آمدن سیمئونه اینزاگی به اینترمیلان برای این تیم خوش‌یمن بود. برتری ۴ بر ۲ اینتر برابر یوونتوس جام قهرمانی کوپا ایتالیا را به دست نروآتزوری داد. این دومین جامی بود که اینزاگی در دوران سرمربیگری‌اش برای اینتر به دست آورده و این یعنی اینکه سیمئونه از آنتونیو کونته عملکرد بهتری داشته است. این اولین باری نبود که در این فصل اینتر، بیانکونری را مغلوب خود می‌کند. آن‌ها قبل از این در ژانویه، یووه را در سوپرکاپ شکست دادند و اولین جام فصل را بالای سر بردند. بعد از آن نوبت به جام حذفی رسید، دیداری که در استادیو المپیکو برگزار شد و باز هم شاگردان اینزاگی، بانوی پیر را شکست دادند. کونته دو فصل تمام فرصت داشت تا نروآتزوری را به روز‌های اوج بازگرداند، اما او فقط یک جام به دست آورد و تابستان توافقی از اینتر جدا شد، این در حالی است که اینزاگی در اولین فصل حضورش یک جام هم از سرمربی فعلی تاتنهام بیشتر کسب کرده است. در نقل و انتقالات تابستانی، اشرف حکیمی و روملو لوکاکو دو ستاره اینتر از این تیم جدا شدند، ولی برخلاف انتظارات راه‌راه‌پوشان میلان نه تنها ضعیف نشدند، بلکه همچنان یکی از مدعیان قهرمانی سری آ نیز محسوب می‌شوند. دو هفته از لیگ باقیمانده، میلان ۸۰ امتیازی است و اینتر ۷۸ امتیاز دارد. شاگردان اینزاگی همچنان منتظر لغزش همشهری خود هستند تا از رده دوم جدول به صدر صعود کنند. با عملکردی که اینتر در این مدت داشته، سرمربی تیم باید هم با افتخار و غرور از یارانش تمجید کند. اینزاگی بعد از کسب دومین جامش با اینتر از تیم خستگی‌ناپذیرش گفت: «این تیم هرگز تسلیم نمی‌شود. بازی فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشتیم. در اینتر بازیکنان از ابتدای فصل باانگیزه بودند و تلاش کردند. دو بازی از سری آ باقیمانده و ما تا لحظه آخر می‌جنگیم. بیش از یک دهه بود که اینتر فاتح کوپا ایتالیا نشده بود و از این بابت بسیار خوشحال هستم.» دهمین قهرمانی نروآتزوری در جام‌حذفی ایتالیا در حالی به دست آمد که اینتر آخرین بار در فصل ۲۰۱۱ – ۲۰۱۰ موفق به کسب این جام شده بود.
