خیلی دیر خوب میشود. همین دیر خوب شدن ممکن است باعث ایجاد عفونت شود. به همین دلیل مصرف ویتامین سی بهخصوص در دوران وجود یک زخم در افراد مبتلابه دیابت بسیار مهم است. پس اگر دیابت دارید مصرف ویتامین سی و مکملهای ویتامین C را فراموش نکنید.