زندهیاد آیتالله سیدمحمود علایی طالقانی، در زمره عالمان مجاهد قرن اخیر به شمار میرود. حضور پررنگ او در دو رویداد تاریخی نهضت ملی ایران و نیز انقلاب اسلامی ایران، به وی مکانتی خاص بخشیده است زندهیاد آیتالله سیدمحمود علایی طالقانی، در زمره عالمان مجاهد قرن اخیر به شمار میرود. حضور پررنگ او در دو رویداد تاریخی نهضت ملی ایران و نیز انقلاب اسلامی ایران، به وی مکانتی خاص بخشیده است. علاوه بر این او در عرضه و تبلیغ اندیشه ناب اسلامی نیز، در ایران و جهان اسلام، صاحب نقشی فعال بود و هم از این رو، میتوان وی را در زمره پیشگامان حرکتی دانست که از آن به بیداری اسلامی تعبیر میشود. چارهجویی طالقانی برای معضلات سیاسی و فرهنگی ایران، تا حدی به شرایط زیستی و نیز مشاهده انحطاط و استبداد حکم بر جامعه ایرانی بازمیگشت، چنانکه وی در «مقدمه تنبیه الامه و تنزیه المله» علامه سیدمحمدحسین نائینی، چنین آورده است:
«از آن روزی که اینجانب در این اجتماع چشم گشودم، مردم این سرزمین را زیر تازیانه و چکمه خودخواهان دیدم. هر شامگاهان در خانه منتظر خبری بودیم، که امروز چه حوادث تازهای رخ داده و کی دستگیر و تبعید یا کشته شده؟ و چه تصمیمی درباره مردم گرفتهاند؟! پدرم که از علمای سرشناس و مجاهد بود، هر روز صبح که از خانه بیرون میرفت، اطفال خردسال و مادر بیچارهمان، تا مراجعتش در هراس و اضطراب به سر میبردیم! آن روزهای خردسالی را، با این مناظر و خوف و هراس و فشار و ناراحتی به سر بردم. آن دورهای که در قم سرگرم تحصیل بودم، روزهایی بود که مردم این کشور، سخت دچار فشار استبداد بودند. مردم از وحشت یکدیگر میرمیدند! جان و مال و ناموس مردم تا عمامه اهل علم و روسری زنان، مورد غارت و حمله مأموران استبداد بود. این وضع چنان بر روح و اعصابم فشار میآورد، که اثر آن، دردها و بیماریهایی است که تا پایان عمر باقی خواهند بود...».
طالقانی با این پیشینه و رویکرد، پا به عرصه سیاست دینی نهاد و بیش از ۴۰ سال، به یکی از کنشگران شاخص وی بدل شد. مکانت والا و امتیازات وی، به ویژه پس از درگذشت، موجب شد که عناصر و جریانات گوناگون، صادقانه یا غیرصادقانه، هر یک از ظن خود یار او شوند و وجهه و مکانت وی را، دستاویز مطامع سیاسی و فرهنگی خویش سازند. «پرتوی از اندیشه آیتالله طالقانی»، در عداد پژوهشهایی است که میکوشد، تا تصویری جامع از منش نظری و عملی طالقانی ارائه کند. این اثر توسط مریم صفری تألیف شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز، آن را منتشر ساخته است. مؤلف در بخشی از دیباچه این اثر، چنین آورده است: «آیتالله طالقانی با تفکری دینی و انقلابی و مشی پدرانه و هدایت همه نیروهای انقلابی و دینی و ملی، با گروههای گوناگونی که در برابر استبداد قد علم کرده بودند، همراه شد تا سایه شوم استعمار و استبداد را، از سرِ مردم بردارد. وی در طول چند دهه مبارزه، ملیگرایان وفادار به آرمانهای ملی را حمایت و بیانیه تأسیس نهضت آزادی را امضا میکند، فدائیان اسلام را پناه میدهد و حتی مجاهدین خلق او را، پدر خطاب میکنند! وی در عین حال، در همه شرایط بر باروهای دینی و اسلام انقلابی، تأکید و پیوسته به دفاع از نهضت اسلامی میپرداخت و از حامیان جدّی و پیروان وفادار رهبری امام خمینی (ره) بود. این رفتار نشان میدهد که آیتالله طالقانی با برخورداری از جایگاه والای معرفت دینی و آموزههای اسلامی، کنشگری فعّال و موفق در بسیجِ نیروهای صادق و انقلابی بوده است و از سعه صدر لازم و بردباری اجتماعی و تحمل سلیقهها و تفکرات دیگر برخوردار بود، لذا این ویژگی است که شخصیت او را در تاریخ معاصر ممتاز میسازد...».