بوشهر به خاطر شرایط اقلیمی و قرار داشتن در منطقه گرم و خشک با یک درد عجین شده و آن هم «کم آبی» است. با اینکه میگویند نصب آب شیرینکنها تا نیمه دوم سالجاری به پایان میرسد، اما تکرار صرف قولها نه مشکلی از کم آبیها رفع میکند و نه بحران روستاها را کاهش میدهد. فراموش نکنیم بوشهر در شرایطی از ۹۰۰ کیلومتر همجواری خود با دریا هیچ بهرهای نمیبرد که کشورهای حاشیه خلیج فارس روزانه بیش از یک میلیون مترمکعب آب را شیرین کرده و به غیر از تأمین آب شرب خود، مزارع خود را هم با آن آبیاری میکنند.
سالهاست که به دلیل محدودیت منابع آبی داخل بوشهر، آب استان از منابع استانهای همجوار از جمله سد کوثر کهگیلویه وبویراحمد، رودخانه شاهپور، رودخانه دالکی و رودخانهمند از استان فارس تأمین میشود. ناگفته نماند رودخانهمند در مسیرش به دلیل برخورد با کوه نمک، آبش شور و غیر قابل استفاده میشود.
مدتهاست همین کم آبی و مشکل در تأمین آب شرب ساکنان بوشهر، استان را دچار بحران کرده است. به خصوص وقتی در برخی از مناطق در گرمای بالای ۵۰ درجه روزها با قطعی آب مواجه میشوند زندگی به شدت سخت میشود.
با اینکه عنوان میشود تعدادی از آب شیرینکنها وارد مدار خواهند شد، اما حقیقت این است که هم اکنون روستاهای بوشهر به شدت با چالش جدی در تأمین آب شرب روبهرو هستند و باید اقدامات لازم برای تأمین این نیاز اساسی با سرعت بخشیدن به عملیات ساخت آب شیرینکنها و بالا بردن مقدار شیرینسازی آب دریا انجام شود.
تفاوت ما با کشورهای حاشیه خلیج فارس
استان بوشهر بیش از ۹۰۰ کیلومتر مرز دریایی با خلیجفارس دارد و فرصت بسیار خوبی برای تأمین آب نه تنها برای استان بلکه برای دیگر نقاط کشور است و باید از این ظرفیت مهم به طور صحیح و با حفظ شرایط زیستمحیطی استفاده شود.
در حالی که روزانه بیش از یک میلیون مترمکعب آب توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس شیرینسازی و مورد مصرف قرار میگیرد ولی در استان بوشهر میزان شیرینسازی آب دریا به یک درصد این کشورها نیز نمیرسد.
بوشهر هر سال فریاد بر میآورد که بخشی از شهرها و روستاهایش با بحران کم آبی مواجهاند، اما گویی این صدا به گوش هیچ مسئولی نمیرسد و سال بعد و تکرار این فریادها.
سال گذشته بود که اعلام شد شهرستانهای دیلم، امام حسن، تنگستان، دشتی، دیر، کنگان، عسلویه به شدت با کم آبی مواجهند و در بعضی از اوقات روز یا حتی چند روز اصلاً آب ندارند. این در شرایطی بود که مسئولان مربوطه اعلام کرده بودند هیچگونه مشکلی در تأمین آب شرب در فصل تابستان نداریم و همه مناطق از آب مورد نیاز بهرهمندند.
نه تنها سال قبل همه چیز در حد حرف باقی ماند بلکه امسال هم دوباره بوشهریها صدای ناله کم آبیشان به هوا برخاست و باز هم مسئولان از آب شیرینکنهایی گفتند که کام هیچ کس را شیرین نکرده.
در تبصره ۱۴ قانون بودجه ۱۳۰ میلیارد تومان برای حل مشکلات آبرسانی روستاهای محروم استان بوشهر اختصاص یافته که عضو مجمع نمایندگان استان بوشهر در مجلس شورای اسلامی میگوید: «جذب این اعتبارات نیاز به پیگیری مسئولان دارد.»
البته غلامحسین کرمی نگفته که کدام مسئول باید پیگیر باشد و همین بلاتکلیفی و انداختن وظایف بر روی دوش همدیگر بوشهر را در این شرایط سخت نگهداشته است.
هم اکنون در بوشهر سه طرح آبشیرینکن در دست احداث است که میتوانند نقش مهمی در تأمین آب استان داشته باشند.
این آبشیرینکنها با ظرفیت ۱۷ هزار مترمکعب و ۳۵ هزار مترمکعب در حال ساخت هستند و پروژه دیگری با ظرفیت ۲۸ هزار متر مکعب در سیراف به منظور تأمین آب شهرستان جم در دست احداث است.
هر چند مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب بوشهر مدعی شده با توجه به وعده سرمایهگذاران طرحهای آبشیرینکن استان، فاز نخست پروژههای آبشیرینکن نیمه دوم امسال وارد مدار تولید میشود، اما این قولها آنقدر تکرار شدهاند که باورش برای خود مسئولان هم سخت است، چه برسد به مردم.