سرویس تاریخ جوان آنلاین: بازشناخت پدیده ابوالحسن بنی‌صدر و تکیه زدن وی بر مسند ریاست جمهوری، از مدخل‌های مهم بازخوانی تاریخ انقلاب و نظام جمهوری اسلامی است. این رویداد که در آغازین سالیان استقرار نظام به وقوع پیوست، نشان از آن داشت که این سیستم به رغم نوپایی خویش، ظرفیت مواجهه با تهدید‌ها از جمله رویارویی با جبهه نسبتاً بزرگ و منسجم ضد انقلاب را دارد و نهایتاً آن را به شکست می‌رساند. اثر تاریخی- پژوهشی «امام خمینی و مهار فتنه بنی‌صدر و منافقین» - که توسط فاطمه نظری تألیف شده است و مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر کرده- در پی بازخوانی این بخش از تاریخ جمهوری اسلامی است. مؤلف در بخشی از دیباچه این پژوهش چنین آورده است:
«یکی از مصادیق مدیریت مثال‌زدنی امام خمینی، نحوه برخورد او با فتنه نفاق و بنی‌صدر است. سید‌ابوالحسن بنی‌صدر فرزند آیت‌الله نصرالله بنی‌صدر در سال ۱۳۱۲ در همدان متولد شد. او در سال ۱۳۴۲ به فرانسه رفت و با پیروزی انقلاب اسلامی آنجا ساکن شد. وی همراه حضرت امام خمینی در بهمن ۱۳۵۷ به ایران آمد و خیلی سریع توانست در امور حکومتی سمت‌هایی را کسب کند. در این زمان اولین اختلافات بنی‌صدر با مجلس خبرگان بر سر دو اصل قانون اساسی یعنی اصل ولایت فقیه و شرایط عمومی و اختیارات رئیس‌جمهور صورت گرفت. سرانجام به رغم تمامی مخالفت‌های بنی‌صدر و همفکرانش این اصول تصویب شد. هر چند انتظار می‌رفت مخالفت‌های بنی‌صدر خاتمه یابد، اما وی همچنان بر اعتراضات خود ادامه می‌داد. پس از اتمام اولین دوره ریاست‌جمهوری و کسب اکثریت آرا از سوی بنی‌صدر وی در پی برقراری حاکمیت و اثبات نظریات خود بین قوای حکومت و حتی در سطح جامعه بر آمد. با شروع جنگ تحمیلی بنی‌صدر در مقام فرمانده کل قوا با سیاست‌های نظامی سپاه و نیرو‌های مردمی به مخالفت پرداخت. سیاست‌های دفاعی بنی‌صدر بیشتر بر واگذاری زمین تکیه داشت و سعی می‌کرد تا از طریق اتکا به قدرت‌های خارجی مشکل جنگ را حل کند. پس از ناکامی‌های بنی‌صدر در فرآیند جنگ تحمیلی پشت جبهه و عرصه سیاسی، کشور محلی برای تنازعات وی با نیرو‌های خط امام شد. این بار به مدد منافقین که قدرت میلیشیای جوان خود را بیش از اقتدار سپاه و کمیته‌ها در ذهن بنی‌صدر القا کرده بود... به جنگ امام آمد. سرانجام امام در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ طی حکمی به ستاد مشترک ارتش، رئیس‌جمهور را از فرماندهی کل قوا عزل کرد. در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ طرح عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر در مجلس شورای اسلامی مطرح شد. همزمان با خلع بنی‌صدر از ریاست جمهوری سازمان مجاهدین خلق (منافقین) به بهانه حمایت از جان بنی‌صدر جنگ مسلحانه را با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی آغاز کرد. کتاب امام خمینی و مهار فتنه بنی‌صدر و منافقین، در پنج فصل سازماندهی شده است. فصل اول به مفهوم فتنه، ویژگی‌ها و عوامل پیدایش آن در جامعه و همچنین جریان نفاق و سیر شکل‌گیری آن در تاریخ اسلام اختصاص دارد. در فصل دوم با توجه به نقش محوری منافقین و بنی‌صدر در شکل‌گیری جریان نفاق در سال‌های ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ ابتدا به معرفی آن‌ها و سپس علل پیدایش جریان نفاق پس از انقلاب اسلامی و شیوه‌هایی که منافقین برای کسب مشروعیت و مقبولیت در نظام جمهوری اسلامی اتخاذ کردند، پرداخته‌ایم. فصل سوم به روند تکوین اتحاد میان منافقین و بنی‌صدر اختصاص یافته است. در این فصل مواضع بنی‌صدر و منافقین نسبت به یکدیگر و رویداد‌هایی که پس از انقلاب به جریان این اتحاد کمک کرد، بررسی شده است. در فصل چهارم نقش امام خمینی در مهار فتنه نفاق و مواضع ایشان در برخورد با این جریان ارزیابی شده است. در فصل پنجم سرنوشت فتنه نفاق و اقداماتی که سران فتنه پس از شکست در برنامه‌های خود در پیش گرفتند، بررسی شده است. کتاب با نتیجه‌گیری، اسناد و تصاویر مرتبط با موضوع کتاب خاتمه یافته است.»
