در ابتدای دهه ۹۰ کمیته آموزش فدراسیون وقت به این فکر افتاد که با منع حضور مربیان بالای ۶۵ سال مثلاً راه را برای حضور مربیان نسل‌های بعدی باز کند. از این دست قوانین در لیگ برتر به وفور یافت می‌شود. پس از آن نوبت به بحث تعیین سقف قرارداد برای باشگاه‌ها شد. سازمان لیگ برای جلوگیری از افزایش بی‌رویه دستمزد‌ها به باشگاه‌ها اعلام کرد، نمی‌توانند بازیکنی با قرارداد بیش از ۳۵۰ میلیون تومان بگیرند. به این قانون نیز اعتراضات زیادی شد، ولی در هر صورت به مدت یک فصل به اجرا درآمد تا مشخص شود سقف قرارداد نیز راهکار مناسبی نیست. مدیران باشگاه‌ها در آن زمان با همکاری بسیاری از بازیکنان و مربیان برای جبران این مسئله آپشن‌های زیادی به قراردادها اضافه کردند؛ آپشن‌هایی که بسیاری از آن‌ها در قراردادها ذکر نمی‌شد و بعضاً به جای پول نقد پای نقل و انتقال ماشین، زمین و خیلی چیز‌های دیگر وسط آمد. در لیگ هشتم همه نگاه‌ها به دروازه‌بان‌ها بود. آقایان یک‌شبه به این نتیجه رسیدند در حق گلر‌های وطنی جفا شده و می‌شود به همین خاطر قانون منع استفاده از دروازه‌بان خارجی را اعمال کنند. یادمان نرفته که اجرایی شدن این قانون من درآوردی چطور باعث چند برابر شدن دروازه‌بان‌های مطرح آن زمان شد. گلر‌های اسمی تا دلشان خواست برای باشگاه‌های پرطرفدار ناز کردند و رقم را بالا بردند. منتها در فصل نهم قانون فوق به اجرا درنیامد. در تابستان ۱۳۹۳ نیز باشگاه‌ها موظف به رعایت سقف بودجه شدند. سازمان لیگ به خیال خود برای آنکه از افزایش بدهی‌ها جلوگیری و بخشی از قوانین مورد تأکید کنفدراسیون آسیا را اجرا کرده باشد، برای باشگاه‌های لیگ برتری سقف هزینه تعیین کرد. بر این اساس تیم‌ها اجازه داشتند تا سقف ۱۵ میلیارد تومان صرف عقد قراردادها، هزینه اسکان، سفر‌های داخلی و اجاره هتل کنند. از طرفی تیم‌های حاضر در لیگ قهرمانان نیز با ۲۰ درصد افزایش می‌توانستند تا سقف ۱۸ میلیارد تومان خرج کنند. در تابستان سال ۹۹ و در اوج کرونا سازمان لیگ با همکاری فدراسیون فوتبال از ورود بازیکنان و مربیان خارجی جدید به فوتبال ایران جلوگیری کرد. طبق قانون مصوب تیم‌ها تنها اجازه داشتند با بازیکنان و مربیان غیرایرانی خود تا پایان قرارداد همکاری کنند و هیچ خارجی جدیدی حق اضافه شدن به تیم‌های لیگ برتری را نداشت. نکته اینجاست عمر این قانون نیز فقط یک فصل بود و اینکه چرا قوانین من‌درآوردی در فوتبال ما تنها یک‌سال و شاید هم کمتر دوام آورده و می‌آورد، ابهامی است که مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ هرگز در جهت رفع آن تلاشی نکرده‌اند.
