گمانهزنیها در مورد آنچه حسن روحانی «گشایش اقتصادی» میداند، چند روزی است که آغاز شده است. اهل اقتصاد و سیاست به جای آنکه طرف مشورت دولت در تصمیمات اقتصادی باشند، حالا فقط میتوانند حدس بزنند که دولت قرار است چه کند. در این میان برخی رسانهها ذوق کردهاند که شاید دولت FATF را به تصویب نهادهای ذیربط رسانده و، چون تصور میکند با تصویب FATF مشکل اقتصادی کشور حل میشود، حالا صحبت از گشایش اقتصادی میکند. این گمانه البته از طرف معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهوری رد شد، اما نگاه شرق نشان میدهد که تا چه حد از رد این گمانهزنی ناراحت شدهاند. شرق طی مطلبی با عنوان «آیا تحریمها برداشته میشود؟» مینویسد: «کنجکاویها برای حدس زدن اینکه قرار است در چند روز آینده چه اتفاقی رخ دهد در فضای مجازی شروع شده است و عده زیادی از خارج شدن ایران از لیست سیاه FATF بهعنوان گشایش اقتصادی نام بردهاند. بااینحال به نظر میرسد «گشایش اقتصادی» ربطی به FATF نداشته باشد؛ چراکه معاون ارتباطات و اطلاعرسانی دفتر رئیسجمهوری در توئیتی به آن اشاره کرد و نوشت: «گرچه خبر مهم اقتصادی که رئیسجمهوری از آن سخن میگوید، درباره لوایح مرتبط با FATF نیست؛ اماای کاش آنها که برخلاف نظر دولت و مجلس وقت، راه را بر آن بستند، دریابند که در گمانهزنی فعالان اقتصادی و شهروندان، تصویب لوایح چهارگانه و جا نداشتن در لیست سیاه FATF، «گشایش اقتصادی» محسوب میشود.»
FATF در گمانهزنیهای اخیر کاملاً رد شده است؛ شرق هم این را میداند، اما رؤیاهایی کذایی دارد و علاقه دارد با مناسبت و بیمناسبت در موردشان بنویسد. اولین بار نیست که دولت یا اصلاحطلبان وعده رفع تحریمها را طرح میکنند و این حنا نزد مردم آنقدر بیرنگ است که حتی نیاز نیست نقد و بررسی شود. شرق و همفکرانش باید توضیح دهند از آن همه وعدههای گشایش اقتصادی که قرار بود با برجام روی دهد، کدام یک محقق شده که حالا دل به FATF خوش داشته شود. موضع معاون اطلاعرسانی ریاست جمهوری هم البته جالب توجه است که میگوید:ای کاش مخالفان FATF دریابند که در گمانهزنی فعالان اقتصادی، پذیرش FATF گشایش اقتصادی محسوب میشود. البته او مغالطه کرده است. گمانهزنیهای اخیر در مورد این نیست که چه چیزی گشایش اقتصادی محسوب میشود، بلکه در مورد این است که روحانی و دولتش چه چیزی را گشایش اقتصادی میدانند؛ حالا اینکه آنچه آنها گشایش اقتصادی مینامند، واقعاً گشایش اقتصادی است یا نه، باید بعداً نوشت. تجربه برجام و وعده حل شدن آب خوردن با آن و تضمین بودن امضای جان کری که جایی برای خوشبینی نسبت به دلایل ایجاد گشایش اقتصادی از نگاه دولت تدبیر و امید باقی نمیگذارد.