سرویس حوادث جوان آنلاین: دو سال قبل مأموران پلیس ورامین از مرگ مشکوک مرد جوانی در یکی از بیمارستان‌های شهر باخبر و راهی محل شدند. جسد متعلق به احمد ۳۲ساله بود که مشخص شد در یک تصادف زخمی و بعد از انتقال به بیمارستان فوت کرده‌است.
با انتقال جسد به پزشکی قانونی و بنا به نظریه کارشناسان راهنمایی و رانندگی مشخص شد، این مرد در یک تصادف عمدی جان باخته است. به این ترتیب پرونده با موضوع قتل عمد در دستور کار قرار گرفت و مشخص شد راننده خطاکار مردی به نام بهروز است که صاحب یک کارگاه تولیدی در حاشیه پاکدشت است.
بنابراین بهروز بازداشت شد و تحت بازجویی قرار گرفت. او با انکار قتل گفت: «صاحب یک کارگاه هستم و با احمد کار می‌کردم. مدتی قبل به او مقداری جنس به ارزش ۶۰میلیون تومان داده بودم، اما هر بار پول جنس‌ها را می‌خواستم طفره می‌رفت و طلبش را نمی‌داد. روز حادثه از کارگران کارگاه خواستم تا او را سوار ماشین کنند و به کارگاه بیاورند. آن‌ها قبول کردند و وقتی احمد به کارگاه آمد، اما فرار کرد. همان موقع با ماشین تعقیبش کردم که ناخواسته او را زیر گرفتم.»
با اقرار‌های متهم، سه‌کارگر کارگاه به نام‌های سعید، فرهاد و حامد نیز بازداشت شدند و تحت بازجویی قرار گرفتند. سعید گفت: «بهروز به خاطر اختلاف حساب با احمد از ما کمک خواست. او صاحب کارگاهی بود که ما در آن کار می‌کردیم به همین دلیل حرفش را قبول کردم. طبق نقشه آن روز همراه حامد، مقتول را در حالیکه سوار خودرواش بود به کارگاه آوردیم. مقتول وقتی وارد کارگاه شد متوجه موضوع شد به همین دلیل پا به فرار گذاشت. همان لحظه بهروز او را تعقیب کرد و زیر گرفت.» حامد نیز تحت بازجویی قرار گرفت و با تأیید توضیحات دوستش گفت آن روز فقط در خودروی مقتول نشسته بود و در آدم‌ربایی نقشی نداشته است. فرهاد نیز در اظهاراتش گفت: «بهروز وقتی مقتول را زیر گرفت دستور داد تا خودروی مقتول را به ملایر ببریم و آتش بزنم. من هم به اجبار قبول کردم تا حقیقت برملا نشود.» با اقرار متهمان، بهروز به اتهام قتل عمد و مشارکت در آدم‌ربایی، سعید به اتهام مشارکت در آدم‌ربایی، حامد به اتهام معاونت در آدم‌ربایی و فرهاد نیز به اتهام تخریب خودروی مقتول راهی زندان شدند و پرونده بعد از صدور کیفرخواست روی میز هیئت قضایی شعبه دوم قرار گرفت.
ابتدای جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص کردند. سپس متهم ردیف اول در جایگاه ایستاد و خلاف اظهاراتش گفت: «آن روز در خانه خواب بودم که همسایه‌های کارگاه تماس گرفتند و گفتند یکی از کارگران کارگاه زخمی شده‌است. به کارگاه رفتم و کارگر را سوار خودرو‌ام کردم تا به بیمارستان برسانم که در راه احمد را دیدیم که کنار جاده ایستاده بود. جاده سه لاین داشت، اما یکی از لاین‌ها به خاطر توقف یک خودرو بسته شده بود. می‌خواستم از قسمت دوربرگردان دنده عقب بروم که ناخواسته خودرو با احمد برخورد کرد و او کنار جاده افتاد.
باور کنید او را ندیدم به همین خاطر او را ناخواسته زیر گرفتم.» متهم در آخر درباره نظر کارشناسان راهنمایی و رانندگی که اعلام کرده‌بودند، مقتول ابتدا روی کاپوت ماشین افتاده و سپس روی زمین افتاده است، گفت: این نظریه را قبول ندارد. در ادامه دیگر متهمان یک به یک در جایگاه قرار گرفتند و با اقرار به جرمشان بار دیگر تصادف عمدی از سوی صاحب کارگاه را تأیید کردند.
در پایان هیئت قضایی بعد از شور بهروز را به قصاص و ۱۰سال زندان، سعید را به ۱۰سال زندان، حامد را به پنج‌سال زندان و فرهاد را به سه‌سال زندان محکوم کردند. این حکم با اعتراض متهمان به دیوان‌عالی کشور فرستاده شد تا بار دیگر از سوی قضات دیوان بررسی شود.
